Μετά από καιρό, σα δολοφόνος, ξαναγυρνώ..Εδώ που ξεκίνησα..εδώ που σε γνώρισα..
Κομμάτια....
Κι όμως πάλι απ΄την αρχή ή απ΄τη μέση αλλά ποτέ στο τέλος..γιατί πρέπει προς κάπου να οδεύεις..
σπασμένα οράματα
Αν κάτι άλλαξε είναι ο καιρός..δυσκόλεψε..μίκρυνε..μαζί σου πάντα κινδυνεύω..
Κι αν όλα πήγαν καλά ή στραβά δεν έχει σημασία..σημασία έχει ότι ακόμα αναπνέω..ότι ακόμα ψάχνω και ότι ακόμα θέλω..τα ίδια κομμάτια..στα ίδια μάτια..
Ένα βράδυ διαβάζαμε απειλές..
Κι ένα άλλο τις υλοποιήσαμε..
Οι συγκυρίες λίγες κι ανίκανες να αποδόσουν την τεράστια διάσταση των πραγμάτων και ενίοτε των ψυχών..κι αν δεν καταλαβαίνεις τί θέλω να πω δεν πειράζει..ούτε κι εγώ..
Μπορεί απόψε στις 9:20 μ.μ. να αισθάνεσαι μελαγχολία..μπορεί στις 9:21 μ.μ. να αισθάνεσαι χαρά..μπορεί σε κάποιο συνδυασμό να αισθανθείς ευτυχία..μαγκιά είναι να αφήνεσαι και όχι να κρύβεσαι..κυρίως απ΄τον εαυτό σου..
Στους δύσκολους καιρούς του σήμερα αντέχουμε..δίχως ποιότητα και - τώρα πια - δίχως ποσότητα..κι αν στο μυαλό σου έχεις φιλοσοφικές μαλακίες να τις βγάλεις..η ζωή είναι απλή..όπως τα συναισθήματα και οι άνθρωποι..απλούστατοι..αρκεί να μυρίσεις..
Την Άνοιξη..
Και όχι μόνο..
Τα ξαναλέμε..
9:25 μ.μ.
