Δεν ξέρω τί να πω...ότι χαίρομαι ή ότι ντρέπομαι. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Ένα τραγούδι δίχως νόημα, δίχως αξιοσημείωτα φωνητικά, με φρεσκάδα και νεανική παρουσία.
Μία παρουσίαση εντελώς αδέξια και πεζή που δεν έχει κανένα κοινό στοιχείο με τον μουσικό πλούτο της χώρας μας και την πολιτιστική μας παιδεία γενικώς. Αλλά, θα μου πεις, μιλάω για την εξαίρεση ενώ ο κανόνας είναι άλλος. Μα αυτό είναι που δεν ξέρω πως να χειριστώ: τον κανόνα.
Λες να μην ασχοληθώ; Μπα, δε θα τους κάνω το χατήρι. Θα ασχολούμαι με τα πάντα, θα κρίνω, θα λέω τη γνώμη μου και θα φωνάζω δυνατά: Α Ι Σ Χ Ο Σ ! ! !
1 σχόλιο:
Υπάρχει άραγε λόγος να ασχολούμαστε με τη Eurovision;
Δημοσίευση σχολίου