Και να που γύρισα..

Όνειρο..
έτσι θα χαρακτηρίσω το τριήμερο..
χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν απαραίτητα καλό
καθ' όλη τη διάρκειά του..

Σκέφτομαι πολύ συχνά πόσος χρόνος μου απομένει στη γη..Το σκέφτομαι έντονα και θέλω να αποφασίσω τί θα κάνω με το τώρα έτσι ώστε να το εκμεταλλευτώ όσο καλύτερα μπορώ για μένα και τους γύρω μου. Στα πλαίσια αυτών των μίνι διακοπών και της υποτιθέμενης χαλάρωσης πήρα αποφάσεις που έχουν να κάνουν με το χρόνο που έχω να καταναλώσω.

Η πρώτη και κύρια απόφαση είναι ότι δε θα ξανασχοληθώ με "περιπτώσεις" ανθρώπων που θεωρώ "τελειωμένες". Με λίγα λόγια δε θα ξαναμπλέξω σε καταστάσεις προβληματικές και δειλές.

Η δεύτερη απόφασή μου έχει να κάνει με τη σχέση μου την οποία θα προσπαθήσω να διαφυλάξω από τη δίνη του εγωισμού μου. Το πιο σίγουρο είναι ότι δε θα τα καταφέρω αλλά το να ξεκινώ με τους χειρότερους οιωνούς πάντα μου προκαλούσε δέος άρα και ακαταμάχητη έλξη.

Η τρίτη απόφαση έχει να κάνει με μένα (λες και οι υπόλοιπες δεν είχαν). Θα ξεκινήσω να ασχολούμαι με τον εαυτό μου πιο ουσιαστικά. Με το μέσα μου και το έξω μου. Με όλα αυτά που ξέρω για μένα και όλα εκείνα που θα μάθω. Λακωνικά μιλώ προς το παρόν. Έχω λόγο.





















Φύσα..