Κάποτε, το μαύρο λαγουδάκι κυνηγούσε το καφέ. Ήρθε όμως ένα παιδάκι κι έφαγε το καφέ λαγουδάκι. Έτσι, το μαύρο λαγουδάκι δεν είχε ποιον να κυνηγήσει. Έχασε η ζωή του το νόημά της κι έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη. Κόκκινα, ροζ, κίτρινα, άσπρα λαγουδάκια πέρναγαν πολλά. Κανένα όμως δεν του έκανε εντύπωση. Γιατί το νόημα της ζωής του ήταν καφέ.
Πόσα μπορεί ν' αλλάξει ένα χρώμα. Και τελικά, πόσα μπορεί να χαλάσει ένας άνθρωπος..
Όταν λες ότι έχεις παρέα τη μοναξιά σου τί ακριβώς εννοείς..; Είναι σαν να εξιστορείς το συμβάν με τους Κύκλωπες και τον Κανένα..; Δηλαδή ο Κανένας γίνεται Κάποιος και το Τίποτα μεταμορφώνεται σε Κάτι..; Κι όλα αυτά χρειάζονται μαγικό ραβδί ή ένα απλό Άμπρα Κατάμπρα..;
