Θα ήμουν τουλάχιστον αγνώμων να μην έκανα ποστ σήμερα.. Και ξέρετε όλοι καλά πως είμαι τόσο ευγενικός, ανώτερος, μορφωμένος, σωστός άνθρωπος..Οπότε θα ήθελα να αναφερθώ στη χθεσινή βραδιά και να πω ότι επιτέλους το όνειρο έγινε πραγματικότητα και συνάντησα την υπέροχη
Τελίτσα ΜΟΥ (πλέον)..Φυσικά ήταν και άλλοι αξιόλογοι άνθρωποι μαζί μας αλλά θα διατηρήσω την ανωνυμία τους για ευνόητους (;) λόγους..
Διαπίστωσα λοιπόν ότι υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που ταιριάζουμε..που μπορούμε να μοιραστούμε, να δώσουμε, να πάρουμε, να διεκδικήσουμε και να γυρίσουμε σπίτι μας με αίσθημα πληρότητας (σχετικής πάντα) και όχι κενού..Μπορεί πάλι να είναι σαν εκείνους που γνωρίζεις, ενθουσιάζεσαι κι έπειτα "τρως την πίκρα"..αλλά πάντα ξεκινάμε με τις καλύτερες προθέσεις..
Έτσι λοιπόν κι εγώ καλωσορίζω σήμερα τους νέους μου φίλους κι εύχομαι να παραμείνουν στη ζωή μου..