Τί όμορφο πράγμα να πακετάρεις..Ετοιμάζεις τα πράγματά σου ενώ στην πραγματικότητα ετοιμάζεις την ψυχή σου. Για να πετάξει. Να αποστασιοποιηθεί. Να δει τα γεγονότα από άλλη οπτική γωνία. Και δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο αντικειμενική οπτική γωνία από αυτή του παραθύρου που βλέπει στα σύννεφα.Εκεί πάνω, όταν η ζωή σου στα χέρια άλλων είναι, το βάρος είναι μικρότερο. Πιο ελαφρύ το φορτίο. Έτσι, για λίγες μόνο ώρες, αποφασίζουν αυτοί για σένα, κι εσύ απλά αφήνεσαι. Στις σκέψεις, στις λέξεις, στις εικόνες που σχηματίζεις. Και ίσως αυτές οι εικόνες να είναι οι πιο δυνατές. Αυτές που μένουν. Όχι μόνο στο μυαλό. Όχι μόνο στο βλέμμα.
9 σχόλια:
να πας να διασκεδασεις κ να χαλαρωσεις κ να γυρισεις πισω γιατι 8α σε περιμενω
και οχι μονο εγω κ το ξερεις
Ποιός άλλος....;
8α επρεπε να ξερεις εσυ καλυτερα
Γιατί μου μιλάς ανώνυμα; Εγώ ξέρω καλά..αλλά νομίζεις ότι έχει σημασία;
οσο κ να 8ες να πεταξεις μακρυα ποτε δεν 8α θες να το κανειςγιατι μιλαει παντα η καρδια μας
Έχεις απόλυτο δίκιο και το ξέρω..Γι αυτό ταλαιπωρούμαι, γι αυτό παλεύω, γι αυτό χάνω ή κερδίζω.
Καληνύχτα..
Καλημέρα, όναρ!
Αγαπάς κι εσύ τα ταξίδια...
Τι πιο όμορφο από το να φεύγεις για να μπορείς να ξαναγυρίσεις...
Όμορφο το μπλογκ σου!
Καλημέρα και σε σένα Lucy of wild flowers και καλώς ήρθες!
..Να πετάει κανείς στα σύννεφα..όμορφο κι επικίνδυνο!
(..καλώς σε βρήκα!)
Δημοσίευση σχολίου