Δεν αντέχω..

Έπειτα από μια κυριολεκτικά ψυχεδελική μέρα στις εφορίες και στα ΙΚΑ (ΜΙΚΑ-ΣΥΚΑ) φτάνω επιτέλους στο γραφείο. Δεν έχω χρόνο να σκεφτώ και πολλά και αντί να κάνω τηλέφωνα επιλέγω να γράψω..δεν το συνηθίζω βλέπεις..


Δεν ξέρω γιατί. Για χάρη απομόνωσης, χαλάρωσης, εκτόνωσης..ποιος ξέρει..ίσως επειδή σε παίρνω (τηλ) απ' το πρωί και δε λες να το σηκώσεις..

Άλλο θέμα. Σιγά σιγά ξαναμαζεύεται η μπλογκοπαρέα κι αυτό προσθέτει μια νότα αισιοδοξίας στην κατά τ' άλλα πηγμένη σε ανησυχίες ζωή και πραγματική παρέα..Σε λίγο θα πάω να πάρω την κολλητή που χώρισε για χιλιοστή φορά. Το καλό είναι ότι θα μείνει μαζί μου για λίγο καιρό και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενη μιας και μες απ' τη μιζέρια έχει να πέσει πολύ γέλιο..Ξέρεις τώρα πώς είναι αυτά..απ' τη μία στενάχωρα και απ' την άλλη άκρως ξεκαρδιστικά..

Δε λες καλά που αύριο είναι Πρωτομαγιά γιατί σα να μου έπεσε βαριά η καλογερική..

Δίχως λόγο και αιτία..αντιός..για την ώρα..

Εικόνα: www.papakonstadinou.eu

Η τέχνη της Τερψιχόρης..

Παγκόσμια Ημέρα Χορού σήμερα και κανονικά θα έπρεπε στο βιντεάκι να βάλω το Χορέψετε-Χορέψετε μιας και το χόρευα ασταμάτητα τις προηγούμενες μέρες..

Επιστροφή λοιπόν των μισών κατεργαρέων γιατί οι άλλοι μισοί με τη γλώσσα έξω μας κοροϊδεύουν απ' τας εξοχάς..τί να λέει..κουράγιο και υπομονή μερικούς μήνες και μετά..καλοκαιρινές διακοπές για πάντα..(λέμε τώρα)..

Αν και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μόλις τελειώσει μια γιορτή η μία αργία αμέσως προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά για την επόμενη..μπορεί να φταίει η φάρα μας..

Χρόνια Πολλά σε όλους όσους είναι εδώ και όλους όσους παρέμειναν εκεί..

Εικόνα: www.musicheaven.gr

Σκότωσέ με "απαλά"..

Ερχόμενη σπίτι ετοιμαζόμουν να γράψω κάτι πολύ ερωτικό ή κάτι περισσότερο σαρκικό. Κάνοντας όμως μία τελευταία γι απόψε "βόλτα" αλλάζω γνώμη.

Διαβάζω ότι σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Κατάργησης Πειραμάτων σε Ζώα.

Στο όνομα της Επιστήμης σου λέει μετά. Στο όνομα της Προόδου. Στο όνομα της Ματαιοδοξίας και του Χρήματος. Ζωές χαμένες. Ψυχές λαβωμένες. Αιωρούμενες πάνω απ' τα κεφάλια ανεγκέφαλων. Μέρες κατάνυξης κι όμως συναισθήματα οργής έχουν τον πρώτο λόγο. Πώς να σκεφτείς, να συλλογιστείς, να συμπεράνεις..Δύσκολοι καιροί για σκέψεις και ακόμα δυσκολότεροι για πράξεις. Είτε από την πλευρά των ανθρώπων είτε από αυτή των απανθρώπων..

Καλημέρα με όλη τη σημασία της λέξεως..

Εικόνες: www.babyanimalz.com

Φίλοι φάροι..

Πολύ όμορφο συναίσθημα να συναντάς φίλους από το παρελθόν και ώρα με την ώρα να διαπιστώνεις ότι αυτά που σας έδεναν πιο δυνατά έγιναν και αυτά που σας χώριζαν εξανεμίστηκαν..

Φίλοι φάροι κι εμείς γλάροι να τους περιτριγυρίζουμε, να τους οικειοποιούμαστε, να τους δίνουμε και να τους παίρνουμε, να τους αγαπάμε και να το φωνάζουμε..

Εικόνα: απ' το καράβι

Ο καλύτερος οιωνός..

Ο καλύτερος οιωνός το Κατάρτι της Γης μου.

..

Χρόνια μου Πολλά

..

Εικόνα: απ' το δρόμο του γυρισμού

Μωβ μάτια..

Φεύγω. Με συντροφιά τη θάλασσα και πλανεύτρα εικόνα τους γλάρους. Ταξιδεύω σε μέρος που ο χρόνος υπέρ μας μετρά.
Σε χώρο και σε χρόνο πλασματικό που πιο πολύ σ' αγαπώ.

Πάω εκεί που και το χώμα που πατάς έχει χρώμα.
Και δε θέλεις να πατάς. Το να πετάξεις φαίνεται ευκολότερο.

Όπως και το να σε ξεχάσω. Ευκολότερο απ' το να σ' ερωτευτώ.
Εσένα που με μαύρα πέπλα με τυλίγεις στη γωνία του λευκού καναπέ μέρα μεσημέρι. Και που τα φιλιά σου αβάστακτα κρατάς και αμερόληπτα σκορπάς στο κορμί μου.

Μέσα στα μωβ λουλούδια τα μάτια της βλέπω και αγγίζοντας τα φύλλα τους τους ώμους της χαϊδεύω. Κι έπειτα την κοιτώ και φαντάζει πιο όμορφη όταν η φύση αντανάκλαση στα μάτια της γίνεται. Πιο όμορφη από ποτέ. Πιο όμορφη από πάντα. Αυτή που το Α της ζωής μου είναι, που οι ανάσες μου για κείνη προορίζονται και οι σχεδίες μου για κείνη ταξιδεύουν.

Εικόνες: απ' το Νιμπορειό

Αγναντεύοντας το μέσα..

Από καφέ ξύλο το γραφείο. Όπως και ο σταυρός των μαρτυρίων. Μωβ ο τοίχος. Όπως η λευκή ζωή μου. Ένα ροζ παιδικό ρολόι για τα χαμένα όνειρα μιας περασμένης δεκαετίας. Τόσο κοντά στην τρίτη. Πολύ μακριά από την πρώτη. Αργά. Ευτυχώς όχι πολύ.

Κοιμάσαι. Μόνη. Σ' ένα κρεβάτι που το κορμί σου λάτρεψε. Σ' ένα κρεβάτι που εξημέρωσα και δίδαξα τον πόθο. Σ' ένα κρεβάτι που δε μου ανήκει πια. Εσύ δίπλα κι εγώ πέρα. Ν' αγναντεύω το μέσα του γραφείου που πολύ δε διαφέρει από το μέσα της ψυχής.

Βιβλιοθήκη. Γεμάτη βιβλία, έγγραφα, υποχρεώσεις, ορέξεις. Καναπές-κρεβάτι. Συμπλήρωμα επαφής σε αδιάφορους καιρούς. Υπολογιστής. Κύβδιλος φίλος, άπιστος συνοδοιπόρος σε πορείες που δε χαράκτηκαν. Κάλπικες ευθύνες μιας άλλης γενιάς. Το ροζ παιδικό ρολόι χτυπά δυνατά. Με αδυναμία συχρονισμού.

Το βλέμμα στις αποτυπώσεις μας. Περασμένοι καιροί κι αυτοί. Ξεβαμμένα βλέμματα από χαρούμενες εποχές. Πότε άνοιξη, πότε φθινόπωρο και πότε χειμώνας. Πάντα όμως καλοκαίρι.

Γυμνό. Σκιαγραφημένο, ερωτικό, αληθινό.

Πτυχία. Απάτες κι οφθαλμαπάτες.

Είσαι σε μία φωτογραφία. Εσύ. Μισή. Αγναντεύεις το πέλαγος κι εγώ εσένα. Μέσα από φακούς. Μέσα από πρίσματα λοξά. Μέσα από λόγια πιστευτά. Κι όμως, τα δικά σου λόγια πάντα ορθά ήταν.

Χάρτινα είδωλα. Ηλεκτρικοί συνειρμοί. Παγωμένα δοκάρια. Ο δικός σου κορμός, το βασίλειό σου. Κι εγώ δούλος. Της δικής μου αυτοκυριαρχίας, της δικής μου αυταπάτης. Στην ίδια αυτοκρατορία δουλικό άλλων αφεντάδων. Πόσο ματαιόδοξα φιλόδοξο σχέδιο..

Έρχομαι κοντά σου. Σε θέλω. Δε σε χορταίνω. Δε σε καταναλώνω. Είσαι άυλη. Είσαι άτρωτη. Είσαι σαν εμένα όταν όλες τις δυνάμεις μου συγκρατούσα.

Είκονα: του Νίκου, μέσα απ' το τρένο, κάπου κοντά στο Βερολίνο

Με θέα καμινάδες..

Εκεί. Καθισμένη απέναντί σου.

Αντιμέτωποι. Δύο άθρωποι. Δύο όμοιοι άνθρωποι. Σε τίποτα.

Αχνό φεγγάρι. Άσπρο μπουκάλι. Άδεια ποτήρια. Εκεί.

Καμινάδες ξεχασμένες από το χρόνο. Όχι από μένα. Βλέμματα ξεχασμένα από την αλήθεια.

Καθόσουν. Εκεί. Αμήχανη κι άπραγη. Αυτό συνεχίζεις να κάνεις μέχρι σήμερα. Μόνο που τώρα έχεις μηχανή. Αυτή του λιγοστού χρόνου. Έχεις και πράξεις. Αυτές που σκέφτεσαι να κάνεις και ποτέ δεν τολμάς. Εκεί. Εδώ. Τότε. Χθες.

Εικόνα: απέναντι απ' το Γκάζι

Και τώρα η συνέχεια..

Έψαχνα από δω..

..έψαχνα από κει..

..κάλεσα τη φρουρά και κατέστρωσα ολόκληρο σχέδιο..

..και με τα πολλά έμαθα ότι η Νεράιδά μου αποφάσισε να δεσμευτεί (προσωρινά) με έναν Πρίγκηπα..

Γύρισα λοιπόν στην Ελλάδα με χαρά και υποτιθέμενη αφοσίωση στην προσωπική μου πλέον Νεραϊδοχώρα η οποία αποτελείται από μένα και από σένα. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα εγώ, που όλο λάθη κάνω κι όλο λάθος αντιλαμβάνομαι τους ανθρώπους. Άρχισα λοιπόν να μετρώ. Όχι αντίστροφα. Όχι γρήγορα. Αργά και μέσα μου. Μέτρησα τις πιο βαθιές μας διαφορές κι ήταν η σχέση μας αυτές. Όχι πως δεν το ήξερα αλλά να, σοκαρίστηκα. Πώς στην ευχή θα κάνω τώρα τις διαφορές να ταιριάζουν με το αντίθετό τους; Πώς νόμιζα ότι τόσα χρόνια κοινή πορεία είχαμε..προς αντίθετη κατεύθυνση; Πρέπει απόψε να σου πω από μένα πόσα δε μπορώ. Και όχι μόνο να σου πω αλλά και να σου δείξω. Το είχα προσπαθήσει κάποτε αλλά μου είπες ότι δεν αντέχεις να μάθεις. Λες κι εγώ άντεχα να βάλω λέξεις σε ανούσιες πράξεις, να ξεκλειδώσω ανύπαρκτες πόρτες, να χωθώ σε φωτεινές πλέον καταπακτές και να καταναλώσω έρωτα για χάρη προδοσίας.

Έψαξα έτσι ένα ψέμα σου να βρω να μην μπορώ να τ' ανεχθώ και δεν βρήκα ούτε ένα. Μόνο δικά μου ψέμματα βρήκα. Μπροστά μου, πλάι μου. Δεν είναι καλή παρέα αυτά που σου θυμίζουν το λίγο σου. Τα έδιωξα και κράτησα εσένα. Εσένα που σ' εξόντωσα μ' αυτά. Κράτησα τη σκιά σου να κάνει παρέα στον εγωισμό μου. Κι εσύ την άφησες για να μην είμαι μόνη και είπες πως μ'αγαπάς χίλιες φορές. Μόνο που και αυτές τις εξάντλησα, μία-μία. Σα να 'ναι χθες θέλω να σου μιλώ, σα να 'ναι χθες θέλω να σ' αγαπώ. Να και μια στιγμή που θα ήθελα να γυρίσω το χρόνο πίσω. Για να ξανακάνω τα ίδια λάθη, με τον ίδιο τρόπο. Μπας και τα κατανοήσω. Μπας και τα χορτάσω. Μπας κι εσύ χορτάσεις πίκρες, κι εγώ εσένα. Αχόρταγα θ' αναζητώ εσένα σε κάθε χάδι, σε κάθε βλέμμα, σε κάθε νύχτα σε ξένα σεντόνια και δε θα σε βρίσκω πουθενά, κι ας ζεις μαζί μου, κι ας το μέτρησα.

Ευχαριστώ την Because of you για την πρόσκληση σε αυτό το παιχνίδι που εμπνεύστηκε ο Equilibrium. Καλώ τη Sunflower και όλους τους bloggers που βρίσκονται στο blog roll μου να συμμετέχουν..

Εικόνες: της παρέας, από το Schwerin

Σκόρπια..

Σαν σήμερα λοιπόν βυθίζεται ο Τιτανικός..με περισσότερους από 1.500 ανθρώπους να αφήνουν την τελευταία τους παγωμένη πνοή στο Βόρειο Ατλαντικό..

Κι αναρωτιέμαι..

Ίσως είναι αυτός ήρεμος τρόπος για να πεθάνει κανείς μιας και έρχεται σε άμεση επαφή με την κόλαση..Βλέπεις, μπορεί να φοβάμαι την κόλαση γιατί δεν ξέρω πώς είναι..ίσως αν τη δω να μη με τρομάξει γιατί απλά δε θα διαφέρει και πολύ από τις εικόνες που ενστικτωδώς και αμερολήπτως αποτυπώνω κάθε μέρα στη μνήμη μου. Ίσως πάλι, απ' την άλλη πλευρά, να είναι δύσκολο να ανατρέψει κανείς τα πράγματα όταν βρίσκεται τόσο κοντά στο τέλος..είναι όμως απαραίτητο;

Και σκέφτομαι..

Πόσοι από εμάς σήμερα θα τολμούσαν ένα ταξίδι με έναν νέο Τιτανικό, ένα ταξίδι προς την Κόλαση ή τον Παράδεισο..ο τελικός προορισμός παραμένει ο ίδιος ανεξαρτήτως ονομασίας ή ρότας..Είναι αγάπη αυτό που ζούμε;

Εικόνα: www.6gymnasio.gr

To be continued..

Πριν μερικές μέρες με ενημέρωσαν μέσω τηλεγραφήματος ότι έπρεπε να επισκεφτώ το Βασίλειό μου στη Βόρεια Γερμανία..

..έπειτα από σύσκεψη με τους αυλικούς ξεκίνησαν οι ετοιμασίες και το ταξίδι..






..φτάνοντας εκεί διαπίστωσα ότι όλα ήταν έτοιμα..






..όλα, εκτός από ένα..

..κάποιος μου έκλεψε τη Νεράιδά μου..

Εικόνες: δικές μου, από το Schwerin

Ο γάμος της καλύτερής μου φίλης..

Μωρό μου, σου 'ρχομαι..να κάνουμε τις ετοιμασίες μας, τις ξεφτίλες μας, τις κρεπάλες μας και όλα τα σέα και τα μέα μας σα γνήσιες Ελληνίδες..


Και μετά θα βάλεις την κουλούρα και όλα θα είναι πιο όμορφα..θα γίνω και νονά και όλα τα σχετικά..

Άντε βρε, καλά να περάσουμε εκεί στα ξένα που βρήκες τον έρωτα της ζωής σου..

(Μη σκεφτεί κανείς - έστω και για αστείο - να μου ευχηθεί! Ευχαριστώ εκ των προτέρων..)

Εικόνα: Μαρία & Ιάκωβος

Σαράντα χρόνια φούρναρης..

Και προχωράμε στην ανάκριση πρώτου βαθμού μέσω των 40 ερωτήσεων..

1. Όνομα: X..
2. Γενέθλια: Τέλος Απριλίου του '78
3. Ζώδιο: Κριός
4. Χρώμα μαλλιών: Καστανόξανθο
5. Χρώμα ματιών: Καστανό
6. Έχεις ερωτευτεί ποτέ; Αμέ..
7. Είδος μουσικής που ακούς: Απ' όλα
8. Χαρακτήρας Disney/Warner Bross: Jessica Rabbit
9. Ποιος φίλος/φίλη σου μένει πιο μακριά? Μαρία - Γερμανία
10. Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις: Ειλικρινά; Τί δουλειές έχω να κάνω στο γραφείο..
11. Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι: Τη φωτογραφική μηχανή (κι ας μη τη χρησιμοποιώ τόσο πολύ)
12. Τί έχεις στον τοίχο σου? Πίνακες
13. Τί έχεις κάτω απ' το κρεβάτι σου? Τίποτα

14. Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες? Αν ήταν μέρα θα ήμουν απαθής και θα μάζευα "τα σπασμένα". Αν ήταν νύχτα θα άνοιγα τη μπαλκονόπορτα και θα πηδούσα απ΄το μπαλκόνι (1ος είναι - δεν μπορεί, θα γλίτωνα)

15. Αγαπημένος αριθμός: 7 - Αγαπημένη μέρα: Πέμπτη (και χωρίς να ξέρω γιατί)
16. Αγαπημένο όνομα: Θωμαίς (γιατί έτσι ονομάζεται η ξαδερφούλα μου - έρωτας της ζωής μου)
17. Τα χόμπι σου: Διάβασμα, θέατρο, μουσική, σεξ (είναι χόμπι αυτό; - ε, τί είναι;)
18. Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα: Σε ένα καφενεδάκι by the sea, με παρέα ή χωρίς
19. Μια ευχή για το μέλλον: Υγεία ρε γαμώτο - και μόνο
20. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες: Μάλλον μπροστά θα ήθελα να πάω..από περιέργεια..ναι, ναι, αυτή που σκότωσε τη γάτα..

21. Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου: Πορτοφόλι (με εκπλήσσω!)
22. Αγαπημένο λουλούδι: Δεντρολίβανο

23. Αγαπημένη σειρά: Λιακάδα (Αν υπήρχες θα σε χώριζα), The L Word, Δυο μέρες μόνο, Παραπέντε
24. Αγαπημένη ταινία: Η αιώνια λιακάδα, Pulp Fiction
25. Αγαπημένο τραγούδι: Η ρίζα του Ιεσσαί (Πασπαλά)

26. Aγαπημένο βιβλίο: Σεισάχθεια (Έυα Ομηρόλη)

27. Αγαπημένο ζώο: Σκύλος
28. Αγαπημένο ρούχο: Μαύρο κάπρι
29. Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα: Melissa Etheridge
30. Αγαπημένο χρώμα: Black & red
31. Αγαπημένο φαγητό: Χμ..δεν έχω και κάποιο που μισώ..
32. Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι: Lion King

33. Κακή συνήθεια: Έλλειψη αυτοσυγκράτησης (big time)
34. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει: Εξωστρέφεια
35. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει: Έλλειψη εγκράτειας σε όλα τα επίπεδα..
36. Συνηθισμένη ατάκα: Oh Boy!
37. Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις: Στου Ξαπλώπουλου με πολλά ακίνητα και εισοδήματα

38. Μεγαλύτερος φόβος: Ο θάνατος & να μείνω μόνη μου
39. Η καλύτερη pizza: Greek lovers - Pizza hut
40. Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι...: Τυχερά (τις περισσότερες φορές) γιατί έχουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης από τα αδέσποτα

Happy now? Άντε να παίρνουν σειρά και όσοι δεν ένιωσαν το μαρτύριο των "40"..

Εικόνα: www.istockphotos.com

Καλημέρα όλη μέρα..

Πρωί-πρωί στο γραφείο..ακούω Δίεση , βάζω καφέ, ποτέ τσιγάρο το πρωί...και πώς να περάσει η ώρα..δεν μπορώ και να σκέφτομαι φιλοσοφικά (ούτε να δουλέψω)..ας παίξω κανένα blogοπαιχνιδάκι..τόσα κυκλοφορούν..

Well..


Favorite pair of shoes N.1



And favorite pair of shoes N.2

Ακολουθεί επόμενο post (ξε)φακελώματος..Καλημέρα εκεί έξω..άντε σηκωθείτε..8 η ώρα..

Εικόνες: δικές μου !

(Πάντα) Υγρά μονοπάτια..

Έπειτα από ένα πολύ insightful σχόλιο του πουλιού της παρέας..ήρθε η μέλισσα..

Εύχομαι λοιπόν τις πιο γλυκές καλημέρες σε όλους σας με αυτό το ήρεμο remix ενός αγαπημένου μας τραγουδιού..

Και το νου σας ρεμάλια..σήμερα είναι Τρίτη 8 Απριλίου και πρέπει να το γιορτάσουμε..έτσι, χωρίς λόγο..

Εικόνα: www.billporterdesign.com

Μπαίνω για ένα αφρόλουτρο..

Εντάξει, εντάξει, έχεις δίκιο..πάντα έχεις δίκιο..

Εγώ είμαι παράλογη, εγώ κάνω συνέχεια τα ίδια λάθη, εγώ δεν έδωσα ποτέ σ' αυτή τη σχέση το χρόνο, την ωριμότητα και τη σοβαρότητα που της αξίζει.

Συμφωνώ. Και ενίοτε επαυξάνω. Τί να κάνουμε όμως;




Τουλάχιστον εγώ όταν φτάνω στο αμήν το φωνάζω..ενώ εσύ το σιωπάς..

Αυτό πάντως που με κρατά κοντά σου είναι οι πέντε ζωές που έχω να ζήσω μαζί σου και ακόμα δεν έχω εξαντλήσει ούτε την πρώτη..Γι' αυτό λοιπόν μείνε εδώ..για να μπορώ κάτι από αγάπη να θυμίζω..

Καλημέρες αισιόδοξες και παιχνιδιάρικες (πω, πω ένας ποπός)..

Εικόνα: www.obsessionart.com

Άσε, παίρνω εγώ τα πρωτότυπα..

Επειδή η διάθεσή μου πάει από το κακό στο χειρότερο είπα να παίξω ένα blogoπαιχνιδάκι που βρήκα στην mad2luv..έτσι για να κάνω κάτι άλλο..εκτός από το να προσπαθώ μάταια να επανορθώσω..

1. Γιατί κλαις;

Κλαίω γιατί όλα τα λάθη που έκανα τ' αγάπησα τόσο πολύ που ξέχασα ότι εσύ κοιμόσουν δίπλα μου και όχι αυτά..

2.Γιατί δεν κλαις;

Δεν κλαίω γιατί δε μετανιώνω και γιατί ξέρω ότι θα βρω και τη δύναμη και τον τρόπο να σε φέρω πίσω μιας και στα χέρια της θεάς τύχης δεν αφέθηκα ποτέ..

3. Που είναι ο βάλτος;

Αυτή τη στιγμή, κάτω απ' τα πόδια μου.

4. Ποιός και πού είναι ο δεσμοφύλακας;

Ο δεσμοφύλακας είμαι εγώ και είμαι μπροστά στην οθόνη..

5. Που συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο;

Κάθε που αναπνέω, κάθε που κοιτάω μέσα μου, κάθε που λείπεις εσύ..

6. Περιφρονείς κάτι;

Πέρα από τον εαυτό μου; Τους πολιτικούς, τους χαμαιλέοντες ανθρώπους και, τώρα τελευταία, εσένα..

7. Θα ερωτευόσουν για πάντα;

Θα προσπαθούσα..όχι να ερωτευτώ..αλλά να κρατήσει..

8. Γιατί πουλιούνται τα "έργα τέχνης";

Για τον ίδιο λόγο που "πουλιούνται" και οι άνθρωποι..

9. Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά στην παραπάνω ερώτηση;

Ούτε στην ερώτηση ούτε στην απάντηση..

10. Do you remember revolution;

Στα ελληνικά..

11. Θα ανέβαινες σ'ένα βουνό, αν το επέβαλε το ωροσκόπιο σου;

Θα ανέβαινa σ΄ένα βουνό αν το επέβαλε ο εαυτός μου..

12. Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ΄τον πάγο;
Για να τον φάω..μπορεί.."ευτυχώς" όμως και οι δύο έχουν πεθάνει και δεν κινδυνεύουν πια..

13. Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι;
Και να χάσω όλο το σκηνικό..με τίποτα..

14. Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, εάν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε από το νόμο;
Γιατί το πρωί και όχι το βράδυ..στη χώρα που είμαστε δεν υπάρχει ούτε νόμος, ούτε τιμωρία, ούτε χρόνος..οπότε δε θα είχε διαφορά..

15. ...
Κι εγώ κάπως έτσι αισθάνομαι τώρα. Απλά δεν ξέρω πώς να εκφράσω τη λύπη μου, πώς να διώξω τη θλίψη μου, πώς να βρω τη δύναμη να βγω απ' το σπίτι, να πάω μία βόλτα, να πάω να πνιγώ..κλπ..κλπ...

16. Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ'την αρχή μέρι το τέλος την οδό Αχαρνών,αν γνωρίζατε οτι ποτέ δεν θα σας συλλάβουν;
Όποιος διανύει όλη την Αχαρνών μετά τα μεσάνυχτα συλλαμβάνεται;

17. Θα σκότωνες τον Μπους, αν σου χάριζαν 10 λαχταριστά εκλέρ;
Δε θα σκότωνα κανέναν για κανένα αντάλλαγμα. Εξάλλου όλα εδώ (ή εκεί) πληρώνονται..

18. Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια, αν έβλεπες μέσα τους τα αστέρια;
Ευχαρίστως..αν είχα..

19. Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος;
Είμαι ήδη μέσα..


Άντε λοιπόν πάρτε σειρά κι εσείς καλά μου "παλικάρια" Sunflower, semawo, because of you, woman of my dreams, νεράιδα της βροχής, b612, demon, another, faidra, koukos, if..ιγένεια, βότσαλο, ploutwnie & dr-pako. Κάποιοι από εσάς ξέρω ότι δεν παίζεται σε τέτοιου είδους παιχνιδάκια..σκεφτείτε όμως ότι είναι τα μόνα που μπορώ να προσφέρω..

Εικόνα: http://night-flights.pblogs.gr

Χάρις να μη με λένε..

Σου διαβάζω, σου βάζω τραγούδια ν' ακούς κι εσύ μου γράφεις..

Χ.: "Η αγάπη έχει τη μορφή και τ' όνομά σου, έχεις τα χείλη, λέει τα λόγια τα δικά σου, πάντα γελάει με το χρώμα της φωνής σου κι έχει τη γεύση από την πίκρα της φυγής σου"

Α.: "Αγαπάω κι αδιαφορώ και κρατάω τον κατάλληλο χορό. Το λοιπόν θα αγαπάω εμένα όπως εσένα...Κοίτα με στα μάτια με υπομονή, άσε του άλλου κόσμου την επιρροή. Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς, είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς"

Χ.: "Δεν είν' η αγάπη ζωγραφιά τα χρώματα ν' αλλάξεις. Δεν είν' αστέρι ο καημός τη μέρα να κρυφτεί. Ούτε παιχνίδι είν' η καρδιά στην άμμο για να γράψεις. Δεν είν' η αγάπη ζωγραφιά σου το 'χω ξαναπεί"

Α.: Η αγάπη είναι σαν το ουράνιο τόξο. Έχει τα χρώματα κλεισμένα μέσα του κι ας μη βγαίνει να φωτίζει κάθε μέρα. Τ' αστέρια πάλι εμφανίζονται σαν είναι ξάστερος ο ουρανός αλλά και πάλι έρχονται καινούρια από το απέραντο της καρδιάς. Κι αν στην άμμο ζωγραφίζεις και τα πάρει το κύμα ταξιδεύουν στη θάλασσα κάνοντας το γύρο του κόσμου με την πίστη ότι κάποτε θα τα ξεβράσει μπροστά στα πόδια σου. Όταν τ' αστέρια θα βγουν για να φωτίσουν την χρωματισμένη σου καρδιά, εκεί, θα στέκεις εσύ!!

Γιατί να είσαι ο έρωτας της ζωής μου και να προσπαθώ μανιωδώς να σε εξαφανίσω..Γιατί απόψε που βρέχει τόσο πολύ μέσα κι έξω να σ' αφήνω μόνη..Τελικά αυτό που μετράει είναι ότι όπου κι αν βρέθηκα ήμουν δίπλα σου και όποτε και όπου κι αν με αναζητήσεις θα είμαι εκεί..έρωτα της ζωής μου.."κελί με την πόρτα ανοιχτή" θα μοιάζει η ζωή μου δίχως εσένα..Θυμήσου:

"Κάθε αληθινός έρωτας είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Ένα αναπόφευκτο δράμα. Αναπόφευκτο, κι ας κάνεις πως το επέλεξες.[...] Όλα τ' άλλα γίνονται μετά, γιατί δεν είναι ποτέ ο έρωτας εκείνος που θες, όσο τον θες, όπως τον θες, τουλάχιστον σε τούτη τη ζωή δεν είναι. Ούτε τα πάντα, ούτε για πάντα. Δεν είναι. Έτσι πλούσιος στην αρχή-αρχή του, έτσι μίζερος στο τέλος του. Από βασιλιάς ζητιάνος. Από γενναιόδωρος, τσιγγούνης και φτηνός. Τόσο χαζά. Τόσο τυφλά. Έτσι λες. Έτσι θες να λες. [...] Κάθε λίγο βγαίνεις τόσο λιγότερος από την επιθυμία σου, τόσο μικρός και μωρός μπρος στο όνειρό σου. Και δεν φταίει κανείς, μόνο εσύ, πάντα."

Μ. Βαμβουνάκη, ΕΡΩΤΑΣ: Το γελοίο και το δέος

Εικόνα: www.houstonphoto.com

Εμείς κι ο κόσμος..

Με εκνευρίζουν οι άνθρωποι εκείνοι που νομίζουν ότι το κέντρο του κόσμου είναι. Πως όλοι ασχολούνται μαζί τους, πως όλα τα κάνουν σωστά, πως οι επιλογές τους είναι οι καλύτερες και πως τους πρέπει να μεταχειρίζονται τους άλλους με έσχατο τρόπο. Οι άνθρωποι εκείνοι που κοιτούν στον καθρέφτη το πρωί και νομίζουν ότι όμορφοι είναι γιατί ξεχνούν πώς δε "μετρούν" τα γαλάζια μάτια. Αυτοί που δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα, συμπεριφέρονται αλλοπρόσαλλα και επιδεικνύουν μονίμως τις ανύπαρκτες αρετές τους.

Για όλα αυτά λοιπόν από εδώ και πέρα αν θες να σε κοιτάξω, να σου μιλήσω ή να αναφερθώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο άτομό σου θα πρέπει να με πιάσεις. Και θα φροντίσω να μη το καταφέρεις. Μείνε στον κατεστραμμένο και αδιάφορο για μένα κόσμο σου. Αυτά που μου είπες αρκετά είναι και τα ξεχνώ γιατί δεν άξιζαν καμμίας προσοχής τελικά. Αυτά που σου έδωσα πολλά είναι και κυρίως δε σου άξιζαν. Αλλά μιας και έκανα τον κόπο να στα δώσω, κράτα τα. Μαγείρεψέ τα, έτσι όπως πολύ καλά ξέρεις, και φάτα. Αδιαφορώ. Πλήρως. Εμένα ξέχνα με. Φινίτο που λένε.

Καλησπέρες απογοητευμένες και άκρως αηδιασμένες..

Εικόνα: http://www.eikongraphia.com/

"Θωμά" έλα σπίτι..

Πριν έρθεις πέρνα από τα Seven και πάρε τη Mary Poppins, φέρε μου Strawberry Cheesecake από τα Haagen-Dazs και έλα σβέλτα να κάτσουμε αγκαλιά στον καναπέ με τις καρώ κουβερτούλες μας να δούμε DVD τρώγοντας το αγαπημένο σου φαγητό. Άντε, γιατί μου έλειψες..όλο με φίλους ξενυχτάω, βγαίνω έξω, μιλάω στο τηλέφωνο, όλο με πελάτες ασχολούμαι και σένα ούτε καληνύχτα δεν προλαβαίνω να σου πω κι ας κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι..

Εικόνα: www.dpchallenge.com

Χρόνια Πολλά Χανς..

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου η σημερινή καθώς σαν σήμερα ο μέγας παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γεννήθηκε και δεν πέθανε ποτέ..

Είναι τόσο ωραίο να νιώθεις παιδί..

Είναι και προβληματικό ώρες-ώρες..

..αλλά ποιος νοιάζεται..

Εικόνα: www.greekibby.gr

A doesn't stand for Artemis this time..

Το βράδυ του Μάρτη σου που θα με κοιμήσει ένα χάδι σου το έχασα. Το πρωί του Απρίλη σου που θα με ξυπνήσουν τα χείλη σου όμως..το έχω, το περιμένω. Κι ας πληγωθώ απ' το ψέμα σου..Σε λίγες μέρες λοιπόν...

Καλό μήνα και καλή αρχή σε όλους εκείνους που στην αρχή της Άνοιξης αισθάνονται (επιτέλους) καλύτερα και (μπορούν να) κάνουν όνειρα που (πιστεύουν ότι) βγαίνουν αληθινά..

Εικόνα: like-a-movie.blogspot.com