Κι είσαι η λαχτάρα μου..

Υπάρχουν σχέσεις που ξεκινούν και τελειώνουν γρήγορα..σα καλοκαίρια. Υπάρχουν σχέσεις που εναλλάσονται..σαν εποχές. Υπάρχουν άλλες που ξεκινούν και δεν τελειώνουν ποτέ..σαν αιώνες.

Η δική μου σχέση μαζί σου είναι μια λαχτάρα. Σαν αυτή του μικρού παιδιού που δεν μπορεί ποτέ και με τίποτα να αντισταθεί στη μερέντα. Την τρώει με το κουτάλι και ποτέ δε λιγώνεται, ποτέ δε χορταίνει.

Μια ανάσα πριν το τέλος του καλοκαιριού. Μια σκέψη πριν το αύριο και μία πράξη πριν χτυπήσει η πόρτα..

Καλοκαίρι αλα Βοημικά..

Ποταμός Μολδάβας

Κεντρική Βοημία

100 πινακοθήκες

350 θέατρα

25 μουσεία

.

.

.

Λες..

Λες καλοκαίρι είναι και πρέπει μπάνια να κάνεις. Δε ρωτάς όμως πού γιατί ξέρεις. Μπορείς να βουτηχτείς στην αμαρτία.

Λες καλοκαίρι είναι και χρειάζεσαι να χαλαρώσεις. Εδώ σε θέλω μάγκα μου.

Τελικά δεν ξέρω τί λες εσύ αλλά εγώ μάλλον όλα τα αντίθετα θα επιλέξω να πω.

Και τί σημασία έχει στην τελική; Καμία σου λέω καστανά μου μάτια. Και τον εαυτό σου να δώσεις..με ή χωρίς εσένα..να μη μπορώ να ζω..δεν έχει σημασία καμία..

Οι κόσμοι μας πάντα διαφορετικοί ήταν..οι ζωές μας το ίδιο..οι επιλογές μας δε..μίλια μακριά..

Όχι σαν τα όμοια που τρέχουν να κρυφτούν σε διαφορετικά κρυσφήγετα. Σαν τα αντίθετα που βιάζονται να νιώσουν έλξη από άλλους πόλους..Θυληκό με θυληκό δε σμίγει..

Κι όμως..56 μήνες μετά είμαι ακόμα ανάμεσα στις ανάσες σου κι ο απόηχος του έρωτά μας δεν πρόλαβε να δημιουργηθεί..Ισχύς εν τη ενώση, σύνθεση, αναγραμματισμός κι επίλυση..όπως τα σταυρόλεξα της δικής μας ζωής που στο επόμενο τεύχος θα βρούμε τη λύση..αν κυκλοφορήσει..