ΝΟ λέξεις - ΝΟ σκέψεις

"Αν δεν έχεις λέξεις δεν έχεις σκέψεις"

Είπε ο Λαζόπουλος χθες και πολύ τον εκτίμησα. Μιλώντας για το θέμα της έκθεσης στις Πανελλήνιες και την έλλειψη εσωτερικής παιδείας, πολύ εύστοχα παρατήρησε ότι αν σου λείπουν οι λέξεις τότε δεν μπορείς να σκεφτείς, να ονειρευτείς, να αρθρώσεις λόγο, να επαναστατήσεις, να αντισταθείς, να επικοινωνήσεις βρε αδερφέ. Γι' αυτό κι εγώ είμαι υπέρμαχος των βιβλίων. Υπέρμαχος της αέναης μάθησης και της συνεχούς προσπάθειας για καλυτέρευση.

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω αυτή την καυτή μέρα του Μάη. Δε θα μιλήσω για τη Eurovision γιατί ένα απλό πανηγυράκι είναι. Θα σχολιάσω αρνητικά την ομιλία του Βγενόπουλου στη Βουλή και θα πω ότι μας περνάνε πάλι για χαϊβάνια. Θα μιλήσω για το ορυκτέλαιο και θα πω ότι σ' αυτή τη χώρα οι ρυθμοί είναι τρομακτικά αργοί και οι ευθύνες πάντα δουλειά "κάποιου άλλου". Τέλος, θα ρωτήσω γιατί ούτε οι εκλογές στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν μπορούν να γίνουν ομαλά..

Καλημέρες με λέξεις, σκέψεις και συμπεράσματα..

Εικόνα: anastasia.pblogs.gr

Πολλές..

Πολλές φορές. πολλές βραδιές ή απογεύματα με καφέ και τσιγάρο, κάθομαι στον καναπέ με παρέα ανθρώπους με βάθος..στο βλέμμα και στη σκέψη..Με παρέα ανθρώπους με ένταση..στο λόγο και στο συναίσθημα..Κι εκεί μαζί τους μοιράζομαι την επιρροή που έχουν πάνω μου (ή κάτω μου - ανάλογα) στίχοι ποιημάτων και τραγουδιών. Ένα απόγευμα καθόμουν με την αγαπημένη Sunflower και μέσα από μία φιλολογική συζήτηση ξεπηδά το θέμα των στίχων της Νικολακοπούλου στα Στερεότυπα..Ειδικά ο στίχος που αναφέρει.."τί 'ναι αυτό που λείπει απ' τη μέσα μου ζωή - τα δάχτυλά σου"..αυτός ο στίχος μας τίναξε τη συζήτηση στον αέρα και μας έβγαλε από την απογευματινή μας ποιοτική πορεία..Το πόρισμα ήταν ότι είναι απόλυτα λεσβιακός και τόσο αληθινός..

Υπήρξαν κι άλλες τέτοιες αναλύσεις (εντάξει, λίγο πιο σοβαρές). Όταν στ' αυτιά μου ηχούσε για μέρες και νύχτες το Καθρεφτίζω το Νου σε στίχους πάλι της Λίνας το μυαλό μου δεν ακολουθούσε..ειδικά στον στίχο: "Κι απ' τις πέντε ζωές που ζούμε χωριστά"..Πολλά σκέφτηκα..πολλά αισθάνθηκα..ακόμα περισσότερα τόλμησα..αλλά το να ερμηνεύσω στάθηκε αδύνατο. Θα μοιραστώ λοιπόν μαζί σας τις σκέψεις και τις αισθήσεις μου για τους στίχους του τραγουδιού..

Καθρεφτίζω το νου (κοιτώ μες στη λίμνη του μυαλού μου)
Σε φεγγαριού σπηλιές (δεν είμαι στη γη, δεν είμαι στη λίμνη)
Κι άμα σε δω να κλαις (δε βλέπω εμένα αλλά εσένα)
το πρωί θα φύγω αλλού (και δεν αντέχω)

Θα μου βάφει η βροχή (βρέχει χρώμα)
τ'ασήμια στον ταφτά (βρέχει αστέρια)
κι άμα σε δω κλεφτά (εκεί που σε είδα στη λίμνη και ήσουν κοντά - τώρα σε κοιτώ από μακριά)
στο λαιμό θα δέσω αρχή (απ΄το λαιμό θέλω να ξεκινήσω να σε φιλώ)

Ερωτά μου Αγκάθι Στέμμα (έρωτα που με πονάς)
και βέλη μου Σεβαστιανά (ο Αγ. Σεβαστιανός είχε βέλη στο ράσο του - είπε η Sunflower)
Αν είχε ο πόνος αίμα (Δυνατός κι απόλυτα αληθινός στίχος μιας και κάθε που πονάς αίμα νιώθεις να τρέχει από ανύπαρκτες πληγές)
θα κοκκίνιζε βουνά (τόσο αίμα που θα έφτανε μέχρι τα βουνά)

Καθρεφτίζω τη γη (έφυγα από μένα και έπιασα στα χέρια μου τη γη)
σε βαρελιού κοιλιά (μιας και η γη είναι στρογγυλή σκέφτηκα να τη χωρέσω σ' ένα βαρέλι)
κι άμα σε βρουν φιλιά (αν αισθανθείς τα δικά μου φιλιά πάνω σου)
θα 'ναι ο ύπνος μου που αργεί (είναι που δεν κοιμάμαι δίπλα σου αλλά σε θέλω)

Κι απ' τις πέντε ζωές (κι απ' τις πέντε αισθήσεις)
που ζούμε χωριστά (δε σε βλέπω, δε σε ακούω, δε σε μυρίζω, δε σε γεύομαι, δε σε αισθάνομαι)
τα μάτια έχω κλειστά (αρνούμαι να δω)
κι ας μου δείξανε στεριές (γιατί μόνο εσύ σαν θάλασσα με ταξιδεύεις)


Οι Πέντε Ζωές, λοιπόν, είναι οι Πέντε Αισθήσεις που όλες οδηγούν σε κείνη και όλες με στέλνουν μακριά της..



Με αφορμή την αρχική πρόταση του φίλου Equi και έπειτα της Butterfly μοιράστηκα εδώ, για άλλη μια φορά μαζί σας, καλοί μου φίλοι γνώριμοι, το λόγο ύπαρξής μου στην μπλογκόσφαιρα..



Και προχωρώντας σε κάτι πιο light για να κλείσει άνετα η βραδιά, και έπειτα από πρόσκληση της επίσης αγαπημένης ILive2LoveMe σας παραθέτω το υποτιθέμενο τετράστιχο το οποίο έγινε δωδεκάστιχο..γιατί οι κανόνες είναι για να τους παραβαίνουμε..

Δεν είχα πρόθεση καμία
Να την πέσω στη Σοφία
Αλλά είναι αυτή η σουπιά
Που μου θολώνει τα νερά
Κι έτσι από την πολλή παρεούλα
Βρέθηκε η Σοφία γυμνούλα
Στο δικό μου το κρεβάτι
Που όρκο πήρα ότι δε θα ξαπλώσει άλλη
Κι έτσι όμορφα κι απλά
Έκανε η Σοφία παιδιά
Που πιο πολύ με τη σουπιά
Μοιάζανε τα παλαβά

Εννοείται ότι καλώ όλους σας να παίξετε και στα δύο μπλογκοπαιχνιδάκια..Για το πρώτο οι οδηγίες είναι εδώ και για το δεύτερο εδώ..

Άντε και καληνύχτες φρόνιμες..

Εικόνες: γιοκ σ' αυτό το ποστ

Με θέα την Ακρόπολη..

Με κουνημένη θέα την Ακρόπολη και όμορφες παρουσίες πέρασε το Σαββατόβραδο. Με ποτό και κουβέντα μέχρι το ξημέρωμα συνόδευσα το φεγγάρι στο ημικύκλιο ταξίδι του. Σε μία βεράντα στον Κολωνό κατέθεσα τις απόψεις μου, άφησα ελεύθερη τη φαντασία μου και παίδεψα τη σκέψη μου. Αυτές οι βραδιές Σαββάτου είναι τόσο ακαταμάχητες τώρα που καλοκαιριάζει..Αυτές οι ανθρώπινες σχέσεις τόσο απρόβλεπτες..

Ένας από τους εφτά και ένας φωτεινός..

..μας κρατούσαν συντροφιά μέχρι να πέσουν οι άμυνες..

..και η αυλαία..

Πρωινή-Πρωινή..

Ξύπνησα λίγο πριν τις 8..πήγα στο σαλόνι αλλά δε τη βρήκα..

Έφτιαξα καφέ και βγήκα στο μπαλκόνι αναζητώντας τη..

Ανάμεσα σε χρώματα και μυρωδιές..

Αντίκρυσα το λευκό της αγνότητας και ένιωσα τη μυρωδιά του χώματος..






Όλα αυτά μαζί με έφεραν πιο κοντά στην πρωινή ευτυχία..




Έπειτα από προτροπή της Stassa και του Βότσαλου σας παρουσίασα κατά σειρά τον αγαπημένο μου τοίχο στο σπίτι και εικόνες απ' τα λουλούδια μου..Φυσικά και προσκαλώ όλους σας να συμμετέχετε και να αποκαλύψετε ακόμα ένα στοιχείο της καθημερινότητάς σας..



Καλημέρες αγνές και πολλές ευχές για ένα διαφορετικά ευτυχισμένο Σαββατοκύριακο..

Άλογα..δηλαδή δίχως λόγο

Θα σου πω τί έχω πάθει:

Κάθε μέρα τον τελευταίο καιρό δουλεύω μέχρι τα μεσάνυχτα. Σήμερα που γύρισα νωρίς δε μου άρεσε. Δεν είχα τί να κάνω. Είπα να βάλω πλυντήριο αλλά αν βρέξει θα τα ξαναπλύνω οπότε άλλαξα γνώμη. Είπα να μαγειρέψω αλλά μέχρι να γυρίσει το μωρό θα έχουν παγώσει τα μπριζολάκια. Είπα να κάνω ένα ποστ αλλά κι εδώ δεν έχω ούτε τύχη ούτε έμπνευση. (Είπα κι άλλα στο ενδιάμεσο..για να μη νομίζεις ότι μόνο τρεις επιλογές είχα..για παράδειγμα είπα να κάνω απιστία αλλά βαρέθηκα να ξυριστώ, είπα να δω ειδήσεις αλλά μελαγχόλησα και μόνη μου, είπα να ποτίσω τα λουλούδια αλλά δεν χρειάζεται ακόμα, είπα να μιλήσω στο τηλέφωνο αλλά όσοι πήρα ήταν απασχολημένοι, είπα να πάω στους γονείς μου αλλά λείπανε..κλπ..κλπ)

Γι' αυτό λοιπόν μοιράζομαι μαζί σας την ανία μου και τη βλακεία μου και αισθάνομαι λίγο καλύτερα..Ψυχοθεραπευτές μου εσείς..Άσε που πρέπει να κάνω και προπόνηση γιατί το άλλο ΣΚ έρχεται ο Ταχυδρόμος για το ματς..Όσοι πιστοί προσέλθετε..Εννοείται ότι θα γίνει ενημέρωση και αφιέρωμα..

Σας χαιρετώ ηλίθια..

Εικόνα: ο Robby, "γιος" της κολλητής

Το ιντερνέτ..

Σε άρθρο του Κ της Καθημερινής την Κυριακή 11 Μαΐου με τίτλο "Παιδιά στο Ίντερνετ - Κάποιος να τα προσέχει!" υπάρχουν αξιόλογες συμβουλές από ειδικούς για τους κινδύνους που εγκυμονεί το αλόγιστο και ανεξέλεγκτο σερφάρισμα. Στο ίδιο άρθρο υπάρχει και ένα ενδεικτικό ερωτηματολόγιο κρίσιμων ερωτήσεων από το φυλλάδιο αξιολόγησης της ΜΕΥ (Μονάδας Εφηβικής Υγείας), το οποίο θα ήθελα να απευθύνω σε όλους μας:

**Είσαι στο Ίντερνετ περισσότερο απ' ότι είχες προγραμματίσει;

**Παραμελείς τα μαθήματά σου / τη δουλειά σου για να έχεις περισσότερο χρόνο στο Ίντερνετ;

**Προτιμάς το Ίντερνετ από την παρέα των φίλων σου;

**Σου κάνουν παρατήρηση οι γύρω σου για το χρόνο που περνάς στο Ίντερνετ;

**Κοιτάς το ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο πριν κάνεις κάτι άλλο;

**Κοιμάσαι λιγότερο επειδή ήσουν στο Ίντερνετ; (ή, λέω εγώ, επειδή δεν κοιμάσαι είσαι στο Ίντερνετ;)

**Βρίσκεις τον εαυτό σου να λέει "λίγα λεπτά ακόμη" όταν είσαι στο Ίντερνετ;

Διαβάζοντας τις παραπάνω ερωτήσεις συνειδητοποίησα ότι στις περισσότερες απάντησα θετικά ακόμα κι αν προέβαλα έναν ικανοποιητικό για μένα λόγο. Μήπως λοιπόν τα πράγματα έχουν πάρει μία ανεξέλεγκτη πορεία; Μήπως τελικά είμαστε και σε αυτό αδύναμοι; Τόση αδυναμία βρε αδερφέ..Και μετά το παίζουμε ξερόλες και κουλτουριάρηδες..Βρε ουστ..

Κοιτώντας το videaki διαπίστωσα πόσο τρομακτικά μπορεί να καταλήξουν τα πράγματα..Γι' αυτό προσοχή, σύνεση και προ πάντων ας προσπαθήσουμε να δώσουμε το καλό παράδειγμα στους γύρω μας ειδικά όταν αυτοί είναι παιδιά ή έφηβοι..

Ας ενθαρρύνουμε τις επαφές

και ας σβήσουμε τα contacts μας..

Χρήσιμα links

www.safeinternet.gr : Ελληνικός Κόμβος Ασφαλούς Διαδικτύου

www.youth-health.gr : Μονάδα Εφηβικής Υγείας

www.dpa.gr : Αρχή Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

www.e-yliko,gr : Εκπαιδευτική Πύλη του Υπουργείου Παιδείας

www.dart.gov.gr : Ομάδα Δράσης για την Ψηφιακή Ασφάλεια

Εικόνα: από το σπίτι του Τασσούλη (ξάδερφος) στο Πολυδένδρι

που όλα έχουν μία παιδικότητα απολαυστική..

Πέτρες..

Όχι βότσαλα..ούτε βράχοι. Μόνο πέτρες.

Που εσύ έφερες σπίτι μας τότε.

Κι εγώ προσπάθησα να τις κάνω ν' ανθίσουν.

Δεν ήξερα ότι οι πέτρες άπαξ και μέσα μπουν ποτέ δεν ευδοκιμούν.

Τί θέλεις τώρα μετά από τόσα χρόνια και με χτυπάς; Τί μπορείς εσύ ν' αλλάξεις εκεί που ο χρόνος απέτυχε; Τί μπορείς εσύ να πάρεις πίσω από αυτά που δεν έχω πια; Χαζό αγόρι, πάντα λάθη έκανες. Μόνο που τότε δεν πονούσαν τόσο. Εγώ άλλα όνειρα είχα για σένα. Αλλιώς σε περίμενα. Κι ότι κι αν λες για μένα νομίζοντας ότι την αυτοπεποίθησή μου πληγώνεις, στην ουσία εσένα μαστιγώνεις. Γιατί όμως η χειροδικία να είναι ένα από τα όπλα σου; Γιατί αισθάνεσαι ότι χρωστάς σε κάποιον να τον δείρεις..Πώς μπορεί να έστηνα εγώ τη ζωή μου με έναν άνθρωπο σαν εσένα..Είπα στον εαυτό μου, και θα το κρατήσω, ότι μετά από τη σχέση μας δε θα μετανιώσω για τίποτα και για κανέναν. Κι όμως, σήμερα μετάνιωσα που σου είπα να έρθεις από δω. Γιατί ότι υπήρξε μια φορά μπορεί να πάψει να υπάρχει..

Ιδιογράφως ή εγώ σε καλέσματα όχι δε λέω..

Μετά από πρόσκληση της demon, καταθέτω τις βραδινές μου σκέψεις αποτυπωμένες με στυλό διαρκείας σε χαρτί από ρύζι..

Για το http://autographcollectors.blogspot.com

Οι κανόνες του παιχνιδιού βρίσκονται εδώ. Έτσι λοιπόν καλώ τους παρακάτω να λάβουν μέρος: because of you, butterfly, mad2luv, equilibrium, b612, freedom island, gay super hero, ilive2loveme, another, την τελίτσα μου, το τρελοκόριτσο, queerdom, roadartist, woman of my dreams, womenology, x-oyranoy, νεράιδα της βροχής, stassa, faidra, antianemikos, koukos, η ψυχή μου το ξέρει, if..ιγένεια, την αδερφή ψυχή - ταχυδρόμο, kalynama, κι εσένα που τώρα τελευταία μόνο διαβάζεις, κρίνεις και ποτέ δε δηλώνεις το παρόν..

Καθένας να κοιτά το δικό του σκοτάδι..

*Ο καθένας μόνος του και όλοι χώρια..Δουλειές, άγχη, νεύρα..οι εβδομάδες ξεκινούν και τελειώνουν αμέσως..οι άνθρωποι περνούν από δίπλα μας σα σκιές. Σαν ένα απαλό αεράκι που ενώ προορισμό έχει ν' αναζωογονήσει καταντά ν' ανατριχιάζει..

**Στο γαϊτάκι της ζωής μου από μικρή περνούσα απαρατήρητη απ' τον εαυτό μου. Καλύτερα έτσι σκεφτόμουν..δεν έχεις ν' απολογηθείς σε σένα..Τουλάχιστον όχι άμεσα..Για όλους και για όλα όμως έρχεται εκείνη η ώρα..

***Είναι και κάποιοι άνθρωποι που επιλέγουν ν' ασχολούνται συνεχώς με τους γύρω τους. Επιλέγουν ζωή να παίρνουν από περασμένα γεγονότα που αφορούν άλλους. Επιλέγουν επίκεντρο να γίνονται χρησιμοποιώντας πλαστές καταστάσεις κι αναστεναγμούς. Μα καλά, δεν καταλαβαίνουν πως δεν περνάει πια αυτή η μπογιά η κίτρινη;

****Αυτά συνέβησαν σήμερα..

*****Μόνο..

Εικόνα: www.photodom.com

Πήγα & πήρα..

Μπορεί τα μπλόγκς να είναι μέσο ψυχοθεραπείας αλλά το shopping είναι πιο αποτελεσματικό..ειδικά όταν αφορά λουλούδια..

Στην Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς όλα είναι μυρωδάτα. Η διάθεση αλλάζει και τα μάτια παίρνουν το χρώμα των λουλουδιών που αντικατοπτρίζονται σ' αυτά.

Πήρα λουλούδια και πήρα και σένα. Ευωδιαστή, χρωματιστή και αγκαθωτή..Μα καλά, περίμενες να πάμε στην Κηφισιά για να μου κάτσεις..;

Εικόνα: απ' την έκθεση

Δε νιώθω..

Δε νιώθω την αύρα σου. Μια υστερία και μια κακία ξεχύνεται απ' τα σπλάχνα μου. Είναι τόσο μεγάλη, τόσο ακατάσχετη η μανία των συναισθημάτων μου που δε μπαίνω στον κόπο να την περιορίσω. Κι όταν σε φτάσει δε χορταίνω να σε βλέπω να πνίγεσαι..

Εικόνα: πανσέληνος στο Νιμπορειό

Δεν ακούω..

Όλο κάτι μου ψιθύριζε ο Μάης χθες αλλά δεν κατάφερα ν' ακούσω τί..Ίσως δεν έδωσα σημασία γιατί το μυαλό μου σε μαύρες σκέψεις και γκρίζες αποφάσεις τριγυρνούσε..Τελικά ο καιρός της ανεμελιάς φαίνεται να έχει παρέλθει προ πολλού, γι' αυτό και η κούνια άδεια μένει..



















Τί επιλογή..να μην μπορείς να χαρείς καμία μέρα..

Εικόνες: απ' το Λαγονήσι

Νέε μου Φίλε Γνώριμε..

Έγχρωμε μου Φίλε,

Εύχομαι να ΄σαι σαν εμένα. Εύχομαι και απεύχομαι συνάμα.

Πολεμιστής να 'σαι. Μα πάλι, ηττημένος πιο πολλά "κερδίζεις" όταν η ζημία σε κέρδος μεταφράζεται. Ανίδεος να 'σαι. Μπας και ταλαιπωρείς λιγότερο το συνταγογραμμένο μυαλό ενός ανθρώπου που πιο πολύ σκέφτεται των άλλων μαγικά φίλτρα. Αιφνίδιος να 'σαι. Να προσφέρεις αναστάτωση για να κατορθώσεις να την εισπράξεις με την ίδια ένταση. Τυχερός να 'σαι. Να τριγυρνούν στα πόδια σου αυτά που λαχταράς. Παράθυρα ανοιχτά ν' αφήνεις δίχως δικαιολογία και εδώ να μείνεις δίχως δισταγμό.

Κι από δω..σ' ευχαριστώ..

Εικόνα: www.lathopathos.wordpress.com