Lp*1

Ξεκίνησε το ταξίδι άνοιξη. Σ' ένα γραφείο με υπολογιστή και τασάκι δίχως ενυδρείο. Μόνο βλέμματα κι ανάσες. Μετά έγιναν φιλιά και ψέμματα. Ήρθε το ενυδρείο να ενισχύσει τη σιωπή..

Βρες μου στο μαύρο κάθε χρώμα
και στο σκοτάδι γίνε σώμα
δωσ' μου το χάδι το χαμένο
κι ας είναι απαγορευμένο
Όλα τα «ΝΑΙ» θέλω του κόσμου
θέλω πολλά, το ξέρω φως μου


Το απαγορευμένο πάντα έχει μία ίντσα γοητείας παραπάνω. Και ο δραπέτης πάντα φλέγεται από υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης. Όπως ο τζογαδόρος. 50-50 ποτέ δεν ήταν. Ισότιμο καθόλου. Έδινα, έχανα κι έμενα..

Τα όνειρα όρια δεν δέχονται
πες μου «Ναι» και όχι «Μη»
Στα όνειρα οι άνθρωποι έρχονται
δεν προτιμούν τη φυγή
Τα όνειρα όρια δεν δέχονται
να μη μου βάλεις ποτέ
Όλα, ειπωμένα και ανείπωτα,
όλα να είναι Ναι...
 
Άρχισαν τα όχι, άρχισαν οι δικαιολογίες και φυσικά τα παράπονα. Και κερατάς και δαρμένος υπό μία έννοια. Αλλά δεν πειράζει έλεγα δε φοβάμαι εγώ έχω όνειρα, βλέπω στο μαύρο χρώμα, έχω πίστη, έχω αντοχή, έχω τρόπο, έχω ελπίδα και φόβο, ζω..


Μη με φοβάσαι, μη με λυπάσαι
Να μ' αγαπάς και να με θυμάσαι
Μην κουραστείς να μ' έχεις έγνοια
Ν' ανησυχείς θέλω για 'μενα
Όλα τα «ΝΑΙ» θέλω του κόσμου
θέλω πολλά, το ξέρω φως μου
 
Και τελικά τα φώτα σβήσαν και ποτέ δεν είδα μια πεταλούδα στο μπαλκόνι μου. Τις είχα από καιρό όλες κάψει. Λόγια, λόγια, λόγια, λόγια κι άλλα λόγια. Είπες τόσα..

Πες μου «Εγώ είμαι εδώ για 'σενα,
κανείς και τίποτα δεν θα σε βλάψει»
Πες μου «Εγώ είμαι εδώ για 'σενα»
Και ψέμα να 'ναι, ο φόβος θα πάψει.


'Ολες οι μεταβολές βλαπτικές και καμία επιθεώρηση "ετοιμοπόλεμη για μένα εκεί". Ο φόβος δεν έπαψε.


Θα πάρω όμως το τραμ και θα κάνω τη βόλτα στην παραλία. Με παρέα. Ανέμελα. Με κουβέντες πολλές και γέλια ακόμα περισσότερα. Θα πω ΝΑΙ σε όλα ενάντια στην πεποίθησή σου ότι μένω σε studio. Θα το κάνω για μένα, θα το κάνω σε μένα. Θα είμαι εντάξει με τον εαυτό μου. Παιδί ουσιαστικό..πολύ ουσιαστικό..ενικού αριθμού πάντα..γένους ανυπεράσπιστου ευτυχώς..(παράφραση από αγαπημένη Κική Δημουλά).