Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Ένα σπίτι και μια λύπη

Όταν σου μιλάω σε παρακαλώ να ακούς και να με αφουγκράζεσαι. Να μη βάζεις με το μυαλό σου διάφορα και να μη σταματάς να κοιτάς το στόχο και να παλεύεις γι αυτόν.

Σε θέλω πάντα σε εγρήγορση.
Να μη κουράζεσαι ποτέ.
Να μη σταματάς ποτέ.
Να μη βαριέσαι ποτέ.

Κι αν μετά από όλες αυτές τις απαιτήσεις μου κατορθώσεις και μείνεις όρθια τότε έλα να με βρεις. Ξέρεις που. Θα έχω ήδη φτάσει στον 7ο για πάρτη σου.

Μόνο μη μου κόβεις τα φτερά γιατί μόλις άρχισαν να ξαναβγάζουν πούπουλα.

6 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Στον έβδομο ουρανό.. εκεί με πας κι'ακουλουθώ.. :)

Όναρ είπε...

Έτσι έτσι..Καλημέρες ουράνιες..

Αυτή ή Αυτός; Vo2 είπε...

Καμάρι;;; Τι κάνεις; Όταν ξεκίνησα να διαβάζω και είδα το "όταν σου μιλάω.. " περίμενα και ήθελα να συνεχίζει κάπως έτσι..
Όταν σου μιλάω, θα κάθεσαι σούζα και θα χτυπάς και προσοχή!

Είμαι λίγο Χίτλερ, το ξέρω. Πώς τα πας στο σπιτικό σου;

Όναρ είπε...

Αγαπημένη Αυτή, με "έπιασες" με το χιτλερικό..κι εγώ είμαι..γι αυτό δε με κάνουν παρέα..με το σπίτι όλα καλά..σε φιλώ..καλημέρες γερμανικές..

V. είπε...

"μόνο μην μου κόβεις τα φτερά γιατί μόλις άρχισαν να ξαναβγάζουν πούπουλα" ...... Τί να πω γι΄αυτό, τα είπες ΟΛΑ....

ποντίκι είπε...

Τέλειο , υπέροχο.. πως μερικοί άνθρωποι λένε αυτά που θέλουμε να πούμε..