Η Αναγέννηση μέσα σου..

Τελικά οι Κυριακές δεν είναι οι καταλληλότερες μέρες γι αγκαλιές στο κρεβάτι..αυτά τα κάνεις τις καθημερινές που παίρνεις άδεια απ' τη σημαία..Εξάλλου η Αναγέννηση μπορεί να κρύβεται στο κέντρο της πόλης..

Τις Κυριακές γυρνάς τα Μουσεία και συναντάς - αν είσαι τυχερός - τον Tiziano..κι όταν τον συναντήσεις αισθάνεσαι ότι μόλις πέρασε η καταιγίδα και αρχίζει να ξεπροβάλλει το ουράνιο τόξο. Με υπέρμετρο ενθουσιασμό, τεράστιες φιγούρες, έντονα χρώματα και συναισθήματα νιώθεις την ανάσα του δίπλα σου..τόσο ζωντανός..τόσο ιδιαίτερος..τόσο μοναδικός..

Στην περίπλοκη ιστορία της ανθρωπότητας, το διάστημα ανάμεσα στον 15ο και 16ο αιώνα αποτελεί μία από τις πιο γοητευτικές περιόδους για την ιστορία της Ευρωπαϊκής Τέχνης. O Τιτσιάνο Βετσέλιο (1485 - 1576), που συνήθως αναφέρεται με το μικρό του όνομα, είναι ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους της Αναγέννησης και της Παγκόσμιας Τέχνης. Γεννήθηκε από οικογένεια ευγενών, διακρίθηκε εξίσου σ' ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς ζωγράφους. Στο εργαστήριό του μαθήτευσε πιθανότατα και ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος.

Ανάμεσα στους σημαντικότερους θρησκευτικούς πίνακες που φιλοτέχνησε ανήκει η Ανάληψη της Παρθένου (1516-8), έργο που ολοκλήρωσε για την Αγία Τράπεζα της εκκλησίας Sta. Maria Gloriosa dei Frari στη Βενετία. Το εντυπωσιακό μέγεθος του έργου, που έφθανε περίπου τα επτά μέτρα σε ύψος, αλλά και ο δυναμισμός της σύνθεσης προκάλεσαν τον έντονο θαυμασμό των θεατών.

Ανάληψη της Παρθένου, π. 1516-8, λάδι σε ξύλο, 690 x 360 εκ.

Η φήμη του Τιτσιάνο εξαπλώθηκε πολύ σύντομα και έτσι ανέλαβε να φιλοτεχνήσει μια σειρά μυθολογικών έργων - εμπνευσμένος από την ελληνική μυθολογία - που θα τοποθετούνταν στις νέες αίθουσες του κάστρου τού Δούκα της Φεράρα, Αλφόνσο Α'. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του για τον παραπάνω σκοπό ήταν το Βάκχος και Αριάδνη (Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο).

Στις αρχές του 1530 ξεκίνησε το έργο του για τη βασιλική αυλή του Ουρμπίνο, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στο δούκα Φραντσέσκο Μαρία Α', φιλοτεχνώντας κυρίως προσωπογραφίες. Αξιοσημείωτη σύνθεση αυτής της περιόδου είναι η Αφροδίτη του Ουρμπίνο (Ουφίτσι, Φλωρεντία) όπου απέδωσε την Αφροδίτη περισσότερο ως μία κοινή γυναίκα και λιγότερο ως θεά της μυθολογίας.

Αφροδίτη του Ουρμπίνο, π. 1538, λάδι σε μουσαμά, 119 × 165 εκ.

Από τον Tiziano στον Pietro da Cortona: το Ιερό - ο Μύθος -η Ποίηση

25 Σεπτεμβρίου - 20 Δεκεμβρίου 2008

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Μέγαρο Σταθάτου, Βασ. Σοφίας & Ηροδότου 1

Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 10.00 - 17.00

Κυριακή: 11.00 - 17.00

7 € γενική είσοδος

Καλή εβδομάδα σε όλους..