Μένουμε μαζί στο ίδιο σπίτι. Συγκατοικούμε. Υποτίθεται ότι βρισκόμαστε αρκετά, ότι μοιραζόμαστε πράγματα, ότι ζούμε παρόμοιες καταστάσεις. Υποτίθεται.
Στην ουσία των πραγμάτων νιώθω ότι δεν είμαστε μαζί, δε κοιμόμαστε μαζί, δε μοιραζόμαστε την καθημερινότητα. Μου λείπες. Πολύ. Είναι σαν να μη ζούμε μαζί. Είναι σαν να είσαι ο έρωτας του Σαββατοκύριακου. Ο πρώιμος έρωτας, ο βίαιος, ο ολοκληρωτικός. Είναι σαν να μην είσαι εδώ. σαν να μην είσαι μαζί μου. Είναι σαν να προετοιμάζομαι να σε γνωρίσω. Στο μέλλον.
Απόμακρη κι όμως τόσο κοντινή. Η ανάσα σου. Οικεία κι όμως τόσο ξένη. Η σκέψη σου. Αναμενόμενες κι όμως τόσο δελεαστικές. Οι πράξεις σου. Γιατί εσύ είσαι τόσο απόμακρη, οικεία και δελεαστική. Δυνατή σαν 10 άντρες μαζί. Τρυφερή σαν όλα τα πούπουλα του κόσμου στο κρεβάτι μου. Εκρηκτική σαν τόνους πυρομαχικών και στοργική σαν χιλιάδες μάνες. Άλλες μάνες. Διαφορετικές. Που βιάζουν τα παιδιά τους. Με βιασμούς απανωτούς και τελειωτικούς. Με βιασμούς του μυαλού που πολύ αναζητώ. Πάντα με έπαιρνες μακριά, πάντα μου έταζες ταξίδια. Δε μου είπες όμως πως δε θα σταμάταγαν ποτέ. Πώς όσο πιο κοντά σου είμαι τόσο μακρύτερα θα πρέπει να ταξιδεύω για να σε βρω.
Ο κόσμος γύρω μας μικρός. Κύκλος δίχως ακτίνα. Μηδαμινός. Τί να σου κάνει ο πληθυσμός όταν ο ενικός είναι ο αγαπημένος σου αριθμός. Εγώ. Που δύναμαι να γίνω εσύ. Όταν μέσα στα μάτια σου είμαι. Δάκρυ ποτέ δε θα γίνω γιατί το νερό το στοιχείο μου δεν είναι. Φωτιά. Στα μάτια σου. Δύο. Φωτιές να καίνε ασταμάτητα. Αειθαλή δέντρα τα χέρια σου. Πάντα να με κρατούν. Πάντα να με αντέχουν. Και μια ψυχή ξένη. Που ποτέ δε θα κατακτήσω. Στην οποία ποτέ δε θα κατοικήσω.
Κι αν ο χρόνος μου στη γη λιγοστεύει, κι αν μόνο ένα λεπτό είχα, σε σένα θα το χάριζα..
21 σχόλια:
Τι όμορφη αναρτήση είναι αυτή!:) Πόσα συναισθήματα βγαίνουν... Γλυκάδα, θέλω, πάθος... τα πάντα, αγάπη εσωκλείουν όλα. Εύχομαι να διαβάσει την αναρτησή σου. Αν και είμαι σίγουρη πως ξέρει και χωρίς αυτή.
Να είσαστε πάντα μαζί και πάντα καλά και οι δύο εύχομαι.
Φιλιά καλό βράδυ.
κατακτώνται οι ψυχές;
όταν κατακτηθούν από τον κάτοχο ίσως μερικώς χαριστούν
καλημέρες ψυχικές
ILive2LoveMe, να 'σαι καλά κοριτσάκι μου..σ' ευχαριστώ πολύ..Καλημέρες όμορφες..
Basnia, δύσκολο πράγμα, ε; Κάτοχος..περίεργη λέξη..κάτοχος ψυχής..το σκέφτομαι..Καλημέρες κατοχής..
Γιατί τόση μοναξιά?
Πρέπει το ετερον ήμισι να διαβάσει οπωσδήποτε την αναρτησούλα αυτή...να καταλάβει ίσως?
Το 'ποτέ' και το 'πάντα' εναλάσσονται στα λόγια σου...χρονικά αόριστα και τα δυο. Μήπως για αυτή τη χρονική αοριστία ζούμε? Για το χρόνο του οποίου τη διάρκεια δεν γνωρίζουμε αλλά ξέρουμε καλά σε ποιόν/α θα διαθέταμε το τελευταίο μας λεπτό...? Τυχερή η 'συγκάτοικος', μόνο αν ξέρει πόσο! Καλημέρες αναγνώρισης και αποδοχής! :)
Πολυ σε νιωθω καλη μου! Καπως ετσι ενιωσα κι εγω μετα τη συγκατοικηση! Πιο πολυ βρισκομασταν πριν, πιο πολυ επικοινωνουσαμε, αγγιζομασταν μεσα και εξω...
Μπορει να ειναι απλα μια φαση και να περασει...στο ευχομαι!
Το χειρότερο είδος μοναξιάς! Βαρύ το φορτίο της ψυχής.
...κι αν ήταν να επιλέξω ανάμεσα σε σένα και στην αιωνιότητα ,
εσένα θα επέλεγα
ή αλλιώς,
"Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.."
Καλησπέρα
μα δεν είναι καλύτερο,πιο ειλικρινές και πιο γόνιμο να είσαι κοντά στον άνθρωπό σου και να μην καταπίνει ο ένας τον άλλο;
καλησπέρες προβληματισμένες
μια στάση εδώ...
επειδή εδώ θέλω να σταθώ απόψε...
φιλιά βρόχινα...
Μυστήρια caramela, διαβάζει τα μάτια μου κι αυτό αρκεί..δεν είναι στο χέρι της όμως..οι δαίμονες της ζωής μας μας κυνηγούν και μας διευθύνουν..Καληνύχτες δαιμονισμένες..
Τελίτσα μου, χρονική αοριστία, ναι γι' αυτή ζω..σ' ευχαριστώ που μου το υπενθύμισες..Καληνύχτες πρώτες και τελευταίες, παντοτινές κι ανύπαρκτες..
Πεταλουδίτσα, χαίρομαι που το μοιραζόμαστε όλο αυτό και εύχομαι να έχεις δίκιο ότι περνάει..εν αναμονή λοιπόν..Καληνύχτες κουράγιου..
Ανασαιμιά, βαρύ αλλά όχι ασήκωτο..Καληνύχτες γερανών..
Anima, η επιλογή έχει ήδη γίνει..Καληνύχτες κατασταλαγμένες..
Μικρό μου Raindrop, είναι..Καληνύχτες καταβροχτίσματος..
Νεράιδα, στάσου όπου θες..μόνο όρθια να κοιτώ τις καμπύλες του κορμιού σου..Καληνύχτες γνώριμες..
Μακάρι να ξέραμε που θα χαρίσουμε το τελευταίο λεπτό.Κι αν το ξέραμε ποιό θάναι και αν θάναι λεπτό.΄Αριστος σύντροφος ο χρόνος μα για δώρο δεν κάνει.Οδηγημένοι είμαστε μάλλον από τους δρόμους παρά οδηγούμε.Δυνατοί τις πιότερες φορές μα αναγκασμένοι. Τα μέτρα των πραγμάτων και της ψυχής τα μέτρα. Νάσαι χαρούμενη που εσύ τουλάχιστον μπορείς να αναγνωρίζεις το άγγιγμα επάνω στα πράγματα. Το φως αλλά και το δικό μου σκοτάδι και η μεγάλη λάμψη που με σπαράζει.Να χαίρεσαι με το γλυκύ ρεύμα όποτε περνάει,την παράκληση του νου μην τη λογαριάζεις,το χελιδόνι δεν φέρνει μόνο την καλή άνοιξη.
Albus, με κάνεις να παραδέχομαι το λίγο μου..ξέρω που θα χαρίσω το τελευταίο λεπτό..στην προσπάθεια να γίνει προτελευταίο..την παράκληση δε λογαριάζω..την υπηρετώ..Καληνύχτες καβάλα στο χελιδόνι που λες..
Nομιζω οτι η CARAMELA εχει απολυτο δικιο, μηπως αυτα θα πρεπε να τα πεις πρωτα αλλου? Κι αν ξερεις οτι δεν μπορεις να τα πεις, μηπως δεν θα πρεπε να ησουν εκει?
να τα πείς εκεί που πρέπει. κι εγώ αυτό πιστεύω. Τα λές τόσο όμορφα άλλωστε. Φιλιά.
x-oyranoy & Mahler, καλά βρε αγόρια..μη βαράτε..θα της τα πω..με τον τρόπο μου..Καλημέρες άγριες..
Για το προτελευταίο συμφωνώ απόλυτα. Καβάλα στο χελιδόνι που να πάρει ο δ..... όλα τα υπόλοιπα.Το πολύ σου καταλαβαίνεις που είναι αλήθεια αλλά πολλές φορές που να δούμε καρμίρηδες όπως είμαστε εμείς οι υπόλοιποι.
Albus, συνεχώς υποβαθμίζεις τον εαυτό σου και τους άλλους απέναντί μου..κι εγώ αισθάνομαι μόνη που με βγάζεις απ' την "παρέα"..Καλημέρες παραπονιάρικες..
Δημοσίευση σχολίου