Εκεί. Καθισμένη απέναντί σου.
Αντιμέτωποι. Δύο άθρωποι. Δύο όμοιοι άνθρωποι. Σε τίποτα.
Αχνό φεγγάρι. Άσπρο μπουκάλι. Άδεια ποτήρια. Εκεί.
Καμινάδες ξεχασμένες από το χρόνο. Όχι από μένα. Βλέμματα ξεχασμένα από την αλήθεια.
Καθόσουν. Εκεί. Αμήχανη κι άπραγη. Αυτό συνεχίζεις να κάνεις μέχρι σήμερα. Μόνο που τώρα έχεις μηχανή. Αυτή του λιγοστού χρόνου. Έχεις και πράξεις. Αυτές που σκέφτεσαι να κάνεις και ποτέ δεν τολμάς. Εκεί. Εδώ. Τότε. Χθες.
Αντιμέτωποι. Δύο άθρωποι. Δύο όμοιοι άνθρωποι. Σε τίποτα.
Αχνό φεγγάρι. Άσπρο μπουκάλι. Άδεια ποτήρια. Εκεί.
Καμινάδες ξεχασμένες από το χρόνο. Όχι από μένα. Βλέμματα ξεχασμένα από την αλήθεια.
Καθόσουν. Εκεί. Αμήχανη κι άπραγη. Αυτό συνεχίζεις να κάνεις μέχρι σήμερα. Μόνο που τώρα έχεις μηχανή. Αυτή του λιγοστού χρόνου. Έχεις και πράξεις. Αυτές που σκέφτεσαι να κάνεις και ποτέ δεν τολμάς. Εκεί. Εδώ. Τότε. Χθες.
Εικόνα: απέναντι απ' το Γκάζι
22 σχόλια:
Αυτές οι καμινάδες στο Γκάζι..σήμα κατατεθέν.. Η στιγμή περνά .. και χάνεται..άν κάτι δε το πεις όταν πρέπει..παει.. :(
Ή χάνεται, ή με έναν μοναδικό τρόπο σε στοιχειώνει..Καλησπέρα καλλιτέχνιδα του δρόμου..
Aυτες οι καμιναδες δεν ειναι μονο αεναες, ειναι και η διαφοροποιηση των πραγματων, τοσο ασχημες το πρωι, τοσο μαγικες το βραδυ, τελικα μηπως τα πραγματα ειναι οπως θελουμε να τα βλεπουμε κι οχι πραγματικα αλλαγμενα? Με λιγη βοηθεια προβολεων... μακαρι να αλλαζαν ετσι και οι ανθρωποι.
Destroy Athens. Destroy past, or make it devine. I prefer the second. In present time...
Εξ ουρανού φερμένο πλάσμα, τα φώτα μόνο ιδρώτα προκαλούν και φόβο..εγώ στη νύχτα ξαποσταίνω και τα φτερά μου ξεκουράζω..ίσως και πάνω σε μία από τις καμινάδες..πάνω σε μία από τις δικές της καμινάδες καίγομαι γλυκά..Καληνύχτες διαφοροποιημένες..
Sunflower, in present time no past holds true..
Όναρ μου,συγγνώμη κι από εδώ.Θα σου εξηγήσει η Ευα...
Καληνύχτα
Μία άνιμα ποτέ δε ζητά συγγνώμη..ειδικά από ένα όνειρο που μοίρα του είναι να ξεχνιέται το πρωί..
Οχι πάντα καλή μου. Πολλές φορές τα όνειρα μας συντροφεύουν για το υπόλοιπο της μέρας. Κι ας μη το ξέρουν...
Καλώς σε βρήκα
...πράξεις που δεν γίνονται όχι γιατί δεν τις θέλουμε μα γιατί στις καμινάδες είναι στοιχειωμένες...
...κι εκεί καρφώνουμε το βλέμμα μας, γύρω τους γυρνούμε,κοντά τους ξαποσταίνουμε και από κει ρουφάμε ανάσες...
...κι ας μας πνίγουν κι ας τις πνίγουμε με τον δικό μας τρόπο. Είναι εκεί και θα' ναι. Στο χθες, στο σήμερα, στο τώρα. Κι άσε το αύριο γι' αύριο...
Φιλιά...βρόχινα...σταθερά ξενυχτισμένα...
Συγγνώμη που έσβησα τα σχόλια αλλά επιθυμώ να μη δημοσιοποιώ συζητήσεις προσωπικού περιεχομένου ειδικά με ανθρώπους που την πραγματική μου ταυτότητα γνωρίζουν. Καλημέρα και πάλι..
Νεράιδα, σε περίμενα..σταθερά..όπως οι καμινάδες που στέκουν βρώμικες και ξενυχτούν αγναντεύοντας τον Αττικό ουρανό..όπως εγώ αγναντεύω μέσα..
Μιας και είμαι κουτσομπόλης (και το παραδέχομαι, κακό είναι? :P) θα μου στείλεις τα διεγραμμένα σχόλια? Χιχι!
Αστειάκι σαν καμινάδα, για να πάρει τη γκριζόμαυρη διάθεσή σου και να την ανεβάσει στον ουρανό της Αθήνας!!!
Τα φιλιά μου, καμινάτα... ή και καμινέτα...
Και βέβαια θα σου τα στείλω..εδώ είπαμε άλλα κι άλλα, εκεί θα κολλήσουμε; Καλημέρες γκαζωμένες..
Δημοσίευση σχολίου