Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Κομμάτια

Σε χίλια δυο κομμάτια θα σκίσω τα λόγια σου
Σε χίλια δυο κομμάτια θα κοπώ
Κανένα να μη βρεις όταν με ψάξεις
Τα λόγια ποτέ δε θα είναι αρκετά
Οι πράξεις πάντα θα πονάνε

Χίλια δυο κομμάτια θα ενώσω
Για να δω τον ήλιο να ανατέλλει
Γιατί το γυαλί μπορεί να μη ξανακολλάει
Αλλά ο ήλιος πάντα ανατέλλει

Ότι θετικό νιώσεις για μένα το δηλητηριάζω
πριν καν εκφραστεί
Δυστυχώς μικρέ


Εξάλλου.." Η εμπειρία του έρωτα προκαλεί την επιστροφή σε μια αρχική συμβίωση με τη μητέρα, μια τέλεια ένωση με τα σύνορα του εγώ. Γι'αυτό ερωτευόμαστε ένα άτομο τη φορά. Η επιστροφή στο χαμένο παράδεισο δημιουργεί εκ νέου την προσδοκία ότι ο ερωτευμένος / η θα καλύψει όλες τις βρεφονηπιακές ανάγκες" Απο το βιβλίο του A. Carotenuto με τίτλο " Έρως και πάθος¨.

Ενδιαφέρουσα περίληψη εδώ.

Και αν κρίνουμε από τη σχέση μας με τις μητέρες μας τότε διαφαίνεται ξεκάθαρα πόσο καταδικασμένοι είμαστε στον έρωτα..

10 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

και ξανά προς την δόξα τραβά. και τραβάμε.
καλημέρες πολλές και δοξασμένες!

Όναρ είπε...

Καλέ, τί ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή..ουφ ευτυχώς που είδα το προσωπάκι σου..ήμουν σε κομβικό σημείο..Καλημέρες άδοξες..

roadartist είπε...

Μεγάλη πίκρα τα λόγια, και με πετυχαίνεις σε δύσκολη μέρα, θα αφήσω πολλές καλησπέρες!

Όναρ είπε...

Roadartist, λυπάμαι..εύχομαι να έρθουν και καλύτερες μέρες για όλους μας..Καλησπέρες δροσερές..

Hfaistiwnas είπε...

Φτάνει να βλέπεις τον ήλιο να ανατέλλει! :)

Όναρ είπε...

Φτάνει που ξέρω πως υπάρχεις..!!

greendim είπε...

Ωραίο κομμάτι!...

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Όναρ είπε...

Greendim, όντως είναι πολύ ωραίο και δυνατό..Καληνύχτες κομματιασμένες..

Όναρ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.