Με κόκκινο και μπλε θα βάψω το βράδυ αυτό
Για να έρθεις να με βρεις στο χρώμα που σου αρέσει
Για να με περιεργαστείς στα φανερά
Ως αόρατος συγγραφέας - που είσαι -
Και να περπατήσουμε στις μύτες
Εκεί που τα δάση σε βράχια φυτρώνουν
Εκεί που το όνειρο σταματημό δεν έχει
Και το εγώ χάνεται στα ακροδάκτυλα
Κι έπειτα ανιλίνη θα αναφλέξω
Με τη νύχτα μαζί
Γιατί μόνο στη φλόγα της επιζώ
Κι όταν ο καπνός απομείνει
Να μου επιβεβαιώνει ότι ζήσαμε
Νερό θα πιω να λυτρωθώ
Απ' τη φωτιά της απουσίας
3 σχόλια:
έχω τόσο καιρό να σε πάρω κάνα τηλέφωνο που ντρέπομαι πλέον να το κάνω. Ελπίζω να είσαι πολύ πολύ καλά και τώρα που καλοκαιριάζει και ανοίγουν οι αυλές να βρεθούμε σε κάποια απο αυτές :)
Αγαπημένε μου, να με παίρνεις όποτε θέλεις και τηλέφωνο και με όποιον τρόπο θέλεις..είμαι εδώ για σένα!! Σε φιλώ πολύ-πολύ..Θα σου στείλω mail με το facebook μου και θα τα πούμε από κοντά..!!
καλέ δεν έχω facebook χαχαχα. αλλά θα κανονίσουμε οπωσδήποτε ποτάκι με την παλιοπαρέα να τα πούμε.
Δημοσίευση σχολίου