Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Πρωινός προβληματισμός..

Άνοιξη.
Κάποιοι πεθαίνουν, κάποιοι γεννιούνται.
Μπορεί και οι ίδιοι.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Κούκος είπε...

Έξοχο!
Και το κείμενο και η φωτογραφία.
Πάντα τέτοια!

Όναρ είπε...

Έλα ρε συ Κούκε, γιατί έφερες την Άνοιξη..μας ρώτησες αν τη θέλουμε..εγώ παιδί του πάγου σαν είμαι πώς θ' αντέξω να μη λιώσω..Καλωσήρθες με καλησπέρες πειρακτικές..

ILive2LoveMe είπε...

Καλησπέρα όναρ:) έτσι είναι κάποιοι γεννιούνται και κάποιοι πεθαίνουν, και είναι (είμαστε) πάντα οι ίδιοι. Τι ανυποφόρο θα ήταν αν ζούσαμε για πάντα, μάλλον θα υπήρχαν μέρη σαν 'νεκροταφεία γερόντων' απαπα να μην το σκέφτομαι καν! Άσε που θα ξεχνούσαμε και το γενεαλογικό μας δέντρο μετά τα 200 πρώτα χρόνια! Καλό απόγευμα, να είσαι πάντα καλά παιδί του πάγου , κι εγώ μαζί σου στους πάγους! Φιλιά πολλά!

Όναρ είπε...

Κοίτα, ilive2loveme, μπορεί αν καταφέρναμε να ζήσουμε για πάντα να καταφέρναμε να είμασταν για πάντα νέοι. Και για να μην υπάρχει συνωστισμός, ο θάνατος να ήταν επιλογή. Είμαι σίγουρη ότι κάποιοι θα τον επέλεγαν, σίγουρα όχι εγώ.. Καλησπέρες ζωντανές..

semawo είπε...

Δυστυχώς ο θάνατος δεν έχει εποχές όναρ μου και να σου πώ και κάτι?Μερικοί πεθαίνουν κάθε μέρα λίγο λίγο.Πολύ οδυνηρό.Σάν τη σταγόνα....Φιλιά απογευματινά.....

ILive2LoveMe είπε...

Ίσως ίσως ναι, ίσως να μέναμε για πάντα νέοι όμως πάλι θα επικρατούσε μεγάλο χάος, για φαντάσου γενιές και γενιές να παραμένουν νέοι για πάντα. Μάλλον θα είχαμε επεκταθεί γαλαξιακά χαχα αφού η γη δεν νομίζω να μας χωρούσε. Καλησπέρες ζωντανές πάντα!

Όναρ είπε...

Semawo, ξέρω πολύ καλά πού αναφέρεσαι όταν λες ότι "μερικοί πεθαίνουν κάθε μέρα λίγο λίγο". Να τους πεις λοιπόν ότι δεν αξίζει να πεθαίνουν λίγο-λίγο μιας και θα το κάνουν μια και καλή. Και να φροντίσουν ν' ανασυγκροτηθούν και να βρουν τον παλιό τους εαυτό γιατί μας λείπουν. Κατάλαβες; Καλησπέρες επιτακτικές..

ilive2loveme, πολύ θα με εξίταρε η ζωή σε έναν άλλο πλανήτη..ίσως η ζωή με άλλα όντα..σε πολλές σκέψεις με έβαλες..Καλησπέρες διαστημικές..

ολα θα πανε καλα... είπε...

Πολύ αρμονικό και το κείμενο και η φωτογραφία.Η διαρκής ανακύκληση της ζωής...