Δε θέλω

Δε θέλω άλλες λυπημένες αναρτήσεις..

Καλοκαίρι είναι..

Καλά θα περνάμε..

Τα φιλιά μου δροσερά..

Σα σορμπέ..

Ένα σπίτι και μια λύπη

Όταν σου μιλάω σε παρακαλώ να ακούς και να με αφουγκράζεσαι. Να μη βάζεις με το μυαλό σου διάφορα και να μη σταματάς να κοιτάς το στόχο και να παλεύεις γι αυτόν.

Σε θέλω πάντα σε εγρήγορση.
Να μη κουράζεσαι ποτέ.
Να μη σταματάς ποτέ.
Να μη βαριέσαι ποτέ.

Κι αν μετά από όλες αυτές τις απαιτήσεις μου κατορθώσεις και μείνεις όρθια τότε έλα να με βρεις. Ξέρεις που. Θα έχω ήδη φτάσει στον 7ο για πάρτη σου.

Μόνο μη μου κόβεις τα φτερά γιατί μόλις άρχισαν να ξαναβγάζουν πούπουλα.

Το αφεντικό τρελάθηκε

Καλημέρα σας,

Όχι πως σας ενδιαφέρει αλλά θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η μετακόμισή μου ολοκληρώθηκε και είναι η μόνη που ολοκλήρωσε αυτό το ΣΚ. Τυχερή μετακόμιση..!!

Μέσα στη λάβα του καλοκαιριού το κορίτσι του Απρίλη πήγε σε ένα σπιτάκι όμορφο πολύ, γεμάτο θετική ενέργεια και αγάπη.

Επιστρέφοντας στην πραγματικότητα θα ήθελα να πω ότι κάνει πολύ ζέστη ρε φίλε εκεί κάτω. Έχω λιώσει κανονικά. Μέχρι και η κυτταρίτιδά μου έφυγε. Σε ένα και μόνο ΣΚ..!! Κορμάρα θα γίνω..!!

Παρακαλώ όσοι μένετε κοντά μου ή όσοι θέλετε να βρεθείτε κοντά μου για όποιον λόγο, μη διστάσετε. Όλα είναι ανοιχτά. Σήμερα βέβαια έχω κανονίσει να πάω για φαγητό το βράδυ αλλά από αύριο θα είμαι ελεύθερη.

Άντε, μην αργείς..

Φεύγει

Μένω εκτός. Από όλους και από όλα. Μόνη μου ξανά με τα στοιχειά. Λες και αν ήταν κάποιος εδώ θα τα έδιωχνε. Λες και θα είχε τη δύναμη. Δύο αδύναμες μονάδες πώς να απαρτίσουν ένα όποιο σύνολο;

Δεν αντέχει να είναι μαζί σου τόσο πολύ όσο δεν αντέχει να είναι μακριά σου. Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο; Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Ή αδύναμους για να μη το λύσουν ποτέ.

"Θέλω να μιλήσω μα είναι ο τόπος μου σβηστός"

Περιττό φαντάζομαι να πω καλό ΣΚ ΘΑ έχουμε..

Πανσέληνος

Έχει πανσέληνο σου λέει και θα πάμε να τη δούμε. Απ΄την καλή ή από την ανάποδη δεν έχει σημασία.

Προειδοποιώ ότι η ανάρτηση θα είναι άκρως μπερδεμένη και δυσνόητη. Όχι πως οι υπόλοιπες ήταν λιτές και κατανοητές..

Έχει πανσέληνο λοιπόν και πάμε. Όχι με αγκαλιασμένα χέρια αλλά με κουλουριασμένα θέλω και δεμένες πισθάγκωνα ψυχές. Και μέχρι το κουβάρι να ξετυλιχτεί νυχτώνει. Επικίνδυνα. Και τότε όλα γίνονται πιο όμορφα και πιο δύσκολα.

Το πήρα απόφαση ότι δε θα ενδώσω. Δοκίμασα να την κρατήσω την απόφαση αυτή και κατά ένα μεγάλο ποσοστό τα κατάφερα. Κάποιος πέρασε πολύ όμορφα. Αυτό είναι το θετικό της ιστορίας. Κάποιος άλλος χαμένος στις σκέψεις και τους φόβους του αδυνατούσε να ξεπεράσει τα εμπόδια που ο ίδιος έβαζε με αποτέλεσμα να μη κατορθώσει να εκτιμήσει τη στιγμή. Τις διάφορες εκείνες μικρές στιγμές ανατριχίλας. Στο λαιμό ένας κόμπος έπαιζε κρυφτό με μια γλώσσα πύρινη. Κέρδιζε ο κόμπος. Πάγωνε η πύρινη. Για λίγο. Αυτό το λίγο που τόσο πολύ είναι. Και σε χρόνο αλλά και σε χώρο.

Στο χώρο που δε κατορθώνω να κερδίζω. Στη θάλασσά σου που δε μου δανείζεις και όλο δίνες τη γεμίζεις. Πόσο εύκολα μπορείς να προκαλέσεις σεισμό στους τένοντές μου.

Κι επειδή χρόνια με κυνηγάει το στοιχειό αυτό λέω να το παρατήσω. Να το αφήσω μόνο του να τρομάζει τα πουλιά στο αμπέλι της καρδιάς μου. Προσπάθησα πολλάκις να το ημερώσω αλλά δεν είναι όλα τα τριαντάφυλλα το ίδιο συνεργάσιμα..

Δήλωση

Επειδή δεν πρέπει να υπάρχει δικτακτορία γενικά στις ζωές μας και επειδή κάποιος παραπονέθηκε ότι το μπλογκ μου στερεί την ελευθερία του γραπτού λόγου ανακοινώνω ότι:


ΜΠΟΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΘΕΛΕΙ
ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΣΒΗΣΩ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ


Εντάξει τώρα;