Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Παράξενη γιορτή

Παράξενη γιορτή η σημερινή. Δίχως καλεσμένους, δίχως κεράσματα, δίχως μουσική. Γιορτή δική μας. Παράξενα δική μας. Γιορτή χωρίς συμμετέχοντες. Εσύ να κοιμάσαι σα μωρό στον καναπέ του σαλονιού μας κι εγώ να γράφω για σένα αυτά που δεν τολμώ να σου πω.

Να γράφω καθώς σκέφτομαι τις φλέβες των χεριών σου. Να μη τολμώ να σου πω τί συμβαίνει μέσα μου κάθε που σε κοιτάζω. Να μην αντέχω του έρωτα τη θαλπωρή, την καταστροφική μανία του να εκπληρώνεται κάθε δειλινό στα χείλη σου. Ίσως να είναι γραφτό. Από αυτά τα παιχνίδια της μοίρας το πιο βέβαιο. Ότι εγώ θα είμαι μαζί σου, θα είμαι δική σου.

Σε άλλα χέρια νομίζεις εσύ ότι ζωγραφίζω τους χάρτες μου αλλά μόνο στα δικά σου είναι γραμμένη η ιστορία μου. Και με τις πέντε μου ζωές σε ζητώ σε λάθος δρόμους. Και τις πέντε μου ζωές αφήνω πίσω όταν τα μέσα σου αγγίζω. Πόσο καιρό προσπαθώ να τρέξω μακριά σου μάταια. Και είναι αυτή η ματαιότητα που με κάνει να σε ερωτεύομαι.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καλη αρχη κοκονα μου
κ τι να γραψω?μα ελα που δεν ξερω
εχω το προβλημα το εξης δεν εχω ποιητικο λογο
κ αυτο που νιω8ω για σενα ξερεις οτι ειναι πολυ μεγαλο(και οχι μονο για σενα αλλα για ολο τον κοσμο)
αλλα δεν ξερω να τα εκφραζω παρα μονο να τα νιωθω
ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΤΣΙ 8Α ΚΑΝΩ 8Α ΤΑ ΝΙΩ8Ω
ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ

Όναρ είπε...

Καλώς ήρθες!

Ελπίζω να σε έχουμε κοντά μας και εδώ γιατί εκτός από αληθινή είσαι και πολύτιμη...

Ανώνυμος είπε...

κ βεβαια 8α ειμαι κ 8α παραμεινω να σας πλημυριζω με το χαμογελο μου (οσο μου απεμεινε δλδ)
φιλια

ολα θα πανε καλα... είπε...

Kαλησπέρα-καλημέρα.
Σε διαβάζω,διάφορες αναρτήσεις που της αφιερώνεις,όμορφα λόγια που της λες,με πάθος και τρυφερότητα.Της εχεις ποτέ δείξει τα γραπτά σου,το blog σου;Εγώ θα ντρεπόμουν με τόση έκθεση,κι ας ήταν αληθινή.Εκτός αν τη γνώριζα πια καλά και ήξερα πως και εκείνη με θέλει.