..έψαχνα από κει
..
..και με τα πολλά έμαθα ότι η Νεράιδά μου αποφάσισε να δεσμευτεί (προσωρινά) με έναν Πρίγκηπα..
Γύρισα λοιπόν στην Ελλάδα με χαρά και υποτιθέμενη αφοσίωση στην προσωπική μου πλέον Νεραϊδοχώρα η οποία αποτελείται από μένα και από σένα. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα εγώ, που όλο λάθη κάνω κι όλο λάθος αντιλαμβάνομαι τους ανθρώπους. Άρχισα λοιπόν να μετρώ. Όχι αντίστροφα. Όχι γρήγορα. Αργά και μέσα μου. Μέτρησα τις πιο βαθιές μας διαφορές κι ήταν η σχέση μας αυτές. Όχι πως δεν το ήξερα αλλά να, σοκαρίστηκα. Πώς στην ευχή θα κάνω τώρα τις διαφορές να ταιριάζουν με το αντίθετό τους; Πώς νόμιζα ότι τόσα χρόνια κοινή πορεία είχαμε..προς αντίθετη κατεύθυνση; Πρέπει απόψε να σου πω από μένα πόσα δε μπορώ. Και όχι μόνο να σου πω αλλά και να σου δείξω. Το είχα προσπαθήσει κάποτε αλλά μου είπες ότι δεν αντέχεις να μάθεις. Λες κι εγώ άντεχα να βάλω λέξεις σε ανούσιες πράξεις, να ξεκλειδώσω ανύπαρκτες πόρτες, να χωθώ σε φωτεινές πλέον καταπακτές και να καταναλώσω έρωτα για χάρη προδοσίας.
Έψαξα έτσι ένα ψέμα σου να βρω να μην μπορώ να τ' ανεχθώ και δεν βρήκα ούτε ένα. Μόνο δικά μου ψέμματα βρήκα. Μπροστά μου, πλάι μου. Δεν είναι καλή παρέα αυτά που σου θυμίζουν το λίγο σου. Τα έδιωξα και κράτησα εσένα. Εσένα που σ' εξόντωσα μ' αυτά. Κράτησα τη σκιά σου να κάνει παρέα στον εγωισμό μου. Κι εσύ την άφησες για να μην είμαι μόνη και είπες πως μ'αγαπάς χίλιες φορές. Μόνο που και αυτές τις εξάντλησα, μία-μία. Σα να 'ναι χθες θέλω να σου μιλώ, σα να 'ναι χθες θέλω να σ' αγαπώ. Να και μια στιγμή που θα ήθελα να γυρίσω το χρόνο πίσω. Για να ξανακάνω τα ίδια λάθη, με τον ίδιο τρόπο. Μπας και τα κατανοήσω. Μπας και τα χορτάσω. Μπας κι εσύ χορτάσεις πίκρες, κι εγώ εσένα. Αχόρταγα θ' αναζητώ εσένα σε κάθε χάδι, σε κάθε βλέμμα, σε κάθε νύχτα σε ξένα σεντόνια και δε θα σε βρίσκω πουθενά, κι ας ζεις μαζί μου, κι ας το μέτρησα.
Ευχαριστώ την Because of you για την πρόσκληση σε αυτό το παιχνίδι που εμπνεύστηκε ο Equilibrium. Καλώ τη Sunflower και όλους τους bloggers που βρίσκονται στο blog roll μου να συμμετέχουν..
Εικόνες: της παρέας, από το Schwerin
7 σχόλια:
Είμαι στο γραφείο, διάλειμμα. Ακούω το An Angel Falls του Gabriel Yared (City of Angels OST) και διαβάζω το κείμενό σου, για τη χαμένη νεράιδα, για την πλασματική νεραιδοχώρα, για το χθες που θες να βουλιάξεις νοσταλγικά.
"Δεν είναι καλή παρέα αυτά που σου θυμίζουν το λίγο σου"
Ήσουν η καλύτερη παρέα για αυτά τα λεπτά, και θα συνεχίσεις να είσαι. Καλώς σε βρίσκω, τιμή μου που έπαιξες στο παιχνίδι μου, ίσως η καλύτερη προσπάθεια να εντάξεις τους στίχους (που είναι από..?) που αγαπάς σε ένα κείμενο δικό σου. Τόσο αρμονικά... η ποίηση με τη ζωή.
φιλί!
Σ' ευχαριστώ τόσο πολύ..κι εσύ είσαι καλή παρέα τον τελευταίο καιρό..οι στίχοι είναι από το Μέτρησα της Αρβανιτάκη & του Ζούδιαρη(που το έχω βάλει σε βιντεάκι)..Καλησπέρες αμέτρητες..
Πργματικά, πολύ όμορφα λόγια.
Και παίρνω το θάρρος να σου πω ότι οι αντιθέσεις είναι για να υπάρχουν και να μας δείχνουν την άλλη όψη του νομίσματος, ότι δεν ξέρουμε πως υπάρχει αλλά κάπου στην άκρη του μυαλού μας το φανταζόμαστε. Τα λάθη από την άλλη είναι ότι και τα σωστά...είναι σχετικά και μας χαρακτηριζουν. Η αναλογία είναι που μας αποκαρδιώνει καμιά φορά! :)
One happy dot, έχεις δίκιο..πλήρως αποκαρδιωτικό το κλασματάκι..Καλησπέρες πρώτες και ομώνυμες..
Πολύ όμορφο πραγματικά, οι παραπάνω με κάλυψαν..να σαι καλα!
Πώς είναι δυνατόν να είσαι Roadartist..in Athens!! Τέλειο!! Καλησπέρες καλωσορίσματος..
Δημοσίευση σχολίου