Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Συνώνυμα..


Κάποτε ήμουν συνώνυμο..τώρα πια παράγωγο..και μάλιστα δίχως παραγωγικότητα..


Κάποτε σου άφηνα σημειώματα στο κομοδίνο που έγραφαν "εγώ θέλω να κοιμάμαι αγκαλιά σου ως το πρωί.."..κάποτε με φίλαγες με πάθος..κάποτε κάναμε έρωτα και μ' έλεγες ψυχή μου..κάποτε..


Τώρα οι καιροί άλλαξαν και ξαφνικά έγινα όλα αυτά που δεν αντέχεις..όλα αυτά που δε θέλεις στη ζωή σου..τώρα είναι δύσκολα..τότε ήταν ονειρικά..πώς όμως άλλαξαν..εγώ ρίχνω το φταίξιμο σε σένα κι εσύ σε μένα..και μετά ο καθένας στον εαυτό του..κλεισμένοι σε πιθάρια στενά και βρώμικα..ψυχές που βρίσκουν γαλήνη στο βούρκο..μα πώς..άραγε..


Λένε ότι ο άνθρωπος είναι δυνατός..μπορεί να ανατρέψει καταστάσεις αν θέλει..θέλει όμως..;


Δεν ξέρω πώς θα αισθανθώ αν φύγεις..δε ξέρω αν θέλω..


Δεν ξέρω πώς θα αισθανθώ αν μ' ερωτευτείς ξανά..δε ξέρω αν θέλω..


Είσαι εσύ και δεν είσαι..ένας άλλος άνθρωπος..διαφορετικός από αυτόν που ερωτεύτηκα..ένα άλλο κορμί..διαφορετικό από αυτό που μέτρησα..πόσα κοχύλια..πόσες κοιλότητες..πόσες καμπές και πόσοι βράχοι..4 - 32 - 17 - 6..όχι δε μου αρέσουν οι ζυγοί..αριθμοί..καθόλου..μπορεί αυτό να φταίει..σίγουρα αυτό φταίει..


Στην πρώτη ανάρτηση του χρόνου, που λίγη σημασία έχει για μένα, γράφω πάλι μ΄απογοήτευση..γι' όλα αυτά που δεν κατάφερα..για το ναυάγιό μου..πόσο ανόητη είμαι..


Λέξεις που δεν ειπώθηκαν γιατί δεν ήταν ικανές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων..άνθρωποι λίγοι ν' αναλογιστούν τις ευθύνες τους..εμείς..κι όταν το τέλος πλησιάζει αναρωτιούνται σαν ηλίθιες κουκουβάγιες..κουκουβάου..


Παρόλα αυτά..Καλή Χρονιά..



Εικόνα

17 σχόλια:

anima είπε...

Για όσα δεν κατάφερες.Δεν καταφέρατε.Υπάρχει χρόνος.Υπάρχει αγάπη.Κι ας άλλαξες.Άλλαξε.Ε,και;

Αν θέλεις,θέλετε
(Και πρέπει να θέλεις)

Αξίζει και επιβάλλεται να...

μην παραδίδεσαι αμαχητί

Καλησπέρες ετοιμοπόλεμες
(κι εντέλει νικηφόρες...)

Ανώνυμος είπε...

Μικρό μου Ονειράκι,
κανένας μας δεν είναι ανόητος όταν μιλάει η καρδιά του και οι ναυμαχίες που δίνουμε σχεδόν κάθε μέρα με τον άνθρωπό μας δεν έχουν ποτέ μόνο νικητές ή ηττημένους...
γιατί είμαστε πάντα "ένα" ακόμη και στα ναυάγια.
Δεν υπάρχουν πάντα εύκολες απαντήσεις στα "γιατί" και τα "πώς" μόνο ψάχνοντας μέσα μας μπορούμε
να βρούμε τους λόγους και την δύναμη να αλλάξουμε ότι πιά μας κάνει δυστυχισμένους...

Φιλάκια από την πρώτη γραμμή του μετώπου...

Ανώνυμος είπε...

Λέξεις που δεν ειπώθηκαν γιατί δεν ήταν ικανές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων...

Καλά... κάτι μας είπες τώρα. Εγώ ποτέ δεν τα καταφέρνω να πω αυτά που θέλω, όταν πρέπει και εκεί που πρέπει ... και εγώ ηλίθια κουκουβάγια είμαι...

Όσο για τα άλλα τι να πω, ειλικρινά δεν ξέρω, το κλειδί το έχεις και εσύ γνωρίζεις εάν μπορεί να υπάρχει μέλλον ή όχι.

Αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ πρέπει να απαντήσεις ειλικρινά στον εαυτό σου και μόνο...

b|a|s|n\i/a είπε...

μην στεναχωριέσαι μάτια μου. σου βρήκα δουλειά να ξεχαστείς. μαζορέτα. έχει και γυναικείο τμήμα. κουκουβάου ξεκουκουβάου τα αληθινά πράγματα ΔΕΝ χάνονται. οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ιδιαίτερα. απλά μεγαλώνουν. και οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές. δεν έχουν ύψος ούτε πλάτος ούτε μήκος οι περιστάστεις. τα βλέμματα έχουν. και τα λόγια. αυτά δημιουργούν το ύψος και το πλάτος και το μήκος. δεν μπορείς να ερωτευτείς ξανά με τον ΙΔΙΟ τρόπο. ούτε καν τον ίδιο άνθρωπο. ούτε καν εσύ η ίδια. και αν δεν έχεις την δύναμη για μαζορέτα ή για παίχτρια υπάρχει και η κερκίδα κουκουβάου. μόνο που δεν είστε για την κερκίδα. και το ξέρετε και οι δυο. και η κούκου και η βάου. καληνύχτες με πίτα. φανουρόπιτα πρόλαβα. βασιλόπιτα του χρόνου πάλι.

Unknown είπε...

οι αριθμοί είναι εκεί για να παίξουν το ρόλο τους. είτε ζυγοί είτε μονοί. το πώς τους μοιράζουμε είναι κι αυτό θέμα τύχης...

όμως...το σύμπαν μοιράζει άστρα. και έχει αφήσει και στα χέρια σου ένα. κι αν κάποια φορά σε καίει, κάρφωνέ το στα μαλλιά. ξέρεις πόσο σου πάει;

;)

φιλιά βρόχινα...

Mafalda είπε...

oi sxeseis theloun kopo... einai duskoles. An einai autos pou pragmatika thes, akoma kai katw apo strwmata maura kai pukna, tha to deis...
Polemhse na krathseis o,ti agapas ...

the boy with the arab strap είπε...

οι κουκουβαγιες δεν ειναι καθολου ηλιθιες , οι ανθρωποι αρκετα .
ο χρονος ολα τα σβυνει , αλλα κανε την προσπαθεια σου και οτι κατσει . καλη νεα χρονια .

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Αν αληθινά αξίζει κάτι, δεν χάνεται ποτέ...

Οπότε μη βασανίζεσαι άδικα. Θα τελειώσει όταν δεν έχει νόημα...

Και τέλος πάντων μη δυσκολεύεις τα πράγματα. Άστα να κυλήσουν μόνα τους.

Φιλιά

One Happy Dot είπε...

Παρόλα αυτά, σου εύχομαι αυτή η χρονιά να είναι πολύ πολύ όμορφη Ονειράκι...σοφή οσο η κουκουβάγια σου και ανόητη όπως ο έρωτας που μας παρασύρει και άντε να βρούμε ξανά τις ισορροπίες μας! Σε φιλώ γλυκά...

tovenito είπε...

η χρονιά αυτή είναι μονή. υπάρχει ελπίδα.
εκτός από το παράγωγο υπάρχει και το ολοκλήρωμα στα μαθηματικά (από ότι θυμάμαι). όταν η ψυχή τείνει στο άπειρο υπάρχει λύση, θέλω να ελπίζω

Roadartist είπε...

;) Προχωράμε μπροστά θέλουμε δε θέλουμε.. Σπάσε το ρόδι σου και προχώρα! Φιλάκια! κουκουβάου ;)

Ανώνυμος είπε...

http://2.bp.blogspot.com/_Tf2JfGsJ7kA/SWJVkF9F_wI/AAAAAAAAAlQ/eWdmhaESJW8/s1600-h/%CE%BA%CF%84%CE%B7%CE%BD%CF%89%CE%B4%CE%B9%CE%B1.jpg
Δε θα έβλαπτε να ήσουν λίγο σεμνή και ταπεινή! Δε χρησιμοποιώ συγκριτικό βαθμό, γιατί δεν είσαι καθόλου!

Όναρ είπε...

Anima, στις πιο μεγάλες μάχες της ζωής μου φαίνεται ν' απέτυχα..και μετά μου λες αμαχητί..Καλημέρες ηττημένες..

Diabolik, το τραγούδι αφιέρωση το ξέρεις πια..και η συνέχεια γνωστή: "ψάξε - ψάξε δε θα το βρεις"..ούτε εσύ..μα ούτε εγώ..Καλημέρες αφανής..

Odipore, το κλειδί του Παραδείσου μοιάζει να βρίσκεται στην Κόλαση..Καλημέρες παραδεισένιες..

Πευκοβελονάκι μου, για δική σου πληροφόρηση έπαιζα χρόνια με τις Κουκουβάουνες και κέρδιζα..χα..πιο χάλια ομάδα δεν μπορούσες να βρεις..; 'Οσο για τη Βάου..την ίσιωσα..με έναν τρόπο..Καλημέρες σανίδας..

Νεράιδα, δε μου είπες για τους πραγματικούς ζυγούς..όσο για τις καρφίτσες τις αφήνω σε σένα..όλες δικές σου..Καλημέρες στολισμένες..

Mafalda, και τρόπο θέλουν αλλά πού να τον βρεις..αν είναι αυτή που θέλω μάλλον δε θα το μάθω ποτέ..γιατί πάντα θα κοιτώ αλλού..Καλημέρες καλωσορίσματος..

...αγοράκι μου, αυτό το "ό,τι κάτσει" πολύ μου άρεσε..να σαι καλά..Καλημέρες που κάθονται όπου..

Λίτσα τελεία Άναρχη, η δυσκολία των πραγμάτων είναι η ίντριγκα που αναζητώ..Καλημέρες εξομολόγησης..

Τελίτσα μου, να 'σαι καλά..εύχομαι να πιάσει η ευχή σου..κι γω μετά..νερό με το κόσκινο βρε..νερό με το κόσκινο..Καλημέρες θυσίας..

Tovene, όλους τους νόμους κι όλες τις εξισώσεις να παραθέσουμε άκρη δε θα βρούμε..γιατί όπου μπλέκονται άνθρωποι άλυτα μοιάζουν τα μυστήρια..Καλημέρες πινάκων..

Roadartist, τα ΄σπασα και προχωράω ακάθεκτη..Καλημέρες ντουγρού..

mahler76 είπε...

καλά, σας αφήνω μια χαρά και μετά διαβάζω αυτό? Σύνελθε αγάπη μου μην σε αρχίσω στα χαστούκια.

Aσχετο, το Prison πως σου φάνηκε?

Όναρ είπε...

Mahler, να με αρχίσεις και στα χαστούκια και σε ότι θες..το Prison το βλέπω καθώς σιδερώνω..σαπουνόπερα μου φαίνεται..Καλησπέρες λάμψης..

naya είπε...

Αχ..μιλας για ναυαγια κ εγω μολις σου εστειλα εναν πιλοτο να σε πεταξει ψηλα.Τουλαχιστον ειμαστε εδω,τοσο ιδιοι κ τοσο διαφορετικοι συγχρονως.Κ οι λυσεις ειναι στα τσεπακια μας,αληθεια.
Σε φιλω-Καλη Χρονια!

Όναρ είπε...

Naya, ψάχνω στην τσέπη μα μόνο ψίχουλα..ίσως να είναι κι αυτά μια κάποια λύση..σαν τους βαρβάρους..Καλησπέρες από το τίποτα το πάντα..