Ήρωες..

Απόγευμα Σαββάτου και τί καλύτερο από θέατρο και Μικρό Παλλάς.

Οι Ήρωες της Ελένης Γκασούκα είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα.

Νέοι ηθοποιοί, οι περισσότεροι ταλαντούχοι και με απίστευτα καλές φωνές σε ταξιδεύουν στον κόσμο της σάτιρας στο χώρο και στο χρόνο. Ενδεικτικά αναφέρω τη Ρωσίδα πριγκίπισσα και τον γκέι Ηπειρώτη που ενσαρκώνει ο Θανάσης Αλευράς τον οποίο βρίσκω εξαιρετικά ταλαντούχο και πολλά υποσχόμενο νέο ηθοποιό. Χορός, τραγούδι, γέλιο, τρέλα, παιχνίδι, αλήθεια και έμπνευση εναλλάσσονται αρμονικά και σε ξεκουράζουν. Συμφωνώ απόλυτα με το χαρακτηρισμό: μια «συμμορία» προπονημένων performers που διάβασα στο goculture.

Άσε που (παραδόξως) τα καθίσματα είναι σούπερ αναπαυτικά και ο χώρος ιδιαίτερα ευχάριστος και χαλαρός..Μη με κοροϊδεύεις, δεν είναι λεπτομέρεια..όλα μετράνε πια..

Οι παραστάσεις τελειώνουν την Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009 οπότε προτείνω να τρέξετε στο Θέατρο Μικρό Παλλάς CityLink, Αμερικής 2 & Στοά Σπυρομήλιου, τηλ.: 210 32 10 025 και να μην το αφήσετε για τελευταία στιγμή..

Ιδέα-κείμενα-σκηνοθεσία: Ελένη Γκασούκα
Ενορχήστρωση-μουσική επιμέλεια: Σάκης Βαργεμτζίδης
Σκηνικά: Σπύρος Κωτσόπουλος
Παίζουν και τραγουδούν: Θανάσης Αλευράς, Πάνος Μουζουράκης, Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Κωνσταντίνος Κωτσαδάμ, Βίκυ Καρατζόγλου, Χριστίνα Μητροπούλου, Ζωή Ξανθοπούλου
Μουσικοί: Σάκης Βαργεμτζίδης, Γιώργος Γκάγκας, Σπύρος Καραμήτσος, Μάριος Μούρμουρας, Θοδωρής Πιστόλας

Ρίξτε μια ματιά κι εδώ, στην πάντα ενημερωμένη Roadartist..

Καλή διασκέδαση..

..και πολλά φιλιά και Χρόνια Πολλά και όλα καλά..

(Πω πω σαν οδηγός πόλης γράφω..μα τί έπαθα Χριστουγεννιάτικα..)

Είσαι στη λίστα..;

Αναρωτιέσαι αν είσαι στη λίστα..

Αναρωτιέσαι αν έφτιαξες τη δική σου..

Αναρωτιέσαι αν σου χρειάζεται όλο αυτό το "χαρούμενο" κλίμα..

Αν και είναι η μόνη εποχή που όταν ακούς "καμπάνες" δεν είναι απαραίτητα αρνητικό προμήνυμα..

Ε ναι λοιπόν όλοι είμαστε στη λίστα..

Ο καθένας στη δική του..

Χ Ρ Ο Ν Ι Α***Π Ο Λ Λ Α***Σ Ε***Ο Λ Ο Υ Σ

Χ Ρ Ο Ν Ι Α***Ε Υ Τ Υ Χ Ι Σ Μ Ε Ν Α

Χ Ρ Ο Ν Ι Α***Ε Ι Λ Ι Κ Ρ Ι Ν Α

Bang-Bang..

Εικόνα

Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει και εξασκείται από το λαό. Η ετυμολογία της λέξεως βρίσκεται στα συνθετικά «δήμος» (το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και «κράτος» (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία).


Η λέξη «κράτος» είναι μία απροσδόκητα σκληρή λέξη. Στις λέξεις «μοναρχία» και «ολιγαρχία» το δεύτερο συνθετικό «άρχω» σημαίνει «κυβερνώ, οδηγώ, κυριαρχώ». Ο όρος δημοκρατία, πάντως, ουσιαστικά δηλώνει «το πολίτευμα εκείνο στο οποίο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια της συνέλευσης των εχόντων πολιτικών δικαιώματα».


Μάλλον το παραπάνω δε θυμίζει τίποτα πια..τίποτα απολύτως..

R.I.P.

Χριστούγεννα σου λέει μετά..το πνεύμα και πράσινα άλογα..το ΑΙΜΑ θα πω εγώ και θα σιωπάσω..δεν έχω λόγο..έχω μόνο απέχθεια..προς τους πάντες..δεν υπάρχει χώρα..δεν υπάρχουν νόμοι..δεν υπάρχει ελπίδα..

Δε θέλω να βλέπω..δε θέλω ν' ακούω..δε θέλω να ξέρω..δε θέλω να είμαι Ελληνίδα..όχι πια..σκληρό μα αληθινό..

Ο Αλέξης..ο γιος όλων μας..γιατί..; Αν έχεις απάντηση να μου τη δώσεις..αν πάλι δεν έχεις..να βρεις..

Δίχως λογική..δίχως ειρμό..

Καλό Ταξίδι & (αν ακούς τόσες φωνές που σου μιλούν απόψε) Συγγνώμη..

Εικόνα: www.tovima.gr

Συνέχεια στην ποιότητα..

Μπορεί να έχω τρομερή διάθεση..

Μπορεί στο σπίτι μας ν' ακούγεται δυνατά Ρέμος..

Μπορεί να χαίρομαι με ή χωρίς λόγο..

Μπορεί να σε σκέφτομαι ασταμάτητα..

Μπορεί να κάνω αναρτήσεις δίχως λόγο, αιτία και περιεχόμενο..

..αλλά ποιος νοιάζεται μάτια μου..

Σ Α Σ

Φ Ι Λ Ω

& το σπουδαιότερο..

Σ Α Σ

Α Γ Α Π Ω

Εικόνα: www.xcopy.gr

Άντζυ, ποιότητα & προίκα..

Καλά, μέχρι να φτάσουν τα Χριστούγεννα θα έχω βαρεθεί τα τραγούδια που ακούω απ' το πρωί και θα περιμένω με ανυπομονησία το Πάσχα..!

Μόλις επέστρεψα απ΄τη δουλειά και είμαι μες στη χαρά (την καλή..μη μπερδεύεσαι με την πουτάνα).. σε λίγο θα αποφεύγουμε ν' αρθρώσουμε τη λέξη μη τυχόν και τη συνδέσει κανείς με την Ακατανόμαστη..! Εκεί καταντήσαμε..

Η ημέρα του AIDS πέρασε όπως περνάνε πάντα οι μέρες, είτε αντιπροσωπεύουν κάτι είτε όχι..Με ενοχλούν οι μέρες - επέτειοι..τις σιχαίνομαι..Μακάρι να είχαμε το μυαλό να θυμόμαστε τα σημαντικά γεγονότα κάθε μέρα..ανεξαρτήτως ημερομηνίας ή καθιέρωσης..και να κάνουμε κάτι γι' αυτά..

Δεν έχω κάτι ουσιαστικό να πω..απλά ήθελα μια επαφή..μαζί σας..

Και για να μη νομίζουν μερικοί - μερικοί ότι είμαι άσχετη από όπερα..η συλλογή από το Βήμα φιγουράρει στη βιβλιοθήκη μου..χα..10 € η κάθε κασετίνα..έχω προίκα σου λέω..

Καλά, όχι και all - all..

All I want for Christmas is you..λέει το τραγούδι κι εγώ λέω ευτυχώς που τελείωσα με το στόλισμα και τη φασίνα που ακολούθησε..ουφ..ή καλύτερα φου που λέει και το Πευκοβελονάκι μου..Και βέβαια δε στόλισα μόνο μία κάλτσα, δύο μπάλες κι ένα σπιτάκι..έλα τώρα..είμαι πολύ πιο κακομαθημένη απ΄αυτό..

Στόλισα ολόκληρο Χριστουγεννιάτικο δέντρο κι έκανα Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και στόλισα φωτάκια στο μπαλκόνι..όλα αυτά μαζί σε λίγες μόνο ώρες..είναι να έχεις μάθει να είσαι αποδοτικός στην εργασία σου..είσαι και στο σπίτι σου..τυχεροί εργοδότες..

Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να παρατηρήσω πέραν του ότι χθες είδαμε την Πλεκτάνη κι εγώ προσωπικά το μετάνιωσα κι ας παρασύρθηκα απ' το φίλο Σκοτ..Ρίντλεϊ Σκοτ..Ας είναι..και οι Βασιλιάδες κάνουν λάθη καμιά φορά..Βασικά, είναι που ήθελα να δω το Κύμα αλλά το μωρό δεν ανέχεται τα Γερμανικά..εγώ πάλι..όπου Ναζί η Βασίλω πρώτη..είμαι μαζόχα..γνωστόν..Επίσης, αγόρασα νέα CD..του Ρέμου, του Χατζηγιάννη, της Μποφίλιου, του Τερζή και τη Λιλιπούπολη (με την οποία μεγάλωσα και γι' αυτό διατηρώ υψηλό επίπεδο)..

Έλα χοντρό μπιζέλη..χόρεψε λίγο τσιφτετέλι..

Χρόνια Πολλά στον Αντρίκο και την Ανδριάννα και γενικώς Καλή Νύχτα και Καλή Εβδομάδα ΘΑ έχουμε (α ρε Οπεράκια έχεις κάνει σχολή)..

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ..

Χωρίς..

Κάποιοι χωρίς ζάχαρη..κάποιοι χωρίς γάλα..κι εγώ χωρίς εσένα..

Να βγαίνω τα βράδια του Σαββάτου και να μην είσαι μαζί μου..γιατί πήραμε όλες τις λάθος αποφάσεις..κάναμε όλες τις λάθος κινήσεις..κι εσύ τα Σαββατόβραδα είσαι εκεί..

Να βγαίνω τα βράδια του Σαββάτου και να μην είσαι μαζί μου..αλλά να είσαι μέσα μου..να σε κυοφορώ..περιέργως από τότε..που τη φλόγα στα μάτια σου είδα..να καίει για μένα..

Το τραγούδι παίζει για σένα..για σένα που λείπεις απ΄το κρεβάτι μας..για σένα που λείπεις απ΄τη ζωή μας..κι ας είσαι εδώ..

Σε σένα που είσαι μοναδική στο κόσμο
Ο μοναδικός λόγος για να φτάσω μέχρι το τέλος

Σε σένα που είσαι
Απλά είσαι

Σε σένα που είσαι

Ο μεγάλος μου έρωτας
Κι ο έρωτάς μου ο μεγάλος

Σε σένα που πήρες τη ζωή μου
Κι έκανες πολλά περισσότερα

Σε σένα που έδωσες ουσία στο χρόνο
Χωρίς να τον μετρήσεις

Σε σένα που είσαι
Ό,τι καλύτερα μου έχει συμβεί

Σε σένα που αλλάζεις
Αλλά παραμένεις πάντα ίδια

Σε σένα που είσαι
Απλά είσαι

Ουσία των ημερών μου
Ουσία των ονείρων μου

Σε σένα που ποτέ δε σου αρέσεις
Και είσαι πάντα υπέροχη

Σε σένα που είσαι ο ορίζοντας
Που με υποδέχεται πάντα όταν απομακρύνομαι

Σε σένα που είσαι

Ο μοναδικός έρωτας που θα ήθελα να έχω
Ακόμα κι αν δε σε είχα

Εικόνα: http://www.photobucket.com/

Οι Λύκοι της Στεριάς και της Θάλασσας..

Το Σωτήριο (;) Έτος 2008 οι Σομαλοί πειρατές έχουν καταλάβει το σαουδαραβικό σούπερ τάνκερ Sirius Star [..] και ζητούν από την πλοιοκτήτρια εταιρεία 25 εκατομμύρια δολάρια σε δέκα μερούλες ως λύτρα. Πολύ καλό μου ακούγεται..κι εγώ επιμένω να είμαι ένας λογιστάκος της σειράς αντί να πάρω τ' άρματα και να πάω κατά Σομαλία μεριά..Αυτά για τους Λύκους της Θάλασσας..

Τώρα γι' αυτούς της Στεριάς τους έχω αφήσει λίγο (εώς πολύ) πίσω τον τελευταίο καιρό και παρακολουθώ από μακριά την κατάντια τους..Θα μου πεις βέβαια ότι όπως λέει και η παροιμία, με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, έτσι και τα πρόβατα την πατάνε μαζί με το Λύκο..εγώ όμως ευελπιστώ ότι εμείς, τα πρόβατα, θα σηκώσουμε κεφάλι και θα διεκδικήσουμε την ελευθερία μας..κάπου..κάπως..κάποτε..

Τελικά μ' αυτή την Κρίση κατάλαβε κανείς τίποτα..νιώθει κανείς κάτι διαφορετικό..; Εγώ πάντως τα ίδια χάλια βλέπω στις τιμές και στη δουλειά των εταιριών και των καταστημάτων..απλά τώρα το ονομάσαμε κρίση..πριν ήταν Πραγματικότητα και μας έπεφτε βαριά ως λέξη..ενώ Κρίση..δικαιολογείται αυτόματα..

Παρόλα αυτά εγώ σήμερα θα πάω Μέγαρο με (ή χωρίς) τον Παίδαρο κι έπειτα στο αγαπημένο Brachera για φαγητό..λόγω κρίσης επιλέγω αυτά τα μέρη..αλλιώς θα ήμουν σε σαλέ..και όχι στην Ελλάδα..Το ενδιαφέρον των ημερών (μου) είναι η παράσταση που θα παρακολουθήσω τη Δευτέρα στο Θύρα Τέχνης..ανυπομονώ..ρε συ Πευκοβελονάκι..δεν έρχεσαι..;

Πάντως από λινκ δεν έχεις παράπονο σήμερα..

Θα ήθελα να στείλω την αγάπη μου στο μωρό μου που κοιμάται δίπλα μου και σ' αυτό που κοιμάται παραδίπλα μου και, όχι, δε θα το βγάλω φωτογραφία..θα πάω κατευθείαν να το φάω..

Καλή μας Όρεξη αδέρφια..

Η απάντηση, φίλε μου..

How many roads must a man walk down
Before you call him a man?
Yes, n how many seas must a white dove sail
Before she sleeps in the sand?
Yes, n how many times must the cannon balls fly
Before they re forever banned?
The answer, my friend, is blowin in the wind,
The answer is blowin in the wind.

How many times must a man look up
Before he can see the sky?
Yes, n how many ears must one man have
Before he can hear people cry?
Yes, n how many deaths will it take till he knows
That too many people have died?
The answer, my friend, is blowin in the wind,
The answer is blowin in the wind.

How many years can a mountain exist
Before its washed to the sea?
Yes, n how many years can some people exist
Before theyre allowed to be free?
Yes, n how many times can a man turn his head,
Pretending he just doesnt see?
The answer, my friend, is blowin in the wind,
The answer is blowin in the wind.


Η απάντηση, φίλοι μου,
είμαστε εμείς..

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που δεν τρώγεται..

Δεν τρώγεται με τίποτα σου λέω..Ακίνητος μένεις από πάνω του και το κοιτάς..κι αηδιάζεις..με το σερβιτόρο και το μάγειρα..και το μαγαζί..και δεν ξαναπατάς..

Οι ρυθμοί της καθημερινότητας εξαντλητικοί..ο χρόνος ελάχιστος και η ποιοτική "μοιρασιά" του αδύνατη..Απ' την άλλη είναι και το νήμα της ζωής..αυτό το νήμα που κόπηκε σήμερα το πρωί για τη Χριστίνα..εκεί που κοιμόταν..εκεί που τα παιδιά πήγαν να την ξυπνήσουν αλλά δεν έπαιρναν καμία απάντηση..κανένα νεύμα..εκεί που η τελευταία πνοή της 27χρονης Χριστίνας ήταν κάπου ανάμεσα στο όνειρο..και εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί..Πραγματικά, δεν είναι το θέμα αυτός που φεύγει αλλά αυτός που μένει..πίσω..δυστυχώς..και όλα θα πηγαίνουν πίσω για πολύ καιρό..

Κι εμείς οι ανόητοι ασχολούμαστε με γελοιότητες ενώ θα έπρεπε να αναθρέφουμε σωστά τα παιδιά μας, να μην απιστούμε, να μη λέμε ψέμματα και να μη ζούμε μια αλλοπρόσαλλη ζωή που μόνο προβλήματα μπορεί να μας φέρει..Και εδώ είμαι πολύ χαλαρή γιατί στην πραγματικότητα θα ήθελα να δώσω ονόματα και διευθύνσεις για τις τομάτες, τ΄αβγά και τα γιαούρτια που θα έπρεπε να πετάξουμε..και να ελευθερώσω όλα τα πουλιά του Χίτσκοκ να έρθουν να σου βγάλουν τα μάτια..Τί να σου κάνουν τα πτυχία αν δεν άλλαξες καθόλου..ή μάλλον άλλαξες..αλλά προς το χειρότερο..και μπορείς να βρίζεις όσο θες τους αδύναμους..έλα να τα βάλεις με τους δυνατούς αν έχεις κότσια..που δεν έχεις αλλά λέμε..

Η κηδεία είναι αύριο και θα πάω..όχι για να συμπαρασταθώ..όχι γιατί πραγματικά θα μου λείψει η Χριστίνα..γιατί θέλω να εξοικειώνομαι με το θάνατο..κυρίως τον δικό μου..

Περί τιμής..

Και βέβαια κάνω την τιμή, και το τραπέζι και ό,τι άλλο θέλει στη φίλη Naya, αγαπημένη του Γιατρούλη,..και παίζω σε ακόμα ένα μπλογκοπαίχνιδο το οποίο θα με σώσει τώρα που δε θέλω να πω αυτά που σκέφτομαι..

1) Ποιο μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις;

Βασικά κανένα μυστικό δε θα ήθελα πλέον να ξέρω γιατί κι αυτά που ήξερα ή δεν ήταν μυστικά ή ήταν ψέμματα ή με έφεραν σε πολύ δύσκολη θέση..Οπότε καλύτερα ν' αγνοώ..

2) Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;

Η ερώτηση δεν είναι ξεκάθαρη γιατί δεν συγκεκριμενοποιεί αν πρόκειται για φιλική, ερωτική ή συγγενική αγάπη..κι επειδή δεν παίζει ν' αρχίσω να μετράω θα πω..σύμφωνα με τις ερωτικές μου σχέσεις (αντίθετου φύλου τις οποίες αγάπησα πραγματικά)..2..

3) Αν αναγκαζόσουν ν' αλλάξεις τ' όνομά σου, τί όνομα θα διάλεγες;

Θωμαΐς

4) Τί θα χάραζες στην ταφόπετρά σου;

Τα συνηθισμένα

5) Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις ότι σου ταιριάζει απόλυτα!

Όχι παραμύθι..θρίλερ θα διάλεγα..κάτι από Παγοκόφτη μεριά..

6) Διάλεξε καινούριους γονείς

Έλα τώρα αηδίες..

7) Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου!
Δε θα τα γράψω για να μη διατρέξω τον κίνδυνο να είναι τα τελευταία..

8) Αν ήσουν συγγραφέας ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος;
Μωρή πουτάνα (για να μη ξεχνιόμαστε)..

9) Αν ήσουν αυτοκίνητο, τί μάρκα θα ήσουν;

Πολυτελές..ίσως Bentley..

10) Αν ήσουν άγριο ζώο τί θα ήσουν;

Κνου

11) Για τί πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;

Που δεν έφυγα στο εξωτερικό όταν είχα την ευκαιρία

12) Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται

Το χαμόγελό μου..

13) Θα θυσίαζες τη ζωη σου για κάποιον;
Φυσικά..

Αυτά καλά μου μπλογκεράκια..θα τα πούμε σε λίγες μέρες με ζουμερά..νέα..

Α Μπα-λέτο..

Ρωμαίος και Ιουλιέτα στα πικάπ, Μπολσόι - Λίμνη των Κύκνων στο βίντεο και Ευγένιος Ονιέγκιν στη Λυρική..με λίγα λόγια αχταρμάς..

Όπως και η προσπάθεια των ελλήνων χορευτών για συγχρονισμό..

Ο Ευγένιος Ονιέγκιν είναι μυθιστόρημα του Αλεξάντρ Πούσκιν. Εξιστορεί τον έρωτα της νεαρής επαρχιωτοπούλας Τατιάνας για τον έμπειρο κοσμοπολίτη Ευγένιο Ονιέγκιν, που αναζητά να ξεφύγει από τη ματαιότητα της ζωής του. Όταν χρόνια αργότερα εκείνος τη διεκδικεί, η παντρεμένη πλέον Τατιάνα με τον μεγαλύτερό της πρίγκιπα Γκρέμιν, τον απορρίπτει. Κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως ιστορία.

Ως μπαλέτο δεν είχε πάλι να πει πολλά εκτός από ορισμένες σκηνές στο δεύτερος μέρος..Αν και τη χορογραφία υπογράφει ο Ιρέκ Μουχαμέντοφ, Διευθυντής του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, η μουσική που βασίζεται σε συνθέσεις του Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι επεξεργασμένες και ενορχηστρωμένες από τον Ανδρέα Τσελίκα είναι όλα τα λεφτά..Όλα όμως..και τα 48 €..Το πολύ θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι και ο μαέστρος και οι μουσικοί αλλά και οι χορευτές είναι νέοι άνθρωποι πολλά υποσχόμενοι..

Το συμπέρασμα τελικά είναι ότι το ελληνικό μπαλέτο έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του αν και η προσπάθεια είναι πάντα αξιέπαινη ιδιαίτερα από νέα άτομα..

ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ - ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ

Ακαδημίας 59-61 , Κέντρο, 2103612461

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους και καλή ξεκούραση..

Μελίνα says hello

Εφτά τραγούδια θα σου πω..

Παίζω κι εγώ στο παιχνίδι με τις 7 αλήθειες αμπάουτ γιορσέλφ (μ' αρέσει που βάζω και τόνους μπας και το διαβάσεις λάθος) έπειτα από προτροπή της Vampirella ..

Αλήθεια Νο.1: Όταν βάλω κάτι στο μυαλό μου (και όχι μόνο) το πετυχαίνω..αν δε το πετύχω φτάνω όσο πιο κοντά μπορώ σ' αυτό που θα μπορούσα να ονομάσω επίτευξη και κάνω βαφτίσια..

Αλήθεια Νο.2: Όσους μαλάκες κι αν συναντάω καθημερινά δε θα πάψω να πιστεύω ότι η φιλία ιζ άουτ δέαρ..

Αλήθεια Νο. 3: Είμαι σκληρή και απαράδεκτη με τους ανθρώπους, μιλάω ανοιχτά..πολύ ανοιχτά..και δεν το μετανιώνω..

Αλήθεια Νο.4: Δεν έχω πρόβλημα να παραδεχτώ τα λάθη μου και να ζητήσω συγγνώμη..

Αλήθεια Νο.5: Θεωρώ τον εαυτό μου ανώτερο από πολλούς γύρω μου και το δείχνω..

Αλήθεια Νο.6: Μερικές φορές με πιάνει πανικός σκεφτόμενη την ώρα που θα πεθάνω..

Αλήθεια Νο.7: Δε θέλω να πεθάνω..αλλά θα έδινα τη ζωή μου για έναν άνθρωπο (εντάξει, όχι οποιονδήποτε - έναν συγκεκριμένο)

Αλήθεια Νο.8: Και γαυγίζω και δαγκώνω αλλά όσο πιο πολύ γαυγίσω τόσο λιγότερο θα δαγκώσω..σκέψου το..

Αλήθεια Νο.9: Παραδέχομαι ότι όταν στρώνεις εσύ το κρεβάτι (μωρό μου) είναι ΠΑΝΤΑ πιο ζεστό..

Αλήθεια Νο.10: Από τότε που πήραμε τη Μελίνα αισθάνομαι ότι έχουμε ένα μωρό στο σπίτι και πολλές φορές της φέρομαι λες και είναι άνθρωπος..α, εγώ ρατσίστρια δεν είμαι..

Η Μελίνα, στη αγκαλιά του GSH, να κλείνει το μάτι περιπαικτικά στους παρευρισκόμενους

Το εφτά είναι μονός αριθμός κι εγώ λατρεύω τους ζυγούς και διψήφιους..Δε θεωρώ ότι μαθαίνουμε κάτι παραπάνω ο ένας για τον άλλο με αυτό τον τρόπο αλλά δε χάνω και τίποτα να σου πω δυο λογάκια παραπάνω. Ίσως πάντως να ήταν πιο ενδιαφέρον να γράφαμε 7 ψέματα για τον εαυτό μας..7 ψέματα που έχουμε πει ή 7 ψέματα που μας έχουν πει..χμ..καλή η ιδέα μου..θα κάνω την αρχή λοιπόν:

7 ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ (και που ήταν αλήθειες..;)

1. "Με το φιδίσιο κορμί σου όλοι θέλουν να σε ρίξουν στο κρεβάτι"
Ετυμηγορία: Αυτή η ατάκα ελέχθει από την κολλητή καμιά 10αριά χρονάκια πριν. Τότε είχα φιδίσιο κορμί και άλλαζα τους άντρες σαν τα πουκάμισα. Άρα, όσο κι αν το βρήκα υπερβολικό ήταν αλήθεια..!

2. "Για μια μπύρα είχα πάει με τον ψηλό"
Ετυμηγορία: Ο ψηλός ήταν με την κοπέλα του κι εγώ μαζί τους σινεμά..! Όντως ψέμα λοιπόν..Ο πρώην ήθελε να το παίξει γαμιάς. Και μετά με κυνήγαγε και δεν μπορούσε να καταλάβει πως τον άφησα για μια γυναίκα. Η γυναίκα ρε μεγάλε δε θα πήγαινε ΠΟΤΕ για μια μπύρα με τον ψηλό..άει στα τσακίδια..

3. "Σου ορκίζομαι ότι αν μου πεις θα το κρατήσω μέσα μου"
Ετυμηγορία: Το κράτησε μέσα της αλλά όχι πολύ μέσα της. Προεξοχή είναι αυτή..τί να σου κάνει..φταίει..; ΔΕ φταίει..

4. "Δεν έχω ξανακάνει έρωτα έτσι - είσαι καταπληκτική"
Ετυμηγορία: Η ίδια ακριβώς ατάκα χρησιμοποιήθηκε και το επόμενο βράδυ σε άλλη παρτενέρ..! Καλόοοοοο..

5. "Σ' αγαπώ"
Ετυμηγορία:

Είπες τίποτα..;

Και τα επόμενα δύο ψέματα θα ειπωθούν..

όταν αποδειχθεί η ενοχή τους..

Καλώ όλους τους φίλους μου στο Blogroll να παίξουν στο δεύτερο παιχνιδάκι και εύχομαι να έφτιαξα λίγο το κέφι στο μικρό μου ξαδερφάκι..

Σας φιλώ..

Καλό ξημέρωμα..

Η Αναγέννηση μέσα σου..

Τελικά οι Κυριακές δεν είναι οι καταλληλότερες μέρες γι αγκαλιές στο κρεβάτι..αυτά τα κάνεις τις καθημερινές που παίρνεις άδεια απ' τη σημαία..Εξάλλου η Αναγέννηση μπορεί να κρύβεται στο κέντρο της πόλης..

Τις Κυριακές γυρνάς τα Μουσεία και συναντάς - αν είσαι τυχερός - τον Tiziano..κι όταν τον συναντήσεις αισθάνεσαι ότι μόλις πέρασε η καταιγίδα και αρχίζει να ξεπροβάλλει το ουράνιο τόξο. Με υπέρμετρο ενθουσιασμό, τεράστιες φιγούρες, έντονα χρώματα και συναισθήματα νιώθεις την ανάσα του δίπλα σου..τόσο ζωντανός..τόσο ιδιαίτερος..τόσο μοναδικός..

Στην περίπλοκη ιστορία της ανθρωπότητας, το διάστημα ανάμεσα στον 15ο και 16ο αιώνα αποτελεί μία από τις πιο γοητευτικές περιόδους για την ιστορία της Ευρωπαϊκής Τέχνης. O Τιτσιάνο Βετσέλιο (1485 - 1576), που συνήθως αναφέρεται με το μικρό του όνομα, είναι ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους της Αναγέννησης και της Παγκόσμιας Τέχνης. Γεννήθηκε από οικογένεια ευγενών, διακρίθηκε εξίσου σ' ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς ζωγράφους. Στο εργαστήριό του μαθήτευσε πιθανότατα και ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος.

Ανάμεσα στους σημαντικότερους θρησκευτικούς πίνακες που φιλοτέχνησε ανήκει η Ανάληψη της Παρθένου (1516-8), έργο που ολοκλήρωσε για την Αγία Τράπεζα της εκκλησίας Sta. Maria Gloriosa dei Frari στη Βενετία. Το εντυπωσιακό μέγεθος του έργου, που έφθανε περίπου τα επτά μέτρα σε ύψος, αλλά και ο δυναμισμός της σύνθεσης προκάλεσαν τον έντονο θαυμασμό των θεατών.

Ανάληψη της Παρθένου, π. 1516-8, λάδι σε ξύλο, 690 x 360 εκ.

Η φήμη του Τιτσιάνο εξαπλώθηκε πολύ σύντομα και έτσι ανέλαβε να φιλοτεχνήσει μια σειρά μυθολογικών έργων - εμπνευσμένος από την ελληνική μυθολογία - που θα τοποθετούνταν στις νέες αίθουσες του κάστρου τού Δούκα της Φεράρα, Αλφόνσο Α'. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του για τον παραπάνω σκοπό ήταν το Βάκχος και Αριάδνη (Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο).

Στις αρχές του 1530 ξεκίνησε το έργο του για τη βασιλική αυλή του Ουρμπίνο, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στο δούκα Φραντσέσκο Μαρία Α', φιλοτεχνώντας κυρίως προσωπογραφίες. Αξιοσημείωτη σύνθεση αυτής της περιόδου είναι η Αφροδίτη του Ουρμπίνο (Ουφίτσι, Φλωρεντία) όπου απέδωσε την Αφροδίτη περισσότερο ως μία κοινή γυναίκα και λιγότερο ως θεά της μυθολογίας.

Αφροδίτη του Ουρμπίνο, π. 1538, λάδι σε μουσαμά, 119 × 165 εκ.

Από τον Tiziano στον Pietro da Cortona: το Ιερό - ο Μύθος -η Ποίηση

25 Σεπτεμβρίου - 20 Δεκεμβρίου 2008

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Μέγαρο Σταθάτου, Βασ. Σοφίας & Ηροδότου 1

Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 10.00 - 17.00

Κυριακή: 11.00 - 17.00

7 € γενική είσοδος

Καλή εβδομάδα σε όλους..

Αφιερωμένο..

Γιατί όταν αφιερώνεις οφείλεις να το κάνεις από καρδιάς..αν έχεις..

Κάποτε μου έγραψες ότι δεν έχεις πάει πουθενά αν δεν έχεις ταξιδέψει..και ζωγράφισες ένα βουνό, μια πεδιάδα κι ένα ποτάμι να τα διασχίζει..Ζωγράφισες γλάρους και ένα καραβάκι..μικρό μα..ήταν αυτό της ψυχής σου..Δε λέω, έβαλε νερά, χρειάστηκε επισκευή, κόντεψε να μας αφήσει στην Ιθάκη..αλλά..τελικά άντεξε..και είναι η φύση της αντοχής του που το κάνει πολύτιμο..όχι σαν είδος..σαν αξία..

Αφιερωμένο..

Στον άνθρωπο που υπήρξε πηγή έμπνευσής..

Που έγινε η αιτία να είμαι εγώ..

Και παραμένει η αφορμή για να υπάρχω..

Η προξενήτρα..

Η προξενήτρα σας απόψε είχε κέφια και έμπνευση και είπε να κάνει κάτι γι' αυτό..έτσι λοιπόν αφιερώνει το τραγούδι που ακούγεται σε δύο ψυχές που καράφλιασαν με το χιούμορ της..ο ένας δια λόγου και ο άλλος δια msn..



Κανονικά θα έπρεπε να είχα κάνει το research μου για την οικολογική καταστροφή, να είχα ανεβάσει ανάρτηση, να είχα ενημερωθεί για τα περιβαλλοντικά προγράμματα που "τρέχουν" αυτό τον καιρό και να είχα οργανώσει και κανονίσει κάποια δράση. Σας ενημερώνω και από εδώ ότι με αφορμή την ανάρτηση του ευγενικού παιδιού Brainwaves σκέφτηκα και ταυτόχρονα αποφάσισα να οργανώσω μία περιβαλλοντική δράση για εμάς τους μπλόγκερς που λέμε ότι νοιαζόμαστε, που λέμε ότι κάνουμε αναρτήσεις με περιεχόμενο και που θεωρούμε ότι είμαστε ώριμα, σκεπτόμενα άτομα..Πολύ σύντομα θα είμαι έτοιμη να σας παρασύρω στον τρελό χορό της Οικολογίας..



Επίσης, ένα άλλο project που είναι στον αέρα του Freedom Island και σιγά σιγά προσγειώνεται είναι η ανάγκη για μία ταυτόχρονη ανάρτηση πολλών μπλόγκερς..το θέμα δε θα είναι καθόλου οικολογικό, καθόλου ώριμο και κάθε άλλο παρά σκεπτόμενο..Αλλά και γι' αυτό θα σας ενημερώσω προσεχώς..(δε χρειάζεται να ξεφτιλιστώ προκαταβολικά δε νομίζεις..;)



Κατά τα άλλα η ζωή μου κυλά (απλά και μόνο), είναι γεμάτη αγάπη για τα μωρά μου, τους οικείους μου και ακατάσχετο μίσος για τους υποκριτές (ναι..ναι..για σένα μωρή πουτάνα μιλάω πάλι..ξεκωλιάρα)..ουπς..μου ξέφυγε..Ανυπομονώ να γυρίσει το μωρό μου απ' τη δουλειά και να το πάρω την πιο ζεστή αγκαλιά του κόσμου..και αύριο να ξυπνήσουμε μαζί να ολοκληρώσουμε κάποιες κουβέντες και όχι μόνο..γιατί όπως λέει και ο Tomboy..έ, sorry..Toymaker : το σεξ είναι ιερό αγάπη μου..



Δεν έχω λόγια φιλοσοφημένα, ούτε πόνο, ούτε χαρά, ούτε απογοήτευση..δεν έχω τίποτα να με εμπνέει πέρα από το ότι την έβγαλα και σήμερα, κέρδισα άλλη μια μέρα ζωής χωρίς να το προσπαθήσω..λίγο είναι..;


Καληνύχτες τρελές και παλαβές σε όλους εσάς εκεί μέσα..

zzzzzZZZZZZzzzzzz

Υ.Γ. Ρε συ Τελίτσα, τί θα γίνει με την περίπτωσή μας..;

Δες καθαρά..

Για να δεις καθαρά απαραίτητη προϋπόθεση είναι να σκεφτείς καθαρά..Πράγμα κομματάκι δύσκολο τη σήμερον ημέρα και ειδικά όταν έχεις τόσο χαμηλό IQ. Αλλά τί με νοιάζει εμένα..εγώ είμαι διανοούμενη..Με αυτή τη διανόηση λοιπόν ξεκινώ την κάθε μέρα μου άκοπα, αβίαστα και αβάδιστα..Τελειώνω τη μέρα μου με τον ίδιο τρόπο και κατορθώνω να γίνομαι καλύτερος (=τέλειος, αψεγάδιαστος κλπ) άνθρωπος..

Πίσω στη Γη, είμαι ακόμα πολύ κακομαθημένη, άκρως γκρινιάρα, άδικη, εγωίστρια..και..μ΄ αρέσω (όχι πολύ αλλά αρκετά)..Επιλέγω να περάσω το Σάββατό μου στο Θέατρο Τέχνης παρακολουθώντας τη Μέθοδο Gronholm αλλά δε μου κάθεται από πλευράς εισιτηρίων και καταλήγω με την παρέα στου Ζωγράφου και στο θέατρο Στοά όπου παρακολουθήσαμε τις Στάχτες του Κρίστοφερ Χάμπτον. Πολύ καλές ερμηνείες και πολύ καλή πλοκή, κορύφωση και φινάλε. Γενικά έμεινα πολύ ευχαριστημένη και προβληματισμένη συνάμα..Ερωτήματα όπως εάν η φιλία είναι ένα συναίσθηματα που καταναλώνεται ή μένει αναλλοίωτο ακόμα και μετά το θάνατο, εάν ο εγκλωβισμός του ερωτικού συντρόφου είναι αναγκαίος, ορθός ή απαραίτητος, εάν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες ή τα γεγονότα, εάν αξίζει τον κόπο να περιμένεις για απαντήσεις που όταν τις πάρεις δε θα έχουν καμία αξία. εάν είναι η αλήθεια λύτρωση ή η αναζήτηση αυτής και άλλα πολλά. Υπό το φως των κεριών η παράσταση αυτή δεν έχει σκοπό να δώσει καμία απάντηση, τουλάχιστον όχι στο πιάτο..

Σας στέλνω τις ευχές μου για μία υγιή, ήρεμη και αποδοτική εβδομάδα και αφιερώνω την έννοια μου, προσφέροντας την αμέριστη στήριξή μου, στον άνθρωπο που θα πάρει σύντομα μία πολύ σοβαρή επαγγελματική απόφαση..

Άντε, ώρα για νάνι..

Μωρή πουτάνα..

Ναι, σε σένα μιλάω..

Εσένα που ζεις με τα λεφτά άλλων και αντί να λες έστω ένα ευχαριστώ πουλάς παραμύθια κι έρωτες..

Εσένα που χρησιμοποιείς το επίπεδό σου για όλους τους λάθους λόγους..όχι για όφελος των γύρω σου αλλά για δικό σου..

Εσένα που ποτέ δεν έμαθες να στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων γιατί ανέκαθεν σκεφτόσουν πώς θα σταθείς στο μουνί σου..

Πάρε λοιπόν τ' αρχίδια μου τώρα και τσακίσου από τα μάτια μου..όχι τ' όνομά μου να μη ξαναπροφέρεις αλλά ούτε από τα όρια του δήμου μου μην περάσεις..γιατί θα σε τσακίσω..

Πουτάνα στην ψυχή..

Αυτό ήσουν πάντα..

Σε θολά νερά..

Σε θολά νερά και βλέμματα
Σε χειμώνες που δεν έρχονται
Σε ώρες που δεν περνούν
Σε διαθέσεις που καταναλώνονται
Άσκοπα

Στο τώρα που ελπίζει
Να με βγάλεις απ' τη συννεφιά
Αν με βλέπεις κι αν με αισθάνεσαι
Την ώρα που καίει το σύννεφο σα σίδερο
Ρίξε βροχή και σώσε με


Τί να πω για όσα είναι ανείπωτα..

Από-ρο..

Απορώ εγώ και η Μελίνα μαζί..και σας ρωτάμε: Πώς στην ευχή γίνεται να επιβιώνουν σ' αυτή τη ζωή τα καθίκια; Πώς τόσο επιτυχημένα τη "βγάζουν καθαρή" οι εκμεταλλευτές, οι κίβδηλοι, οι καλοπερασάκηδες και οι κλέφτες συναισθημάτων και ιδεών;

Κι επειδή η απορία θα μένει αλλά δε θα με βασανίζει αποφασίζω (εγώ τουλάχιστον) να το "πάρω" αλλιώς και να χαλαρώσω το κορμί και τη σκέψη μου.

Πίσω στα καθημερινά παρατηρώ ότι ένα σκυλί είναι μεγάλη δέσμευση και μεγάλο δέσιμο. Είχα και πριν σκυλάκι στο σπίτι αλλά στο πατρικό. Και μάλλον είναι διαφορετική η ευθύνη και η έννοια όταν είναι αποκλειστικά δική σου. Όπως με τις επιλογές. Και τις επιπτώσεις.

Ας είναι. Οι μέρες περνούν γρήγορα και η κούραση μοιάζει να συσσωρεύεται. Οι καλές στιγμές υπάρχουν αλλά δεν είναι αρκετές. Καλύτερα έτσι. Ή χειρότερα. Δεν ξέρω. Τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών πέφτουν στο κενό και οι άνθρωποι δεν αλλάζουμε. Δεν προσπαθούμε, δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε..Δεν έχω καταλήξει.

Κυριακάτικο βράδυ. Νωχελικό και ήρεμο. Αδιάφορο ίσως. Το μυαλό τριγυρνά σε αυτά που δεν έκανες, που δεν είπες, σε αυτά που επέλεξες και το κόστος ευκαιρίας τους. Οικονομικής κατεύθυνσης σπουδές που λίγο σε βοηθούν να ξεφύγεις από τη στεγνή λογική των πραγμάτων. Αναζητώντας την ουσία δε θα τη βρεις. Δεν ξέρεις κάποιες φορές αν υπάρχει. Η ήρεμη αντιμετώπιση φαντάζει παραίσθηση. Και σου αρέσει τόσο πολύ να είσαι ο τιμονιέρης. Της δικής σου ζωής και των άλλων. Λάθη να κάνεις απανωτά και να μετανιώνεις σιωπηλά.

Καληνύχτα άνθρωπε που την ανάγκη της σκέψης μας έχεις και που στη θαλπωρή του Αγ. Σάββα τις ελπίδες σου εναποθέτεις. Ας σε ακούσει, ας σε αφουγκραστεί, ας σε βοηθήσει. 'Ο,τι κι αν σημαίνει η βοήθεια αυτή..

Στο ωραιότερο σημείο ΔΕΝ είμαι..

Εντάξει..είναι όλα..; Μπα..

Το έχετε μάθει πια ότι γκρινιάζω γι΄αυτο και δε θα σας απογοητεύσω καλά μου μπλογκεράκια. Ακούστε λοιπόν πώς έχουν τα πράγματα τον τελευταίο καιρό:

1. Ένα συγγενικό μου πρόσωπο γίνεται στόχος απαράδεκτης συμπεριφοράς κι εγώ "αναγκάζομαι" να μένω με σταυρωμένα τα χέρια..προς το παρόν..

2. Ένα φιλικό μου πρόσωπο με έβαλε στην άκρη για χάρη..γούστου (;)

3. Ένα πρώην φιλικό μου πρόσωπο δεν αξίζει ούτε το σάλιο μου..

4. Ένα αδιάφορο πρόσωπο προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να το δείρω..και θα το κάνω..με κάποιο τρόπο..αργά ή γρήγορα..

5. Το Μανταρινάκι μου (το οποίο βαφτίστηκε Μελινάκι) είναι το πιο όμορφο, έξυπνο, τσαχπίνικο, τρελό, παιχνιδιάρικο, απίθανο σκυλάκι του κόσμου το οποίο δε με αφήνει να κοιμηθώ τα βράδια και είμαι συνεχώς κομμάτια..(κοίτα που κάνει και ρίμα όλο αυτό το κατεβατό)

6. Το μωράκι μου είναι συνεχώς σε υπερένταση και στα όρια της υπερκόπωσης..

7. Εγώ είμαι πτώμα, κάνω δίαιτα, έχω την απίστευτη δουλειά και το απίστευτο τρέξιμο αλλά πάνω απ΄όλα είμαι καλά..

Με τόσες εκκρεμότητες που να βρω χρόνο να ποστάρω..

Σας φιλώ γλυκά, σταυρωτά και ρουφηχτά..

Can't take my eyes off..

Απ΄το Μανταρινάκι μου..

Το νέο μέλος της οικογένειας ακούει στο όνομα @#$&^%#* (δηλαδή δεν ξέρουμε ακόμα) και έφτασε στο σπίτι σήμερα στις 21.30 από την Ουγγαρία (έτσι λέει το διαβατήριο). Το μικρό μου Μανταρινάκι επιθεώρησε το χώρο και τον βρήκε της αρεσκείας του. Έτσι, αποφάσισε να μείνει..Καλώς ήρθες λοιπόν..

Η αναζήτηση νονού / νονάς συνεχίζεται και η πρόταση θα παραμείνει σε ισχύ μέχρι νεωτέρας..οπότε όσοι πιστοί..κάντε την προσπάθειά σας..

Εγώ για λίγο καιρό θα πλέω σε πελάγη ευτυχίας καθώς νομίζω ότι ερωτεύτηκα..ξανά..

Μέχρι και τις φωτογραφίες απ' τις διακοπές επιτέλους αντέγραψα στο κομπιούτερ αλλά δε μου κάνουν καμία εντύπωση πια..άσε που φθινοπώριασε..

Καλό βράδυ σε όλους και σας στέλνουμε πολλά φιλιά εγώ και το Μανταρινάκι μου..(το άλλο Μανταρινάκι έφυγε για τη δουλειά..κλαψ..αλλά τώρα δε με νοιάζει γιατί έχω αυτό..χα)

Υ.Γ. Το Μανταρινάκι είναι κοριτσάκι..(εμ πώς αλλιώς)..

Nostalgia..

Νοσταλγώ..λέξη σχεδόν άηχη παρότι τρία φωνήεντα δανείζεται..σύνδεσμος λάμδα με γάμα..σύνδεσμος περίεργος..λέξη που φέρνει στο νου κατάσταση μέθης..νιρβάνας..

Νοσταλγώ τη χθεσινή νύχτα..στην ταράτσα με φόντο την Ακρόπολη και περίγυρο εσένα, εσένα, εσένα, εσένα, εσένα, εσένα, εσένα, εσένα, εσένα, εσένα, εσένα κι εσένα..

Νοσταλγώ το δώρο που δεν έδωσα, τα λόγια που δεν είπα και τα αγγίγματα που μου ξέφυγαν..τον έρωτα που χτυπά πόρτες και καρδιές αδιακρίτως..

* * * * * * * * * *

Σάββατο πρωί..στο κρεβάτι..στον υπολογιστή..στο γραφείο..στο μυαλό..στο κορμί..στη σκέψη..κάθε ένα και αλλού..κάθε αλλού και ένα..

Αντί να είσαι εδώ, κάτω απ' τη μωβ πικέ κουβέρτα, είσαι κλεισμένη στο φρούριό σου καθισμένη στη στριφογυριστή καρέκλα και μοιράζεις χαμόγελα σε αγνώστους..Αχ, ένας άγνωστος να γινόμουν για σένα πάλι μπας κι ένα μειδίαμά σου ολόδικό μου ξαναγίνει..

Νοσταλγικό πρωινό από αυτά του Σεπτέμβρη που μόνο αγκαλιές ζητούν..ευτυχώς έχουμε ακόμα αρκετά μουντά πρωινά να προλάβουμε..

* * * * *

Καλημέρες νοσταλγικές..

Εικόνα: www.chromasia.com

Σε λίγες ώρες πετάω..

Σε λίγες ώρες πετάω με το πλοίο..Φεύγω..Για φθινοπωρινές διακοπές..Κι όμως τίποτα δε μάζεψα ακόμα..Ούτε καφέ δεν ήπια..Λες να μη θέλω να πάω; Ναι καλά..

Για λίγες μέρες θα λείψω..Θα πάω να αγκιστρώσω το καμάκι μου ή να καμακώσω το αγκίστρι μου..Τέλος πάντων, δεν ξέρω πως το λένε..Εγώ στο Αγκίστρι θα πάω..εδώ δίπλα..ότι με χρειαστείς θα είμαι κοντά..λέμε τώρα..θα χάσω βέβαια τις εξελίξεις αλλά θα τις μαθαίνω από δεύτερο χέρι..γιατί τον τελευταίο καιρό υπάρχει οργασμός εξελίξεων στο φιλικό περιβάλλον..ακούς ξαδέρφη..;

Χθες πήγα στη συναυλία Πρωτοψάλτη στο Μαρούσι. Ωραία ήταν. Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι δεν έβλεπα, ήμουν στριμωγμένη και πονέσαν τα πόδια μου από την ορθοστασία όλα τα άλλα ήταν υπέροχα..Εν αναμονή Αλεξίου στο Θέατρο Βράχων..τουλάχιστον εκεί πληρώσαμε εισιτήριο και μάλλον θα είναι πιο ανθρώπινα..Για να μάθεις να σκέφτεσαι διπλά τις δωρεάν συναυλίες..κωλοέλληνα..

Σας χαιρετώ λοιπόν..σας φιλώ..και αριβάρω..

Παρά-σημα

Μένουμε μαζί στο ίδιο σπίτι. Συγκατοικούμε. Υποτίθεται ότι βρισκόμαστε αρκετά, ότι μοιραζόμαστε πράγματα, ότι ζούμε παρόμοιες καταστάσεις. Υποτίθεται.

Στην ουσία των πραγμάτων νιώθω ότι δεν είμαστε μαζί, δε κοιμόμαστε μαζί, δε μοιραζόμαστε την καθημερινότητα. Μου λείπες. Πολύ. Είναι σαν να μη ζούμε μαζί. Είναι σαν να είσαι ο έρωτας του Σαββατοκύριακου. Ο πρώιμος έρωτας, ο βίαιος, ο ολοκληρωτικός. Είναι σαν να μην είσαι εδώ. σαν να μην είσαι μαζί μου. Είναι σαν να προετοιμάζομαι να σε γνωρίσω. Στο μέλλον.

Απόμακρη κι όμως τόσο κοντινή. Η ανάσα σου. Οικεία κι όμως τόσο ξένη. Η σκέψη σου. Αναμενόμενες κι όμως τόσο δελεαστικές. Οι πράξεις σου. Γιατί εσύ είσαι τόσο απόμακρη, οικεία και δελεαστική. Δυνατή σαν 10 άντρες μαζί. Τρυφερή σαν όλα τα πούπουλα του κόσμου στο κρεβάτι μου. Εκρηκτική σαν τόνους πυρομαχικών και στοργική σαν χιλιάδες μάνες. Άλλες μάνες. Διαφορετικές. Που βιάζουν τα παιδιά τους. Με βιασμούς απανωτούς και τελειωτικούς. Με βιασμούς του μυαλού που πολύ αναζητώ. Πάντα με έπαιρνες μακριά, πάντα μου έταζες ταξίδια. Δε μου είπες όμως πως δε θα σταμάταγαν ποτέ. Πώς όσο πιο κοντά σου είμαι τόσο μακρύτερα θα πρέπει να ταξιδεύω για να σε βρω.

Ο κόσμος γύρω μας μικρός. Κύκλος δίχως ακτίνα. Μηδαμινός. Τί να σου κάνει ο πληθυσμός όταν ο ενικός είναι ο αγαπημένος σου αριθμός. Εγώ. Που δύναμαι να γίνω εσύ. Όταν μέσα στα μάτια σου είμαι. Δάκρυ ποτέ δε θα γίνω γιατί το νερό το στοιχείο μου δεν είναι. Φωτιά. Στα μάτια σου. Δύο. Φωτιές να καίνε ασταμάτητα. Αειθαλή δέντρα τα χέρια σου. Πάντα να με κρατούν. Πάντα να με αντέχουν. Και μια ψυχή ξένη. Που ποτέ δε θα κατακτήσω. Στην οποία ποτέ δε θα κατοικήσω.

Κι αν ο χρόνος μου στη γη λιγοστεύει, κι αν μόνο ένα λεπτό είχα, σε σένα θα το χάριζα..

Ούστ..

Έχω πει κι άλλες φορές ότι το να γνωρίζεις ανθρώπους είναι θεραπευτικό με πολλούς τρόπους. Το να τους κάνεις μέρος της ζωής σου είναι κάποιες άλλες φορές χρονοβόρο και τελικά ανούσιο. Χρονοβόρο γιατί δεν άξιζαν το χρόνο που επένδυσες και πρέπει τώρα να τον σπαταλήσεις για να τους κάνεις πέρα χωρίς να πληγώσεις τον υπέρμετρο εγωισμό τους και τη μιδαμινή ποσότητα επιπέδου τους.

Όταν λοιπόν αποφασίζεις να κάνεις τέτοιου είδους συναντήσεις και συζητήσεις επειδή απλά κάποιος σου είπε: "δε θέλω να σκεφτεί κανείς ότι φοβάσαι να τον αντιμετωπίσεις", τότε αναγκαστικά πρέπει να πέσεις στο ίδιο επίπεδο και να μιλήσεις με λόγια κατανοητά, απλά και καθαρά για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις.

Εγώ, δυστυχώς, δεν είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που α) είναι υπομονετικοί, β) έχουν τη θέληση και τη διάθεση να εξηγήσουν μία κατάσταση σε εκείνους που λόγο IQ είναι σχεδόν απίθανο να την καταλάβουν και γ) θέλουν να συναναστρέφονται με κατώτερα επίπεδα (για να μη πω όντα).

Θα σου είμαι ειλικρινής..το επίπεδό μου δούλεψα πολύ για να το αποκτήσω. Κουράστηκα, πώς το λένε στο χωριό σου. Γι' αυτό λοιπόν το λόγο δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να το απαρνηθώ, να το ξεχάσω ή απλά να προσποιηθώ ότι δεν υπάρχει. Θα είναι εκεί κάθε φορά που ανασαίνω, κάθε φορά που σκέφτομαι και κάθε φορά που σε "θάβω", εσένα, ανίδεη και απαίδευτη μικρή κοπέλα που είσαι κολλημένη στο παρελθόν σου, δεν έκανες τίποτα για να εξασφαλίσεις στον εαυτό σου ένα καλύτερο αύριο, δεν έχεις στόχους, δεν έχεις φίλους και γενικώς υστερείς σε πολλά. Στη δική μου τη ζωή μπορεί να μπει ο οποιοσδήποτε. Το θέμα είναι ποιος θα μείνει. Και δεν είμαι καμιά σπουδαιά. Αρχίδια είμαι. Αλλά από τα σκληρά.

Ούστ λοιπόν και άντε γαμήσου..

Η τρελή σημειώνει:

Η ανάρτηση δεν έχει καμία σχέση με τη χθεσινοβραδινή έξοδο.

Ένα φιλάκι είναι λίγο..

Όχι πως είναι άσχημη αλλά να..δεν έχει ποιότητα. Όχι δέρματος αλλά καλλιτεχνική.

Καταντά πλέον κακόγουστο αστείο να πληρώνεις τα ωραία σου λεφτάκια για να ζούνε πλουσιοπάροχα κορίτσια σαν του λόγου της. Με λίγα λόγια την ταινία Wanted αφήστε τη. Don't even bother που λένε. Κι αν τυχόν βγει Wanted 2, don't even bother twice..!


Πήγαμε χθες σε έναν πολύ cozy κινηματογράφο στο Χαλάνδρι. Το περιβάλλον ήταν ωραίο, ο κόσμος λιγοστός κι η ατμόσφαιρα δροσερή. Δυστυχώς δεν ήταν αρκετά αναπαυτικές οι θέσεις για να κοιμηθώ. Ευτυχώς όμως που δεν το έκανα γιατί στο γυρισμό σπρώχναμε..όχι ο ένας τον άλλο..το μηχανάκι. Μείναμε από λάστιχο και περπατήσαμε τρία ωραιότατα χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι..! Βέβαια, αυτό είχε και τη θετική του πλευρά μιας και γνωρίσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον πάρκο δίπλα από το σπίτι μας που εδώ και δύο χρόνια δεν επισκεφθήκαμε ποτέ..! Είμαστε να μας κλαίνε οι ρέγγες, όπως πολύ εύστοχα έθεσε η ξαδέρφη..!

Αυτά τα νέα ως εδώ. Εύχομαι να σας έχω πιο juicy stuff τώρα που το μωρό έχει ρεπό.

Τέλος, όπως είπε ο Mahler (και άλλοι πολλοί πριν από αυτόν).."και μην ξεχνάτε..σας αγαπώ"

Υ.Γ. Τα αλλόκοτα πλάσματα κυκλοφορούν ανάμεσα στα πόδια μας. The SeX Files.

Κι είσαι η λαχτάρα μου..

Υπάρχουν σχέσεις που ξεκινούν και τελειώνουν γρήγορα..σα καλοκαίρια. Υπάρχουν σχέσεις που εναλλάσονται..σαν εποχές. Υπάρχουν άλλες που ξεκινούν και δεν τελειώνουν ποτέ..σαν αιώνες.

Η δική μου σχέση μαζί σου είναι μια λαχτάρα. Σαν αυτή του μικρού παιδιού που δεν μπορεί ποτέ και με τίποτα να αντισταθεί στη μερέντα. Την τρώει με το κουτάλι και ποτέ δε λιγώνεται, ποτέ δε χορταίνει.

Μια ανάσα πριν το τέλος του καλοκαιριού. Μια σκέψη πριν το αύριο και μία πράξη πριν χτυπήσει η πόρτα..

Καλοκαίρι αλα Βοημικά..

Ποταμός Μολδάβας

Κεντρική Βοημία

100 πινακοθήκες

350 θέατρα

25 μουσεία

.

.

.

Λες..

Λες καλοκαίρι είναι και πρέπει μπάνια να κάνεις. Δε ρωτάς όμως πού γιατί ξέρεις. Μπορείς να βουτηχτείς στην αμαρτία.

Λες καλοκαίρι είναι και χρειάζεσαι να χαλαρώσεις. Εδώ σε θέλω μάγκα μου.

Τελικά δεν ξέρω τί λες εσύ αλλά εγώ μάλλον όλα τα αντίθετα θα επιλέξω να πω.

Και τί σημασία έχει στην τελική; Καμία σου λέω καστανά μου μάτια. Και τον εαυτό σου να δώσεις..με ή χωρίς εσένα..να μη μπορώ να ζω..δεν έχει σημασία καμία..

Οι κόσμοι μας πάντα διαφορετικοί ήταν..οι ζωές μας το ίδιο..οι επιλογές μας δε..μίλια μακριά..

Όχι σαν τα όμοια που τρέχουν να κρυφτούν σε διαφορετικά κρυσφήγετα. Σαν τα αντίθετα που βιάζονται να νιώσουν έλξη από άλλους πόλους..Θυληκό με θυληκό δε σμίγει..

Κι όμως..56 μήνες μετά είμαι ακόμα ανάμεσα στις ανάσες σου κι ο απόηχος του έρωτά μας δεν πρόλαβε να δημιουργηθεί..Ισχύς εν τη ενώση, σύνθεση, αναγραμματισμός κι επίλυση..όπως τα σταυρόλεξα της δικής μας ζωής που στο επόμενο τεύχος θα βρούμε τη λύση..αν κυκλοφορήσει..

Τζιά ίσον μαγνήτης

Με σημάδια οργανωμένης ζωής απ' την 4η χιλιετία π.Χ., η Τζιά δε σταματά να αναπνέει και να καλεί. Κάλεσμα μαγνήτης με έναν πόλο, αυτόν της έλξης.

Το νησί σε σχήμα αμύγδαλου με τις βραχώδεις ακτές και τις βασιλικές βελανιδιές σε κερδίζει καθώς το ζεις. Το κώνειο, οι αετοί, οι πέρδικες και οι σαΐτες μόνιμοι κάτοικοι πέραν του θεού Απόλλωνα και της Αθηνάς.





















Σε χώρο και χρόνο ένα εκτυλίσσονται ιστορίες και τα λεπτά περνούν δίπλα σου χωρίς να σ' αγγίζουν. Γιατί απλά είσαι εκεί. Μέσα στη μήτρα της, μέσα στην αγκαλιά της.





















Όπως τα διάφανα νερά σε περιμένουν κι αδημονούν το κορμί σου να κυκλώσουν. Έτσι, ανήμπορος, τους παραδίνεσαι.

Κι όταν πια τα όνειρά σου δέσεις με σκοινί στην πέτρα της προσμονής τότε ελεύθερος πια μπορείς να ταξιδέψεις στο άπειρο..

Φεύγω..

Έφτασε η ώρα..

Να πάω σε γαλάζια βουνά και γκρι θάλασσες..

Να ξαπλώσω πάνω σε φύκια ξεβρασμένα απ' τα βάθη του Αιγαίου..

Να διαβάσω ποιητές και πεζογράφους..

Να μη σκέφτομαι..

Να αναπνέω..

Να ζω..

Θα ξαναβρεθούμε σε μία εβδομάδα..

Ακριβώς..

Εικόνες: www.mattbarrett.net/photos

The loser takes it all..

Κυριακή απόγευμα..

Αποφασίζουμε να πάμε σινεμά και να ακολουθήσουμε τη μόδα της εποχής. Κανονικά θα πηγαίναμε στην Αίγλη στο Ζάππειο αλλά για ανεξιχνίαστους λόγους επιλέγουμε τη Μπομπονιέρα στην Κηφισιά.

Φτάνοντας εκεί ο κόσμος είχε στηθεί σε ουρά. Κάνω ασκήσεις ηρεμίας και περιμένω υπομονετικά. Μπαίνω στο χώρο και διαπιστώνω ότι δεν υπάρχουν ελεύθερες θέσεις. Αρχίζει το αίμα μου να κυλά γρήγορα αλλά καταφέρνω να συγκρατηθώ καθώς αλλοπρόσαλοι άνθρωποι γύρω μου με σπρώχνουν για να καθήσουν. Πού άραγε;

Βρίσκουμε δύο θέσεις στον εξώστη (τύπου) όπου βλέπουμε την οθόνη στραβά και φυσικά μακριά. Ο χώρος, αν και είναι η πρώτη παράσταση, είναι βρώμικος.

Επισκέπτομαι την καντίνα και συνειδητοποιώ ότι τελικά έχω έρθει σε κυριλέ εστιατόριο οπότε θα περάσω καλά. Αφού πληρώνω τα ωραία μου 20 € για ένα νερό, μια coca cola light και 2 hot dog επιστρέφω "χαρούμενη" στη θέση μου. Το έργο ξεκινά αλλά το κοινό δε σταματά να μιλά. Ο ήχος είναι υπερβολικά χαμηλός για να φτάσει ως τα αυτάκια μου (κακό). Η κοπέλα που κάθεται δίπλα μου είναι έγκυος (καλό) κι εγώ δεν μπορώ να καπνίσω (καλό;).

Στα πρώτα δέκα λεπτά της προβολής κοιτάω την Α με το πιο λυπημένο μου βλέμμα αλλά δε μου δίνει καμία σημασία οπότε πηγαίνω και παίρνω μία Corona (από δράση ή αντίδραση). Παρατηρώ τους γύρω μου, σκέφτομαι πόσο ανίδεοι είναι οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης και αναθεωρώ την απόφασή μου να μείνω στη χώρα αυτή.

Όσο για το έργο έχω να πω ότι η Meryl Streep είναι τρομερά ταλαντούχα και ποιοτική ηθοποιός. Τελεία. Την παύλα θα την χρησιμοποιήσω για να σχολιάσω το κοινό της επόμενης παράστασης που ήταν σαφώς πιο πολιτισμένο. Συμπέρασμα: σινεμά στις 9 κομμένο!