Δεν αντέχω..

Έπειτα από μια κυριολεκτικά ψυχεδελική μέρα στις εφορίες και στα ΙΚΑ (ΜΙΚΑ-ΣΥΚΑ) φτάνω επιτέλους στο γραφείο. Δεν έχω χρόνο να σκεφτώ και πολλά και αντί να κάνω τηλέφωνα επιλέγω να γράψω..δεν το συνηθίζω βλέπεις..


Δεν ξέρω γιατί. Για χάρη απομόνωσης, χαλάρωσης, εκτόνωσης..ποιος ξέρει..ίσως επειδή σε παίρνω (τηλ) απ' το πρωί και δε λες να το σηκώσεις..

Άλλο θέμα. Σιγά σιγά ξαναμαζεύεται η μπλογκοπαρέα κι αυτό προσθέτει μια νότα αισιοδοξίας στην κατά τ' άλλα πηγμένη σε ανησυχίες ζωή και πραγματική παρέα..Σε λίγο θα πάω να πάρω την κολλητή που χώρισε για χιλιοστή φορά. Το καλό είναι ότι θα μείνει μαζί μου για λίγο καιρό και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενη μιας και μες απ' τη μιζέρια έχει να πέσει πολύ γέλιο..Ξέρεις τώρα πώς είναι αυτά..απ' τη μία στενάχωρα και απ' την άλλη άκρως ξεκαρδιστικά..

Δε λες καλά που αύριο είναι Πρωτομαγιά γιατί σα να μου έπεσε βαριά η καλογερική..

Δίχως λόγο και αιτία..αντιός..για την ώρα..

Εικόνα: www.papakonstadinou.eu