Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008
Δυο ευχές κρατάω
Ο έρωτας δε κρατά για μια στιγμή. Και ποτέ δεν είναι αργά. Ο έρωτας κρατά για πάντα. Εμείς όχι. Δεν ήταν μία ασήμαντη στιγμή εκείνη που άγγιξα το κορμί σου. Δεν ήταν μία ασήμαντη στιγμή εκείνη που άγγιξα την ψυχή σου. Ήταν η σημαντικότερη στιγμή. Της γέννησης του έρωτα. Το μεγάλωμά του δύσκολο και η εφηβεία του δύστροπη. Σαν εσένα. Τί να κρύβει άραγε το θολό σου βλέμμα και η σκοτεινή σου αύρα. Τί να θέλεις από μένα που δε σου δίνω και τί να μη θέλεις από αυτά που σου δίνω. Ερωτήσεις. Απαντήσεις. Αδιέξοδα. Δρόμοι. Να διαβούμε. Να μη πάρουμε. Να αφεθούμε και να κρατηθούμε. Παιχνίδι ή ζωή. Έρωτας ή πόλεμος. Αγώνας. Δρόμου ή πάλης. Δυο ευχές. Μία για μένα και μία για μένα. Καμία για σένα. Υπάρχεις; Να σε ψάξω; Να σε χάσω; Ποιο να με πονέσει περισσότερο, αυτό να διαλέξω. Σα να διάλεξα. Το χώμα. Την αρχή ή το τέλος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου