Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Πολλές..

Πολλές φορές. πολλές βραδιές ή απογεύματα με καφέ και τσιγάρο, κάθομαι στον καναπέ με παρέα ανθρώπους με βάθος..στο βλέμμα και στη σκέψη..Με παρέα ανθρώπους με ένταση..στο λόγο και στο συναίσθημα..Κι εκεί μαζί τους μοιράζομαι την επιρροή που έχουν πάνω μου (ή κάτω μου - ανάλογα) στίχοι ποιημάτων και τραγουδιών. Ένα απόγευμα καθόμουν με την αγαπημένη Sunflower και μέσα από μία φιλολογική συζήτηση ξεπηδά το θέμα των στίχων της Νικολακοπούλου στα Στερεότυπα..Ειδικά ο στίχος που αναφέρει.."τί 'ναι αυτό που λείπει απ' τη μέσα μου ζωή - τα δάχτυλά σου"..αυτός ο στίχος μας τίναξε τη συζήτηση στον αέρα και μας έβγαλε από την απογευματινή μας ποιοτική πορεία..Το πόρισμα ήταν ότι είναι απόλυτα λεσβιακός και τόσο αληθινός..

Υπήρξαν κι άλλες τέτοιες αναλύσεις (εντάξει, λίγο πιο σοβαρές). Όταν στ' αυτιά μου ηχούσε για μέρες και νύχτες το Καθρεφτίζω το Νου σε στίχους πάλι της Λίνας το μυαλό μου δεν ακολουθούσε..ειδικά στον στίχο: "Κι απ' τις πέντε ζωές που ζούμε χωριστά"..Πολλά σκέφτηκα..πολλά αισθάνθηκα..ακόμα περισσότερα τόλμησα..αλλά το να ερμηνεύσω στάθηκε αδύνατο. Θα μοιραστώ λοιπόν μαζί σας τις σκέψεις και τις αισθήσεις μου για τους στίχους του τραγουδιού..

Καθρεφτίζω το νου (κοιτώ μες στη λίμνη του μυαλού μου)
Σε φεγγαριού σπηλιές (δεν είμαι στη γη, δεν είμαι στη λίμνη)
Κι άμα σε δω να κλαις (δε βλέπω εμένα αλλά εσένα)
το πρωί θα φύγω αλλού (και δεν αντέχω)

Θα μου βάφει η βροχή (βρέχει χρώμα)
τ'ασήμια στον ταφτά (βρέχει αστέρια)
κι άμα σε δω κλεφτά (εκεί που σε είδα στη λίμνη και ήσουν κοντά - τώρα σε κοιτώ από μακριά)
στο λαιμό θα δέσω αρχή (απ΄το λαιμό θέλω να ξεκινήσω να σε φιλώ)

Ερωτά μου Αγκάθι Στέμμα (έρωτα που με πονάς)
και βέλη μου Σεβαστιανά (ο Αγ. Σεβαστιανός είχε βέλη στο ράσο του - είπε η Sunflower)
Αν είχε ο πόνος αίμα (Δυνατός κι απόλυτα αληθινός στίχος μιας και κάθε που πονάς αίμα νιώθεις να τρέχει από ανύπαρκτες πληγές)
θα κοκκίνιζε βουνά (τόσο αίμα που θα έφτανε μέχρι τα βουνά)

Καθρεφτίζω τη γη (έφυγα από μένα και έπιασα στα χέρια μου τη γη)
σε βαρελιού κοιλιά (μιας και η γη είναι στρογγυλή σκέφτηκα να τη χωρέσω σ' ένα βαρέλι)
κι άμα σε βρουν φιλιά (αν αισθανθείς τα δικά μου φιλιά πάνω σου)
θα 'ναι ο ύπνος μου που αργεί (είναι που δεν κοιμάμαι δίπλα σου αλλά σε θέλω)

Κι απ' τις πέντε ζωές (κι απ' τις πέντε αισθήσεις)
που ζούμε χωριστά (δε σε βλέπω, δε σε ακούω, δε σε μυρίζω, δε σε γεύομαι, δε σε αισθάνομαι)
τα μάτια έχω κλειστά (αρνούμαι να δω)
κι ας μου δείξανε στεριές (γιατί μόνο εσύ σαν θάλασσα με ταξιδεύεις)


Οι Πέντε Ζωές, λοιπόν, είναι οι Πέντε Αισθήσεις που όλες οδηγούν σε κείνη και όλες με στέλνουν μακριά της..



Με αφορμή την αρχική πρόταση του φίλου Equi και έπειτα της Butterfly μοιράστηκα εδώ, για άλλη μια φορά μαζί σας, καλοί μου φίλοι γνώριμοι, το λόγο ύπαρξής μου στην μπλογκόσφαιρα..



Και προχωρώντας σε κάτι πιο light για να κλείσει άνετα η βραδιά, και έπειτα από πρόσκληση της επίσης αγαπημένης ILive2LoveMe σας παραθέτω το υποτιθέμενο τετράστιχο το οποίο έγινε δωδεκάστιχο..γιατί οι κανόνες είναι για να τους παραβαίνουμε..

Δεν είχα πρόθεση καμία
Να την πέσω στη Σοφία
Αλλά είναι αυτή η σουπιά
Που μου θολώνει τα νερά
Κι έτσι από την πολλή παρεούλα
Βρέθηκε η Σοφία γυμνούλα
Στο δικό μου το κρεβάτι
Που όρκο πήρα ότι δε θα ξαπλώσει άλλη
Κι έτσι όμορφα κι απλά
Έκανε η Σοφία παιδιά
Που πιο πολύ με τη σουπιά
Μοιάζανε τα παλαβά

Εννοείται ότι καλώ όλους σας να παίξετε και στα δύο μπλογκοπαιχνιδάκια..Για το πρώτο οι οδηγίες είναι εδώ και για το δεύτερο εδώ..

Άντε και καληνύχτες φρόνιμες..

Εικόνες: γιοκ σ' αυτό το ποστ

44 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

αυτό που θέλει να πει ο ποιητής, είναι αυτό που ο κάθε ένας από μας θέλει να δει.
καλημέρες σχετικές...
όλοι έχουμε άντρα, γυναίκα μέσα μας. μία είναι η φύση.

Noname είπε...

Και μπλα...μπλα...μπλα και μπλα...μπλα...μπλα.
Ενα καφέ θέλω απλά....
Τσίμπλα στα μάτια τα θολά...φταίει σίγουρα,παιδιά
που δεν κατάλαβα καλά ο ποιητής τι λέει...τι λέει?
Μισό να πιω ένα καφεδάκι,να λειτουργήσει ο εγκεφαλος και επανέρχομαι δριμύτερη.οκ?
Καλημέρες νυσταγμένες

Noname είπε...

Είναι πολύ μελαγχολικό να νιώθει κανείς τόσα συναισθήματα για κάποιον που απλά δεν είναι πια εκεί...ή ποτέ δεν ήταν...

Όναρ είπε...

Basnia, μ΄αρέσει πολύ όταν τέτοια λόγια από αντρικά χείλη ξεπηδούν..Καλησπέρες ερμαφρόδιτες..

Ταχυδρόμος! είπε...

Μας αναστάτωσες. Πρωϊνιάτικα..

Όναρ είπε...

Vanessa, ή είναι και δεν το ξέρει..ούτε ο ένας..ούτε ο άλλος..Καλησπέρες περίεργες..

Όναρ είπε...

Έλα τώρα..άσε τα σχόλια και ξεκίνα να γράφεις το ποιηματάκι..Τί θα γίνει με το ματς (μουτς)..ετοιμάστηκες Ταχυδρόμε μου; Καλησπέρες, κάθε άλλο παρά, αναστατωμένες..

One Happy Dot είπε...

Με επεξήγηση ή χωρίς, δεν θα μπορούσα να σε φανταστώ με διαφορετικό βλογόνομα!!!! Οσο για εκείνη στην οποία πάντα καταλήγεις και από την οποία πάντα προσπαθείς να ξεφύγεις...ουφ...αν οι δρόμοι δεν ήταν τόσο πολύπλοκοι πόσο αξία θα είχε τελικά η διαδρομή?! Καλημέρες πορευόμενες! :)

ILive2LoveMe είπε...

πολύ όμορφη εξήγηση στίχων , σκέψεων... πολύ καλό και το ποιηματάκι , και φυσικά οι κανόνες γίνονται για να παραβαινόνται κάποιες φορές. Πολλά φιλιά για ένα καλό απόγευμα! Ευχαριστώ που έπαιξες!

Όναρ είπε...

Γλυκιά τελίτσα, έχεις δίκιο για τη διαδρομή..όσο πιο πολύπλοκοι οι δρόμοι τόσο πιο ανταποδοτική η διαδρομή..ή μήπως όχι..; Καλησπέρες (ε)βλογικές..

Όναρ είπε...

ILive2LoveMe, εγώ σ' ευχαριστώ που με κάλεσες..Καλησπέρες ανταποδοτικές..

Ανώνυμος είπε...

συμφωνω απολυτα με την αναλυση του στιχου στα στερεοτυπα...

και δεν λεω σε προσκληση... φυσικα!!!

:-)

thanx Οναρ!

Όναρ είπε...

Χα, σ' ευχαριστώ Λενάκι..για να μη νομίζουν μερικοί-μερικοί ότι είμαι κολλημένη..Καλησπέρες ομοϊδεάτισσες..

Ανώνυμος είπε...

ξεχασα να γράψω ένα "όχι",,,

"δεν λεω ΟΧΙ σε πρόσκληση... φυσικά!!"

where is my mind??

χαχαχαχαχα...

Ανώνυμος είπε...

επισης... δεν είναι ο μοναδικός στίχος στον οποίο λεσβιοκαταγράφεται η Λίνα...

ενδεικτικά....στο "θεός αν είναι"...

Όναρ είπε...

Λενάκι, το μυαλό σου το έχεις μόνιμα στο Χριστινάκι..και καλά κάνεις.

Πιο καλυμμένα εδώ η Λίνα..
"Οι φίλοι μου όλοι εδώ και χρόνια
ζευγάρια γίναν φτιάξαν σπίτια
μονάχα εμένα χάσκει ακόμα
χωρίς μια στέγη ετούτη η αλήθεια"

Εγώ όμως πιστεύω ότι δε χάσκει πια..το αντίθετο..

Ανώνυμος είπε...

εεε...κάτσε γιατί μπερδεύτηκα...

δηλαδή για την Λίνα... την ίδια... προσωπικά... "δεν χάσκει"?

Όναρ είπε...

Όχι..για μένα..για σένα..για μας τώρα πια..

Ανώνυμος είπε...

got it...
korrekt...
ισχυει αυτό που λες...
αλλωστε ειμαστε ζωντανό παραδειγμα :-)
[και το χαμογελο μεχρι τα αυτια...]

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Μ αρέσει πολύ αυτό που κάνετε με τους φίλους/φίλες σου. Δηλαδή να μοιράζεστε τις εικόνες που σας ζωγραφίζουν τα τραγούδια και τα ποιήματα.

Μ άρεσε λοιπόν πολύ η προσπάθεια ανάλυσης που έχεις βγάλει εδώ αλλά έχω κάποιες μικρές διαφωνίες. Εάν μου επιτρέπεις λοιπον έχω να επισημάνω ότι για τις 5 ζωές θεωρώ και εγώ ότι είναι οι 5 αισθήσεις αλλά είναι 5 αισθήσεις που ο έρωτας της δεν ζει μαζί της δηλ. δεν βλέπουν τα ίδια πράγματα, δεν ακούν τα ίδια πράγματα κτλ. Με άλλα λόγια δεν είναι μαζι - ζούνε χωριστά ο ένας από τον άλλο. Και επειδή ζούνε χωριστά για κείνη δεν αξίζει τίποτα άλλο στην ζωή όσο όμορφο και να είναι. Γι' αυτό έχει κλειστά τα μάτια. Ενώ η στεριά νομίζω ότι συμβολίζει την συμβατική αλλά βολεμένη ζωή.

Έχω και μια διαφορετική ερμηνεια για το προηγούμενο 4στιχο αλλά μάλλον έχω ήδη κουράσει τον αναγνώστη. Εξάλου το όμορφο με τα ποιήματα (όπως πολύ σωστα αναφέρει ο βασνια) είναι ότι αντηχουν διαφορετικά στον καθένα από εμάς.

Καλό ξημέρωμα Όναρ μου, πολλά φιλια

Όναρ είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου Λάκη μου αλλά θα ήθελα να σου ζητήσω να συνεχίσεις την ανάλυση..με ενδιαφέρει πολύ..Καληνύχτες άκρως ενδιαφέρουσες..

Λάκης Θλιμμένος είπε...

ΟΚ αφού ξενυχτας απόψε, ας δούμε το προηγούμενο 4στιχο

Καθρεφτίζω τη γη
σε βαρελιού κοιλιά

εμένα μου μοιάζει περισσότερο ότι όλος ο κόσμος (γη) γίνεται (καθρεφτίζω) σαν κοιλια βαρελιου δηλ. συρρικώνεται σαν να μπορει να χωρέσει (ή να πορομοιαστεί) σε ένα βαρέλι. Με άλλα λόγια, όλος ο κόσμος είναι για εκείνη ένα τίποτα, ένα άδειο βαρέλι. Και συνεχίζοντας...

κι άμα σε βρουν φιλιά
θα 'ναι ο ύπνος μου που αργεί

λίγο πολύ όπως έχεις αναφέρει και εσύ ότι δηλαδή ξαγρυπά για εκείνον και τον σκέφτεται τόσο έντονα που είναι σαν τον φιλάει και να ερωτοτροπεί μαζί του (εικονικά βεβαια αλλα είναι τόσο εντονο το συναισθημα που μοιάζει σαν πραγματικο).

Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω για άλλη μια φορά ότι αυτό που κάνουμε (δηλ. την ανάλυση των στίχων) είναι για μένα κατι σαν "ιεροσυλία" αλλά δεν παύει να με γοητεύει γι' αυτό και ανταπροκρίθηκα στο κάλεσμα σου. Φυσικά ο καθένας μπορει να διαφωνήσει με όλα αυτά και να δώσει την δική του εκδοχή που μπορει να είναι πέρα για πέρα σωστή. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι ένα εξαίσιο ερωτικό "τραγούδι".

Καλό σου ξημέρωμα και σ' ευχαριστώ για την μεταμεσονύκτια βόλτα πάνω στα αχνάρια του έρωτα

Ανώνυμος είπε...

Προτείνω βραδιά με μαγειρέματα και κρασάκια και συζήτηση για ποίηση και στίχους. Δικούς μας και άλλων...

Μόνο να τελειώσω με αυτή τη μετακόμιση.....

Όναρ είπε...

Λάκη, είναι πολύ ενδιαφέρον γενικά να εξηγεί κανείς πώς αντιλαμβάνεται τα ερεθίσματα γύρω του..σε προσκαλώ όποτε θες να τα συζητήσουμε κι από κοντά..Καλημέρες φιλολογικές..

Όναρ είπε...

Sunflower, μέχρι να τελειώσεις εσύ με τη μετακόμιση, να τακτοποιηθείς και να βρεις χρόνο εμείς θα έχουμε γεράσει και θα έχουμε αναλύσει όλους τους γραμμένους και τους άγραφους ακόμα στίχους..Καλημέρες καθυστερημένες άρα χαμένες..

tzonakos είπε...

Aποκαλυπτικό.
Δεν ειχα ιδέα γιατι λέγεσαι "5 Ζωές" και ανακαλύπτω πως υπάρχει κατι βαθύ σε αυτό.
Χαίρομαι που ειμαστε πολλοί όσοι κοιτάμε μέσα μας για να βγάλουμε κατι απο μας προς τα έξω μετά.
Καλό ΣΚ.

Όναρ είπε...

Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα Tzonako..

Ταχυδρόμος! είπε...

Με αυτή τη ζέστη αναβλήθηκε η Αθήνα αλλά θα κατέβω σίγουρα τέλος του Μήναή αρχές του επόμενου οπότε keep up the practice γιατί δεν σε βλέπω καλά..

Αν και είσαι η blogοαδυναμία μου θα είμαι αμείλικτος..

:)))))

Unknown είπε...

έτσι μου ΄ρχεται να κάνω μια ανάλυση τώρα στο δυο πόρτες έχει η ζωή αλλά δεν μου 'ρχεται κάτι άλλο εκτός από προστυχιά. Πειράζει;

φιλιά βρόχινα...

Όναρ είπε...

Έλα τώρα..γιατί..; Μου γκρέμισες τα όνειρα συντριβής που έκανα για σένα..αλλά ας είναι..γλυκό αγόρι..μη λιώσεις κι απ' την πολύ ζέστη..Καλησπέρες σοκολατένιες..

Όναρ είπε...

Όχι δεν πειράζει Νεράιδα..καλύτερα..Καλησπέρες απ΄τα παράθυρα..

Antianemikos είπε...

Ομολογώ πως δεν θυμόμουν το υπέροχο αυτό τραγούδι... Λύθηκε και η απορία για το όνομα του μπλόγκ σου :-)

Φιλιά καλή μου όναρ

faidra είπε...

Νομίζω ότι σε πολλά τραγούδια η Νικολακοπούλου, είτε περισσότερο είτε λιγότερο εμφανώς, λεσβιοκαταγράφεται(λενάκι, φοβερή λέξη)...
Ενδιαφέρουσες και οι δύο προσεγγίσεις ανάλυσης των στίχων... παρ' όλα αυτά θα συμφωνήσω με τα προηγούμενα σχόλια στο ότι τα ποιήματα- στίχοι είναι κάτι πολύ προσωπικό... πρώτα απ' όλα για τον ποιητή- στιχουργό κι ύστερα για τον καθέναν από εμάς που βλέπει σ' αυτά τη ζωή, τις ανάγκες και τις εμπειρίες του. Οι αναλύσεις διαφέρουν όχι μόνο από άτομο σε άτομο αλλά και από περίοδο σε περίοδο ακόμη και για το ίδιο πρόσωπο. Εξάλλου, τα τραγούδια και τα ποιήματα έχουν αξία γι' αυτόν ακριβώς το λόγο... για την πολυποίκιλη διέγερση των αισθήσεων...
Φωτεινές και ζεστές καλησπέρες.

Eric Draven είπε...

όμορφοι στίχοι που μακάρι να ήταν αληθινοί για όλο τον κόσμο.
πολλά πράγματα θα ήταν καλύτερα τότε εκεί έξω...

Να είσαι καλά.

Όναρ είπε...

Antianemike, είμαι εδώ για να σας υπηρετώ..όποια άλλη απορία προκύψει..μη διστάσεις..Καλημέρες (εξ)υπηρετικές..

Όναρ είπε...

Faidra, συμφωνώ κι επαυξάνω..Καλημέρες συμφωνικές..

Όναρ είπε...

Eric, έχεις δίκιο..Καλημέρες καλωσορίσματος με πολλές ευχές..

Ταχυδρόμος! είπε...

Ε θα με σκάσεις! θα σε πετύχω μέσα ποτέ(ς);

Όναρ είπε...

Εσύ θα με σκάσεις!!! Καλημέρες καλοβδομαδιάτικες..

Equilibrium είπε...

"Κι απ' τις πέντε ζωές (κι απ' τις πέντε αισθήσεις) που ζούμε χωριστά (δε σε βλέπω, δε σε ακούω, δε σε μυρίζω, δε σε γεύομαι, δε σε αισθάνομαι)..."

δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι, αν και το τραγούδι αυτό, αγαπημένο, χιλιοειπωμένο της εφηβείας μου, το αγαπώ πολύ!

σε ευχαριστώ που έπαιξες, και κυρίως που έμαθα κάτι χρήσιμο.

φιλίιιιι

Όναρ είπε...

Φιλί και σε σένα Equi και πολύ λυπάμαι που δεν αξιώθηκα να σε συναντήσω το ΣΚ..Καλησπέρες εν μέρει λυπημένες..

Λυδία είπε...

ότι έχει γράψει αυτή η γυναίκα, είναι απίστευτο... σχεδον δεν χωράει στο "απλό"... ακροβατεί σε κόσμους άλλους...
Ωραίο το παιχνίδι με την ανάλυση των στίχων!

ΚΑλησπέρες !

Ανώνυμος είπε...

Θα γεράσεις σε δυο μέρες;

Γιατί...

δυό μέρες μόνο,
τόσο θα πάρει η μετακόμιση ακόμα,
δυο μέρες μόνο....

Και τότε θα σε δω!

φιλί
και καλημέρες (μέσα σε χαρτοκιβώτια [άλλο τραγούδι, χε χε...])

"μια μετακόμιση θα κάνω απ' το σπίτι το παλιό..."

"Χαρτοκιβώτια ΝΟΥΝΟΥ..."

Καλημέρες!

Όναρ είπε...

Λυδία, καλωσήρθες..όντως "αυτή η γυναίκα" είναι συγκλονιστική..

Sunflower, όλο στο περίμενε με έχεις..

Καλημέρες καυτές σε όλους εκεί έξω..