Υπάρχουν ευτυχώς ακόμα άνθρωποι. Ευσυνείδητοι, άνετοι, ομιλητικοί, δεκτικοί, δίχως φόβο αλλά με πάθος. Το πλέον ευχάριστο μετά από μία νέα γνωριμία είναι να κατανοείς ότι δε φοβίζεις τους ανθρώπους. Ότι οι άνθρωποι δεν είναι αυτό που εσύ φοβάσαι. Λέω συχνά ότι οι εποχές και οι χαρακτήρες δεν έχουν αλλάξει και τόσο πολύ και πάντα κάτι βρίσκεται να μου επιβεβαιώνει ότι δεν είναι έτσι. Είναι όμως και κάποιες στιγμές σαν αυτή που νιώθω χαρά και ανακούφιση γιατί διαπιστώνω έμπρακτα ότι όντως οι άνθρωποι παραμένουμε γεμάτοι περιέργεια, εξωστρέφεια και ειλικρίνεια. Thank God!Παρενθετικά αναφέρω ότι κι εσύ, φίλε Πλούτω, είσαι μάλλον πολύ πιο ευγενική ψυχή από όσο θέλεις να δείχνεις..
11 σχόλια:
Σσσσσσττττ! Μην τα λες αυτά δημοσίως βρε! Μου χαλάς το image του κακού παιδιού που με τόσο κόπο χτίζω τόσον καιρό...Σσσσσ...
Καλά, καλά, συγγνώμη γλυκό, ρομαντικό αντράκι..(σου έδωσα πάσα για βρισίδι - μην τη χάσεις)
Ε, όχι. Κακός το παίζω. Δεν είμαι και κάφρος. Όχι πολύ τουλάχιστον.
Κανένα ποστ θα βάλεις να γελάσει το χειλάκι μας; Άντε γιατί σε περιμένω στη γωνία..
Περιμένω να μου τύχει κάτι καλό. Αυτοβιογραφικό είναι το blog.
Είναι που δε με έχεις γνωρίσει ακόμα..ρώτα και τον Γιατρούλη!
καλησπερα..πρωτο το κομματακι...φιλια!!
Οι άνθρωποι παραμένουμε παιδιά σε όλη μας τη ζωή.
Καλώς σε βρήκα.
Καλημέρα σε όλους.
Mad2luv, το κομματάκι είναι από τα αγαπημένα του Γιατρούλη και είπα να το δανειστώ μιας και μιλάω γι αυτόν. Καλώς ήρθες.
Tzonako, οι άνθρωποι πολλές φορές ξεχνάμε τη φύση μας πόσο μάλλον την ηλικία μας! Χαίρομαι που με βρήκες.
Ο Γιατρουλης και ο Αστυνομικουλης επρεπε να πεις καλο μου... Θα σε παρεξηγησουν... καλο απογευμα!!!! :PP
Μπορεί να έχεις και δίκιο αλλά ο συγκεκριμένος Μπατσούλης αποκλείεται να παρεξηγηθεί..τώρα για τους άλλους ούτε που με νοιάζει..Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου